Na de proefaanvallen met drones op Pools grondgebied, drongen op 19 september drie Russische gevechtsvliegtuigen van het type MIG-31 binnen in het Estse luchtruim. Dit was al de vijfde keer sinds het begin van dit jaar dat zoiets gebeurde. In tegenstelling tot wat in vredestijd vereist is, hadden de Russen geen vluchtplan ingediend, hadden ze geen contact gemaakt met de Estse luchtverkeersleiding en waren hun transponders uitgeschakeld.
Geen advertenties meer?
Ingelogde abonnees steunen niet alleen een van de enige kritische en onafhankelijke media, maar zien ook geen vervelende advertenties. Abonneer je snel en eenvoudig en krijg meteen toegang tot vele duizenden exclusieve artikelen!
Maak hieronder je keuze voor het gewenste abonnement:
Liever ook op papier? Bekijk alle abonnementen!
Het doorlopend abonnement wordt automatisch verlengd voor steeds één maand.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een online abonnement van 3 maanden via een eenmalige betaling.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een eenmalige betaling en je zit een jaar goed.
Log hieronder in om dit bericht volledig te lezen. Ben je al ingelogd, kijk dan op je account of je nog een actief abonnement hebt.
De MIG’s bleven twaalf minuten in het Estse luchtruim rondvliegen, tot ze door NAVO-straaljagers werden gedwongen rechtsomkeer te maken. Maar eens te meer werden de Russen niet afgestraft voor hun schending van het Estse luchtruim. Volgende keer zullen ze het weer proberen en zullen zij weer een stapje verder gaan. Meer vliegtuigen, of dieper in NAVO-gebied. De Tsjechische president Petr Pavel heeft al verklaard dat de NAVO volgens hem bij een volgende provocatie met scherp moet schieten. Polen en Zweden hebben zelf al besloten Russische vliegtuigen neer te halen als die in hun luchtruim binnendringen. Het is de enige verstandige reactie. Al de rest zal door Poetin niet gezien worden als voorzichtigheid, maar als zwakheid. En zwakheid lokt altijd meer agressie uit.
Turkse les
Op 24 november 2015, tijdens de Russische interventie in de Syrische burgeroorlog, was een Russische Sukhoi Su-24M iets meer dan twee kilometer over de Turkse grens gevlogen. Dat duurde juist 17 seconden. Toen werd hij door de Turken neergehaald.
Ik herinner mij de reacties van de Poetinisten op internetfora: “Ah! Nu zou Poetin wel wraak nemen! Nu zou hij de Turken wel eens een lesje leren!” Maar hun grote held deed juist niets. Hij liet niet eens ‘per vergissing’ ook maar één Turks vliegtuig neerhalen. Hij kroop gewoon in zijn schelp. Hij stuurde alleen de raketkruiser Moskwa voor vlagvertoon naar de kust voor Syrië. Die was toen nog niet door de Oekraïners gekelderd. Dat was nog vóór de Oekraïners een groot deel van het Russische leger en de Russische vloot aan flarden hadden geschoten.
Poetin dacht toen nog dat hij de leider was van een échte grote mogendheid. Maar zelfs toen krabbelde hij al terug. Erdogan – overigens ook een schurk – had de enige taal gesproken die Poetin begreep, en dat was niet Russisch, maar de taal van de macht. De enige taal die zélfs Arabieren, Iraniërs en Chinezen begrijpen.
Trump, met al zijn fouten en gebreken, heeft in Iran bewezen dat hij in staat is dodelijk geweld te gebruiken. De Europese leiders nog niet. Niet tegen de schendingen van het Estse luchtruim en niet tegen de Russische schaduwvloot die onder hun neus olie naar Rusland transporteert. Zij denken nog dat het volstaat krachtige verklaringen af te leggen…
