Wie volgt Almaci op?

Nu Meyrem Almaci de handdoek in de ring gooit, is het voorlopig koffiedik kijken wie haar opvolgt als partijvoorzitter van Groen. Er zijn verschillende namen in de running, met elk een andere kijk op de toekomst van de partij. Één ding is zeker: wie het ook wordt, kan een lastige opdracht verwachten. De kernuitstap die niet doorging was voor Groen een politieke nederlaag, en de partij scoort peiling na peiling minder goed. Ten eerste zal de nieuwe voorzitter er dus voor willen zorgen dat Groen meer slagkracht krijgt binnen die federale regering. Daarnaast zal hij of zij de partij richting de verkiezingen van 2024 moeten loodsen.

Het botert al langer dan vandaag niet aan de top van de groene partij. De voorzittersverkiezingen van 2019, die Almaci maar nipt won, lijken diepe wonden geslagen te hebben. Ook de aanduiding van de federale ministers, waarbij Kristof Calvo ontevreden achterbleef, zorgde voor wrevel binnen de partij. De nieuwe voorzitter zal er dus voor moeten zorgen dat alle plooien gladgestreken worden. Een moeilijke opdracht, zeker omdat niet iedereen achter het vertrek van Almaci stond. Er zijn nog geen officiële kandidaturen uitgesproken, maar de kans is groot dat het één van de volgende personen zal zijn.

Björn Rzoska

Verloor in 2019 nog nipt de voorzittersverkiezingen en is momenteel fractieleider van Groen in het Vlaams Parlement, waar hij sinds 2013 parlementslid is. In het verleden wist hij zich geregeld te profileren met tussenkomsten over de begroting en overheidsfinancieringen. Rzoska zit ook in de gemeenteraad van Lokeren. Tijdens zijn vorige strijd tegen Almaci kon Rzoska op steun rekenen van enkele partijkopstukken, maar de vraag is of dat nog steeds het geval is.

Petra De Sutter

Waarvan het wél zeker is dat ze door de hele partijtop gesteund wordt, is Petra De Sutter. Haar ministerwerk wordt binnen de partij enorm geapprecieerd, en ook buiten de partij kan ze op lof rekenen. Zo gaf Theo Francken (N-VA) zelfs aan haar een “zeer bekwame minister” te vinden. Maar dat is misschien ook het nadeel: haar werk als vicepremier maakt haar al een belangrijk uithangbord van de partij. Ze voelt zichzelf ook thuis in die rol, en Groen kan het niet riskeren om een topminister kwijt te raken.

Elke Van den Brandt

Voor Elke Van den Brandt geldt ongeveer hetzelfde verhaal als voor De Sutter. Ze is de Brusselse minister van Mobiliteit, en doet die job naar verluidt ook te graag. “Laat mij nog maar wat fietspaden aanleggen”, ontweek ze de vraag. Hoewel ze in 2014, bij de eerste verkiezing van Meyrem Almaci, ook een kandidate was.

Bogdan Vanden Berghe

Voor velen misschien een onbekende naam, is politiek directeur Bogdan Vanden Berghe. In 2019 raakte hij niet verkozen, dus gaf Almaci hem een job achter de schermen. Hij werkt aan een herpositionering en herstructurering van Groen, en tekende mee de toekomststrategie van de partij uit. Bepaalde mensen vinden hem dan ook de geknipte kandidaat om diezelfde strategie naar buiten te brengen. Vanden Berghe, die nog directeur is geweest van 11.11.11, heeft bevestigd noch ontkend zich kandidaat te stellen.

Wouter De Vriendt

Oostendenaar en fractieleider van Groen in de Kamer. Hij is er sinds 2007 parlementslid, en werkt er vooral op pensioenen, defensie en asiel & migratie. In tegenstelling tot andere Groen-politici toonde hij zich opvallend realistisch over het conflict tussen Rusland en Oekraïne, wat hem het respect opleverde van verschillende andere fracties. In plaats van voor blind pacifisme te pleiten, vindt hij dat ons Belgische leger meer moet specialiseren, en moet focussen op bepaalde taken. Ook hij heeft nog met geen woord gerept over het vertrek van Almaci. Het is dus onduidelijk of hij de Kamer zal willen verlaten om partijvoorzitter te worden.

Jeremie Vaneeckhout

Wie ook genoemd wordt, is Jeremie Vaneeckhout. Hij was in de periode 2014-2019 al eens ondervoorzitter, en gaf zelf al aan na te denken over de functie. Vaneeckhout is iemand die opgroeide op het West-Vlaamse platteland, een regio die vaak weinig bereikt wordt door zijn partij. Om daar verandering in te brengen, startte hij met Buitengewoon Groen, de actie binnen de partij om ook op het platteland meer voet aan de grond te krijgen.

Kristof Calvo

Het lijkt onwaarschijnlijk, maar Kristof Calvo is naar verluidt nog steeds actief binnen de partijtop van Groen. Nadat hij naast een ministerpost greep, ging hij werken voor de Nederlandse groene partij. Of hij daar ideeën heeft opgedaan, en welke rol hij voor zichzelf nu ziet, is nog onduidelijk.