Dat Fernand Huts een kunstliefhebber is, wisten we al lang. Zo richtte hij samen met zijn echtgenote The Phoebus Foundation op. Onder leiding van Chief of Staff Katharina Van Cauteren verzamelde de organisatie een impressionante verzameling kunst, die bestaat uit verzamelingen van onder meer de Vlaamse meesters, archeologisch textiel, Latijns-Amerikaanse kunst en erfgoed uit de geschiedenis van het Antwerpse havenleven. Om de organisatie uit te bouwen en de toekomst te verzekeren werd The Phoebus Foundation omgevormd tot een Stichting van Openbaar Nut (SON). Onder andere Geert Bourgeois, die tijdens zijn minister-presidentschap ook openbaar erfgoed voor zijn rekening nam en bekendstaat als kunstliefhebber, is medeoprichter van de nieuwe stichting.
De stichting zal ook de culturele invulling van de Antwerpse Boerentoren ondersteunen. De renovatie van die toren moet de kers op de taart worden van de kunstcollectie van de familie Huts, die grotendeels toegankelijk zijn voor het publiek. Sinds vorig jaar is The Phoebus Foundation ook eigenaar van een T.rex-skelet. Het skelet met de naam Trinity zal permanent tentoongesteld worden in de Boerentoren. Het zal echter nog wel enkele jaren duren eer het voormalige KBC-hoofdkwartier verbouwd is, dus vertrekt Trinity eerst nog op wereldtournee, die startte in het Sauriermuseum in Zwitserland.
De vraag die iedereen zich stelt: hoe staat het met de Boerentoren?
Fernand Huts: “Wel, media blijven er maar over schrijven, op basis van oude ontwerpen die al lang van tafel zijn. Begrijpelijk, want de Boerentoren is de eerste wolkenkrabber van Europa en behoort tot de skyline van Antwerpen. Het ontwerp waarmee Daniel Libeskind de architectuurwebsite won was nooit het definitieve idee: hij wordt dus nu naar de tekentafel gestuurd, terwijl een andere firma de hele Boerentoren leegmaakt.”
Het gebouw is sinds 1981 beschermd. Hoeveel ruimte heeft de architect om iets aan de toren te doen?
“Het is simpel: de buitenkant en het dak zijn beschermd. De binnenkant kunnen we dus grondig verbouwen. We willen er een cultuurtoren van maken, waar plek moet zijn voor tentoonstellingen, kunst, belevingen… We willen twee beeldentuinen maken op de lagere daken, een filmzaal… Wat vooral belangrijk is, is dat de toren blijft rechtstaan. (Lacht) Het gebouw moet veilig zijn, de pompiers moeten hun goedkeuring geven.”
Eén van de trekpleisters van de Boerentoren moet de T. Rex Trinity worden, die nu tentoongesteld staat in het Sauriermuseum in Zwitserland. Maar hoe is die aankoop eigenlijk tot stand gekomen?
Katharina Van Cauteren: “Ik zeg altijd: Fernand verdient het geld en ik mag het uitgeven. Ieder moet doen waar hij of zij goed in is in het leven (lacht). Een dinosaurus lijkt misschien moeilijk te passen binnen de rest van onze collectie. We inspireren ons op de vroegere ‘Wonderkamers’ uit de 15de eeuw. Rijke verzamelaars vulden toen hun kamers met allerlei kunst, artefacten, fossielen, skeletten… Dat is wat wij ook willen nabootsen in de Boerentoren. We willen mensen in contact brengen met verschillende soorten kunst. Al was het in het begin ook een kwestie van Fernand warm te maken voor de aankoop.”
Het was opvallend dat het voor zowel u als voor Fernand Huts de eerste keer was dat jullie de tyrannosaurus zagen. Nochtans stond de dino voor ze geveild werd twee weken lang tentoongesteld in Zürich.
“Dat klopt, maar toen was het idee nog niet genoeg gerijpt bij Fernand. Pas de dag voor de veilig kreeg ik het fiat om een telefoonlijn in te leggen. We hadden Trinity al op foto’s gezien en wisten uiteraard dat alle documentatie in orde was, maar opgesteld zoals ze nu is, hadden we ze nog niet gezien.”
