Het lijkt erop dat inclusieve spreek- en schrijftaal in steeds meer (West-Europese) landen stilaan tot het verleden behoort en dat steeds meer landen de balans terugvinden en het taalgebruik focussen op de meerderheid van de gewone gebruikers, u en ik dus. Er was al de beslissing van verschillende Duitse deelstaten, waar overheden en andere instellingen lieten weten het inclusief taalgebruik te schrappen.
Enkele maanden geleden besloot de Franse regio Provence-Alpes-Côte d’Azur (PACA) niet langer een vereniging te subsidiëren met als reden dat die het inclusieve en genderneutraal taalgebruik bezigt en promoot. Renaud Muselier, voorzitter van die regio, zette nog eens de puntjes op de i: “Geen inclusief taalgebruik. Omdat we weten dat zich achter dit taalgebruik een militantisme schuilhoudt.” In april had de regio al laten weten de subsidie van 70.000 euro aan een school in Marseille, Kourtrajmé, te schrappen. Ook omwille van de genderneutrale communicatie van de school.
Niet de enige Franse regio
Nu is PACA niet de enige Franse regio waar het genderneutraal taalgebruik onder vuur ligt. In maart 2024 bijvoorbeeld maande de regio Grand Est (bedoeld is de Elzas) haar agenten en ambtenaren aan zich niet langer te bedienen van de inclusieve taal in allerlei officiële documenten, en dit in de nasleep van een wetsvoorstel dat in de Franse Senaat werd goedgekeurd op 30 oktober 2023. Een wetsvoorstel dat niet verder werd behandeld door de ontbinding van de Assemblée nationale in juni 2024 en dat nog niet terug aan de agenda van het parlement werd geplaatst. Maar het wetsvoorstel zou binnenkort opnieuw worden behandeld – en hopelijk ook gestemd.
Het zou goed zijn dat dit eindelijk ook in een wet wordt gegoten. Reeds in oktober 2017 had de eerbiedwaardige Académie française de alarmbellen laten afgaan over “deze inclusieve afwijking”. De Académie stelde: “De vermenigvuldiging van het aantal orthografische en syntactische tekens die ze met zich meebrengt, leidt tot een ontkoppelde taal die voor verwarring zorgt en die de leesbaarheid van een tekst ondergraaft (…). De Franse taal wordt in haar bestaan bedreigd.”
