Volgens de meest recente gegevens van de Franse vereniging Les Morts de la Rue overleden in Frankrijk in 2024 in totaal 912 dakloze Fransen. Een stijging ten opzichte van 2023 met 16 procent en een verdubbeling tegenover 10 jaar geleden.
Geen advertenties meer?
Ingelogde abonnees steunen niet alleen een van de enige kritische en onafhankelijke media, maar zien ook geen vervelende advertenties. Abonneer je snel en eenvoudig en krijg meteen toegang tot vele duizenden exclusieve artikelen!
Maak hieronder je keuze voor het gewenste abonnement:
Liever ook op papier? Bekijk alle abonnementen!
Het doorlopend abonnement wordt automatisch verlengd voor steeds één maand.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een online abonnement van 3 maanden via een eenmalige betaling.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een eenmalige betaling en je zit een jaar goed.
Log hieronder in om dit bericht volledig te lezen. Ben je al ingelogd, kijk dan op je account of je nog een actief abonnement hebt.
Dit cijfer is het bewijs van een steeds groter falen van de Franse overheid in het verzekeren van een bestaansminimum voor haar burgers. De gemiddelde leeftijd van een overleden dakloze in Frankrijk bedraagt 47 jaar: meer dan 30 jaar jonger dan de gemiddelde levensverwachting in Frankrijk.
De realiteit in Frankrijk is brutaal, want het gaat om een armoede die steeds breder om zich heen grijpt. Het gaat over toenemende sociale en psychologische nood en tezelfdertijd over een overheid die sinds lang gekozen heeft om deze opdracht in de schoot van een verenigingsnetwerk te duwen, dat afhankelijk is van staatssteun om zijn taak uit te voeren. Deze verenigingen, ngo’s, overleven meestal maar dankzij de staatssubsidies en doen (meestal) hun uiterste best om de ergste nood te lenigen, maar de nood wordt te groot.
350.000 Fransen zonder stabiele woonst
Frankrijk raamt het aantal personen ‘zonder stabiele woonsituatie’ op ongeveer 350.000, een stijging van 20.000 burgers tegenover 2023. Maar het blijft een benaderende schatting, want er zijn geen betrouwbare statistieken voorhanden; ook dit is typisch voor de toestand bij onze zuiderburen. Het jongste onderzoek hierover door de nationale instelling voor de statistiek dateert van 2012!
De noodopvangcentra zijn nu al overbevraagd en de plaatsen worden in grote meerderheid bezet door migranten, in veel gevallen jonge geïsoleerde migranten zonder papieren of in afwachting van hun regularisatie. In grote steden als Parijs, Lyon, Nantes en Rijsel moeten ingezetenen, Franse daklozen dus, migranten laten voorgaan. 37 procent van alle overleden daklozen is te vinden in L’Ïle-de-France, Parijs en de periferie. Maar bepaald alarmerend is de toestand in Hauts-de-France, het vroegere Nord-Pas-de-Calais: op amper één jaar tijd is er een verdubbeling van het aantal overleden daklozen. Intussen worden illegalen en andere migranten in Frankrijk opgevangen in hotels. Bij steeds meer Fransen leeft de perceptie sterk dat eigen burgers pas op de tweede plaats komen.
