Een asielzoeker in België wacht gemiddeld 434 dagen op een uitspraak in de asielprocedure. Eén van de oorzaken is het verdrag van Dublin dat niet wordt nageleefd. Maar ook de terugkeer van asielzoekers van wie de verblijfsvergunning geweigerd werd, verloopt moeizaam. Dat zorgt ervoor dat het recordaantal opvangplekken niet volstaat en er mensen noodgedwongen op straat moeten slapen.
De derde Dublinverordening, die sinds januari 2014 van kracht is, heeft als doel om te voorkomen dat asielzoekers door landen van het kastje naar de muur worden gestuurd. Meestal is het land waar de vreemdeling het Schengengebied binnenkomt, verantwoordelijk voor de behandeling van het verzoek om asiel.
Dublinregels worden niet gevolgd
In de praktijk komt daar echter weinig van in huis. Uit cijfers die de verschillende asieldiensten publiceerden, bleek dat meer dan de helft van de volwassenen aanvragers al geregistreerd zijn in een andere EU-lidstaat. De grootste groep daarvan komt uit Oostenrijk. Daarna volgen Duitsland, Frankrijk en Italië.
De Europese richtlijnen schrijven voor dat migranten worden teruggestuurd naar het initiële land waar ze hun asielaanvraag hebben ingediend. Toch gebeurt dat in Europa amper, waardoor de druk op het asielsysteem stijgt. Van minstens 8.422 asielzoekers is het 100 procent zeker dat ze eerder in een ander EU-land een aanvraag indienden. Staatssecretaris Nicole de Moor schat het aantal op bijna 15.000. Maar er werden slechts 825 asielzoekers naar andere EU-landen gestuurd.
Italië weigert
Bijvoorbeeld Italië weigert nog mee te werken aan de Dublintransfers. Dat liet het land eind vorig jaar formeel weten aan de Dublindiensten van de Europese lidstaten. “Onaanvaardbaar”, volgens staatssecretaris voor Asiel en Migratie Nicole de Moor. “België heeft de zesdehoogste asieldruk, Italië staat pas op de zestiende plaats. België wordt veroordeeld voor een tekort aan opvangplaatsen, terwijl Italië gewoon de toepassing van het EU-recht opschort”, aldus De Moor in De Tijd.
“Na de dwangsommen (188 miljoen euro) en de veroordelingen (7.000), is dit het derde asielrecord op rij”, reageert Kamerlid Theo Francken (N-VA). “Dit toont nogmaals aan dat het Belgische asielbeleid een puinhoop is. De effectiviteit van Dublin moet worden in vraag gesteld. Het wordt tijd dat er een koerswijziging wordt ingezet waarbij ons land effectief personen terugstuurt,” zeggen Kamerleden Theo Francken en Darya Safai (N-VA).
Meer illegale migratie
Tegelijkertijd stijgt de illegale migratie richting het Europese vasteland opnieuw. De EU-landen hebben de eerste drie maanden van 2023 26 procent meer illegale grensoverschrijdingen vastgesteld dan in dezelfde periode vorig jaar. Tussen januari en april werden er 54.000 mensen onderschept aan de buitengrenzen van de Europese Unie.
Vooral de Balkanroute – via het centrale deel van de Middellandse Zee en de westelijke Balkan, is volgens de Europese Grens- en kustwacht Frontex in trek.
Lees ook:
Er is maar één efficiënte oplossing: draai de geldkraan dicht en er zullen geen migranten, die niets kennen, niets kunnen, waar we niets kunnen mee aanvangen en alleen maar naar hier komen om te parasiteren, de Middellandse zee oversteken.
De EU stond erbij en keek ernaar. Illegaal Europa binnen komen zou gelijk moeten staan met het ontnemen van het asielrecht. Illegaal betekend nog steeds onwettelijk. Onwettelijk staat gelijk met geen recht op opvang.
Dublin Conventie regels toepassen, “eerste plaats van aankomst” in ons Fort Europa, bvb in Westende-Bad na een lange zwem partij vanuit Achterzoeloeland.