Voorbeelden van (con)federale staten zijn vaak in Duitstalig gebied te vinden. Daarom is het wellicht interessant om te kijken hoe de banden tussen Berlijn en Brandenburg, of Wenen en Niederösterreich zich verhouden. Vooral Zwitserland is volgens mensen die voorstander van (con)federalisme zijn een belangrijk gidsland.
De 26 Zwitserse kantons, waarvan de kleinste amper 15.000 inwoners telt, hebben een vergevorderde vorm van autonomie, maar hebben federaal ook allemaal in de pap te brokken. Het bestuurlijke zwaartepunt ligt er op (zéér) lokaal niveau. 46 procent van alle inkomstenbelastingen worden op kantonnaal niveau geheven, 30 procent op gemeentelijk vlak. Dat vertelde professor Economie en Sociale Wetenschappen David Stadelmann in een interview met ’t Pallieterke.
Responsabilisering
In een dergelijk model worden alle regio’s tot responsabilisering gedwongen, iets wat in België momenteel niet gebeurt. “Als econoom lijkt het mij evident dat meer autonomie een betere situatie zou creëren”, legt hij uit. Stadelmann mocht in het verleden ook al op N-VA-congressen komen spreken.
Volgens Karl-Heinz Lambertz kijken we te weinig naar Duitstalig Europa. “Ik heb al zo vaak gesuggereerd dat de mensen uit Brussel eens moeten gaan kijken hoe het werkt tussen Brandenburg en Berlijn. Tussen Wenen en Niederösterreich: de luchthaven van Wenen ligt in Niederösterreich…”
In de Zwitserse wet staat ‘Qui change de Canton change de langue et de culture’. Iemand die van Bern naar Genève verhuist wordt onmiddellijk behandeld als een Franstalige. Hier heeft dat nooit bestaan.