Het jaar 2024 zou wel eens een belangrijk demografisch keerpunt kunnen betekenen voor Italië. Volgens het Italiaans Nationaal Instituut voor de Statistiek (Istat) werden sinds 2014 nooit hogere immigratie- én emigratiecijfers opgetekend. Dit dubbel fenomeen weerspiegelt de contradicties van een land dat sinds 2022 door rechts wordt geregeerd en voor een strak migratiebeleid staat. Tezelfdertijd is er sprake van een demografische neergang en verlaten veel jonge Italianen het land, waardoor men gekwalificeerd personeel te kort komt.
In 2024 kwamen 382.071 vreemdelingen naar Italië, een beperkte stijging ten opzichte van 2023 (toen waren er 378.372) en hoger dan het recordaantal in het vorige decennium (2017 met 301.000 nieuwkomers). Parallel daarmee vertrokken 152.732 Italianen naar het buitenland, tegen slechts 114.057 vorig jaar. Ook dit zijn de hoogste cijfers in de laatste 10 jaar, zegt het Italiaanse persagentschap Ansa.
De gecumuleerde flux voor de periode 2023-2024 bedraagt 760.000 buitenlandse nieuwkomers (een stijging van 31 procent) en 270.000 Italianen die het land verlieten (een stijging van 39 procent).
Vooral gekwalificeerde Italianen die het land verlaten
De hersenvlucht is een bijzonder verontrustende problematiek voor het Italiaanse beleid. Tussen 2019 en 2023 hebben 192.000 Italianen tussen 25 en 34 jaar Italië verlaten, terwijl er slechts 73.000 zijn teruggekeerd, aldus het Italiaanse Instituut voor de Statistiek. Een negatief nettosaldo dus van 119.000 jonge werkkrachten. Ze trekken vooral naar Europese landen: het Verenigd Koninkrijk en Duitsland zien ongeveer 1 op de 3 Italiaanse emigranten instromen, gevolgd door Frankrijk en Zwitserland. De Verenigde Staten kregen in deze periode ongeveer 4.000 jonge Italianen over de vloer. Instat stelt nochtans dat er ook sprake is van een compensatie: 68.000 buitenlandse gediplomeerde jongeren kwamen zich in Italië vestigen tussen 2019 en 2023.
Wat de immigratiecijfers betreft, komen de Oekraïners met 59.000 in 2023-2024 op de eerste plaats, gevolgd door Albanië, Bangladesh, Marokko, Roemenië, Egypte, Pakistan, Argentinië en Tunesië. De gemiddelde leeftijd van de migrant, aldus nog Instat, is 29 jaar. “Het is denkbaar dat een belangrijk deel van de Italianen die recent zijn vertrokken, voormalige migranten zijn die recent de Italiaanse nationaliteit hebben verworven.”
Demografische neergang, asiel, immigratie, migrantenstemrecht en naturalisatie. De tools tot omvolking. Een uitzondering: Israël. Een joodse staat van en voor de joden. Een staat zonder grondwet en dus zonder gelijke burgerrechten voor de niet-joodse inwoners. Israël weigert te erkennen dat mensen (joden en niet-joden) met betrekking tot hun rechten vrij en gelijk geboren zijn en dat ook zullen blijven. In Israël wordt het woord mensen subtiel vervangen door joden. De kern van het probleem dat onvermijdelijk leidt tot racisme gekoppeld met apartheid en etnische zuiveringen (zie Gaza). Kortom, de utopie van het zuivere (joodse) ras vertaalt zich anno 2025 tot de meest afschuwelijke volkerenmoord in Gaza.