De verfransing van Vlaanderen, zal het ooit stoppen? Verfransing heeft twee oorzaken: de agressiviteit van de Franstaligen en de laksheid van de Vlamingen zelf. Denk in dit laatste geval aan de vele reacties op de tweetalige ‘begroeting’ van een treinconducteur. Nogal wat Vlamingen vonden dat de man groot gelijk had en dat de klacht tegen hem overdreven was.
Hierbij geef ik een ander voorbeeld. Het Nieuwsblad stuurt dagelijks elektronische nieuwsbrieven met aangepast regionieuws volgens de woonplaats van de bestemmeling. In de digitale nieuwsbrief van de editie ‘Vlaamse Ardennen’ wordt al enkele weken de hoofding ‘Dichtbij Renaix’ gebruikt. Onderaan de nieuwsbrief: ‘Sportnieuws uit Renaix’.
Niemand die ingrijpt
Renaix kennen we beter als de Vlaamse faciliteitengemeente Ronse. Onbegrijpelijk dus dat het Nieuwsblad in zijn communicatie naar zijn Nederlandstalige lezers de Franstalige naam gebruikt van deze Vlaamse stad. En neen, het is geen eenmalig foutje dat per ongeluk opdook, het is al verschillende weken bezig en niemand van de redactie van het Nieuwsblad, of bij uitbreiding niemand van Mediahuis, die de flater opmerkt en aanpast. Is het domheid of is het onwetendheid? Ik weet dat zo’n regionieuws wordt samengesteld door een plaatselijke correspondent die over een vrij grote zelfstandigheid beschikt. Maar dat mag absoluut geen reden zijn om die man of vrouw van dienst een vrijgeleide te geven om de naam van Ronse te verfransen. Het lijkt een ‘fait divers’, maar het is minder onschuldig dan het lijkt. Ook in Ronse neemt de verfransing toe, want ongeveer 25 procent van de kinderen spreekt thuis Frans.
Herinner u dat de gemeenteraad van Ronse in 2015 besliste om uniform voor het Nederlands te kiezen en zodoende de bestuurstaalwetgeving niet langer toepaste. Voor die keuze werd de stad eind juni van dit jaar veroordeeld en moet de stad nu ook bijvoorbeeld de straatnaamborden tweetalig maken. In feite wil men in Ronse nog het liefst de faciliteiten afschaffen, maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan.
Moskee
Nog een ander voorbeeld: de Vlaamse gemeente Sint-Pieters-Leeuw. De gemeente ligt in de schaduw van Brussel, maar is geen faciliteitengemeente. Maar er is natuurlijk een grote druk inzake verfransing vanuit Brussel en door migratie. Bij de jongste gemeenteraadsverkiezingen in 2024 haalde de Franstalige partij Présence Francophone (PF+) nog 4 zetels en 13,6 procent van de stemmen.
De moslimgemeenschap is in 2013 gestart met een moskee, gelegen – volgens haar tweetalige website – aan de Bergensesteenweg, Leeuw-Saint-Pierre (sic). Het schepencollege had in januari een negatief advies gegeven over de erkenning van deze Al-Ansarmoskee. Een van de redenen voor de niet-erkenning was dat de bestuurstaal van de moskee niet het Nederlands was (en is). Burgemeester Jan Desmeth (N-VA) verduidelijkte in de media: “Verenigingen moeten aan alle voorwaarden voldoen. Die regels zijn voor iedereen hetzelfde, of je nu een fanfare, een volleybalclub of een jeugdvereniging bent. De bestuurstaal moet Nederlands zijn, en alléén Nederlands.”
Maatschappelijke meerwaarde
Goed zo. Ware het niet dat Vlaams minister van Binnenlands Bestuur Hilde Crevits (cd&v) de moskee verleden week wél erkend heeft, ondanks het negatief advies van de gemeente. We citeren Crevits: “We screenen de aanvragen vooral op integriteit, transparantie, buitenlandse inmenging en op maatschappelijke meerwaarde.” Voor Crevits – en dus bij uitbreiding de gehele Vlaamse Regering – is de kennis en het gebruik van het Nederlands in de moskee blijkbaar geen punt. Het is een dom standpunt, want zo wordt elke motivatie om in het Nederlands te communiceren tenietgedaan.
Oh ja, in de Al-Ansarmoskee van ‘Leeuw-Saint-Pierre’ kunnen kinderen vanaf 4 jaar ook Arabische les volgen. En dat is niet bedoeld als voorbereiding op een mogelijke terugkeer naar het vaderland, het is enkel bedoeld om de Koran in de originele taal te kunnen lezen. Nu de moskee erkend is, kan deze rekenen op Vlaamse subsidies…
Als er in een gezelschap van 20 ‘Vlamingen’ 1 Franstalige is, spreekt het gezelschap gezamelijk Frans.
Onze schoolkinderen krijgen verplicht het Frans door de strot geramd en moeten zelfs een jaar overdoen als ze daarvoor gebuisd zijn.
Onze kennis van dat Frans en de grage bereidheid om het te pas en onpas te spreken, is bijgevolg de hoofdoorzaak van de verdere verfransing, mét de hulp van islamofiele leeghoofden als Crevits.
Tweetalige straatnaamborden in een gemeente met taalfaciliteiten is een contradictie met de administratieve streektaal van de regio.
Maar er is nog een verschil tussen Franstaligen en Vlamingen. Franstaligen leren correct Frans spreken en hun cultuurtaal respecteren terwijl de Vlamingen niet taalbewust en al zeker geen taalpuristen zijn.