Hoe gaat dan dan, zo’n veiling? Tot welk bedrag wilden jullie meebieden voor het skelet?
“Dat is eigenlijk nooit echt uitgesproken. Fernand en ik hebben een heel goede verstandhouding en zaten tijdens de veiling naast elkaar op de bank, met aan de andere kant van de lijn iemand van ons team. Uiteindelijk moet die bank nog op ons gevallen zijn, omdat we rechtsprongen toen we hoorden dat we het winnende bod hadden uitgebracht.”
De veiling werd georganiseerd door het Zwitserse veilinghuis Koller. Opvallend, omdat Zürich niet per se een gigantische veilingmarkt heeft.
Karl Green (marketingdirecteur Koller): “Dat klopt, Zwitserland is niet de grootste organisator van veilingen van Europa. Vanuit de buitenwereld bekeken had het logischer geweest om Trinity in Parus of Londen te verkopen. Maar goed, wij zijn ambitieus en dachten: waarom niet?”
“De verkoop van deze T. Rex heeft bovendien wel voor een opleving van de veilingmarkt in Zürich gezorgd. De andere veilinghuizen mogen ons dus dankbaar zijn.”
Voordat de dinosaurus tentoongesteld wordt in Antwerpen, staat ze nu eerst voor een jaar in Zürich, in het Sauriermuseum. De eigenaar van dat museum, Köbi Siber, is paleontoloog-liefhebber en hoopt door de tentoonstelling van de meest bekende dinosaurussoort meer aandacht te krijgen voor zijn museum.
Köbi Siber: “Vorig jaar kwamen er in totaal 126.000 bezoekers langs. Door de tentoonstelling van Trinity hopen we een 20.000-tal extra bezoekers aan te trekken. Nochtans ben ik eerder gespecialiseerd in dinosaurussen uit het Jura-tijdperk (201-145 miljoen jaar geleden), terwijl de T.Rex veel ‘jonger’ is (65 miljoen jaar oud). Zo heb ik samen met mijn team al vijf stegosaurussen opgegraven: een ‘record’ lacht.”
Tijdens de tentoonstelling in het Sauriermuseum blijft Trinity beschikbaar voor wetenschappelijk onderzoek, dat door onder andere de Duits-Marokkaanse paleontoloog Nizar Ibrahim gevoerd zal worden. Het skelet bestaat voor iets meer dan 50 procent uit authentieke beenderen, afkomstig van drie veschillende dieren. Wat kan je daaruit leren?
Nizar Ibrahim: “50 procent authenticiteit is uitzonderlijk veel. Beeld u maar eens in dat er nu een dode zebra in de savanne ligt? Hoe lang duurt het vooraleer er een been, en nog een been, en de kop, en een stuk romp… wordt meegesleurd of opgegeten door een ander beest?”
“Dat het skelet bestaat uit drie verschillende dieren, zorgt ervoor dat we de groeicurve van een T. Rex kunnen bestuderen, aan de hand van de leeftijd van de botten en de structuur ervan. Hoe groot werd een T. Rex? Hoe snel werd het dier volwassen? Dat kan allemaal onderzocht worden. De kop is nog enorm intact en van de tanden, en vooral de slijtage aan de tanden, kunnen we veel leren over de eetgewoonten van de dinosaurus.”
Katharina Van Cauteren noemt Trinity altijd een vrouwtje, maar hoe zeker zijn we daar van?
“Ook dat wordt een interessant onderzoek, al zullen we het nooit zeker weten. Bij vrouwelijke tyrannosaurussen was het bekken wat breder, omdat ze eieren legden. Daarnaast bouwden vrouwelijke dino’s calcium op in hun botten, vooraleer ze een ei legden. Als er uitzonderlijk veel calcium in de botten zit, kunnen we er dus misschien van uitgaan dat een deel van het skelet van een vrouwtje is. Langs de andere kant: als er weinig calcium in de botten zit kunnen we ook niet zeker weten dat het een mannetje is. Want het zou zomaar kunnen dat ze vlak voordat ze stierf, nog een ei legde en dat daardoor de calciumvoorraad gezakt is.”
Waarmee sommigen zich wanen mee te moeten amuseren….