De Franse regering van Michel Barnier is gevallen. Een belangrijke overwinning voor het Franse volk en een duidelijk signaal dat Frankrijk behoefte heeft aan een nieuw soort leiderschap. Marine Le Pen en haar Rassemblement National (RN) hebben met hun steun aan de motie van wantrouwen niet alleen de regering Barnier beëindigd, maar ook een krachtig statement gemaakt tegen een onrealistische begroting en bovenal een premier zonder democratische legitimiteit.
Het probleem begon bij president Macron, die met zijn keuze voor Barnier blijk gaf van minachting voor de uitslag van de verkiezingen. Door de centrumpoliticus aan te stellen, negeerde Macron de stem van miljoenen Fransen die verandering eisten. Barnier, die geen meerderheid in het parlement kon vinden, besloot artikel 49.3 van de grondwet in te roepen om zijn begroting door te drukken. Dit artikel, hoewel grondwettelijk, is een instrument van machtsmisbruik en ondermijnt de democratie door het parlement te passeren. Le Pen stelde terecht dat een regering die haar beleid moet forceren zonder een breed draagvlak, niet langer democratisch te rechtvaardigen is.
Le Pen
De begroting zelf, met 40 miljard euro aan bezuinigingen en nog eens 20 miljard aan belastingverhogingen, toont hoe ver de regering van de dagelijkse realiteit staat. Terwijl de koopkracht daalt en de veiligheid afneemt, blijven de elites blind voor de werkelijke zorgen van de burgers. Marine Le Pen was een van de weinige politici die consistent pleitte voor prioriteiten als immigratiecontrole, meer veiligheid en herstel van de koopkracht. Haar pragmatische houding, zoals het bereid zijn de begroting van 2024 door te trekken om chaos te vermijden, getuigt van leiderschap.
Critici van Le Pen verwijten haar samenwerking met de linkse oppositie, een samenwerking die echter noodzakelijk was om het lachwekkende beleid van Barnier een halt toe te roepen. Het is een teken van volwassen politiek dat RN de belangen van het volk boven ideologische verdeeldheid plaatst. Le Pen liet zien dat ze bereid is om verantwoordelijkheid te nemen en op te komen voor de gewone Fransman, zelfs in moeilijke omstandigheden.
De economische waarschuwingen over stijgende rentes en Frankrijk als het “nieuwe Griekenland” zijn een afleiding van de kern van de zaak: het zijn de keuzes van Macron en Barnier die het land in deze situatie hebben gebracht. Zonder een beleid dat prioriteit geeft aan nationale belangen, blijft Frankrijk kwetsbaar. Le Pen begrijpt dat alleen door fundamentele hervormingen en patriottische politiek Frankrijk weer sterk kan worden. Onze zuiderburen verdienen een premier die werkt voor het volk, niet voor de elite. Wordt het tijd dat Marine Le Pen zich opwerpt als de leider die Frankrijk weer opbouwt?
Meer over Frankrijk
