Talrijke afgewezen asielzoekers vinden onderdak in Duitse kerken, het systeem van het zogenaamde kerkasiel. Duitse (vooral protestantse) kerken hebben een veel links-progressiever profiel dan de kerken in Vlaanderen. En het kerkasiel is er – opnieuw in tegenstelling tot Vlaanderen – absoluut geen marginaal gegeven: jaarlijks heeft men het over ruim 2.000 uitgewezen asielzoekers die omwille van kerkasiel niet uitgewezen kunnen worden.
Niet alleen het rechts-conservatieve AfD had in het verleden al kritiek, ook de gevestigde partijen formuleren zware woorden aan het adres van de kerken. De CDU-woordvoerder in de Bundestag voor binnenlandse zaken, Alexander Throm (CDU), stelt dat de Duitse kerken het Europese asielrecht ondermijnen. “In de praktijk stelt men vast dat het in bijna alle (2.300 tot 2.400) gevallen van kerkasiel gaat om zogenaamde Dublingevallen”, aldus Throm aan de Duitse televisiezender RTL/ntv-‘Frühstart’. Geen uitzettingen naar risicoregio’s, maar terugwijzingen naar andere EU-lidstaten die krachtens Dublin II verplicht zijn om de asielaanvraag te behandelen. Met andere woorden: landen waar een ordentelijke asielbehandeling gewaarborgd is. En daartegen verzetten de kerken zich?
Zelfs sociaaldemocraten vinden dat kerken regelgeving moeten volgen
Alexander Throm gaat verder: “Ik geloof dat de kerken zich hier verkeerd positioneren.” Ze roepen weliswaar op tot respect voor het EU-asielrecht, maar ondermijnen het keer op keer. “In de mate waarin ze mensen zolang in kerkasiel opvangen dat de termijnen verlopen, ondermijnen ze het Europees recht. Door het kerkasiel wordt de Dublinverordening buiten werking gesteld. Veel christelijke gemeenten gebruiken (of is het ‘misbruiken’?) het kerkasiel om migranten te behoeden voor effectieve uitzetting.
Ook sociaaldemocratisch parlementslid Andy Grote (SPD) waarschuwt voor deze praktijk: “De Kerk staat niet boven de wet.” Het kan niet dat andere instellingen dan de overheden beslissen over het verblijfsrecht van uitgeprocedeerde en afgewezen asielzoekers. Tezelfdertijd werden cijfers bekend van het groeiende aantal ‘bekeringen’ die – toevallig of niet – meestal kort voor de uitzetting gebeuren. In de Evangelisch-Lutherse gemeente Berlin-Steglitz gaat het intussen om 800 Iraanse en 400 Afghaanse vrouwen die geregistreerd konden worden als bekeerlingen. Bekering is soms een beslissende factor om uitzetting te verhinderen, zo blijkt.
