Giorgia Meloni en haar Fratelli d’Italia beloofden de massamigratie te stoppen. In het kader van een beperking van de migratie werden door de rechtse Italiaanse regering van eerste minister Meloni verschillende maatregelen genomen. Nu liet Meloni echter verstaan dat ze de komende drie jaar graag 500.000 buitenlandse werknemers wil opnemen, terwijl tezelfdertijd Italië miljoenen werklozen telt en er de laagste lonen van de Europese Unie worden betaald. Het aantal mensen onder de armoedegrens verdrievoudigde op 15 jaar tijd.
De Italiaanse eerste minister heeft het in haar argumenten over de noodzaak aan handenarbeiders, omdat bepaalde sectoren in de jaren 2026-2028 bijkomend 500.000 werknemers zullen nodig hebben. In de periode 2023-2025 werden door dezelfde regering al 450.000 verblijfsvergunningen verleend in het kader van arbeidscontracten.
Is arbeidsmigratie geen absurde logica?
Iedereen zal het begrepen hebben: het zijn vooral de Italiaanse landbouw- en toeristische sector die schreeuwen om bijkomende werknemers. Maar arbeidsmigratie blijft in Italië (een land met traditioneel een hoge werkloosheid) eigenlijk een absurde logica die men slechts tijdelijk als een oplossing kan zien. Want eens de eerste arbeiders een bepaalde levensstandaard genieten, zullen ook zij niet meer aanvaarden in onderbetaalde jobs mee te draaien.
De massale inwijking van buitenlandse werkkrachten kan dus hoogstens tijdelijk soelaas bieden voor sectoren die momenteel onder druk staan – sectoren die in Italië meestal synoniem zijn voor onderbetaalde jobs. En ook het argument van de Italiaanse premier alsof er enkel bij illegale migratie criminaliteitsproblemen zijn, snijdt geen hout, zoals de meest recente incidenten in de straten van Milaan, Verona, Peschiera del Garda hebben aangetoond. Het ging daar in hoofdzaak om legale en/of genaturaliseerde migranten.
De asielbusiness in New-York dirigeert de asiel en immigratiemarkt. Europese- en nationale leiders lopen aan de leiband.