Op de persbriefing na de Europese top heeft premier Bart De Wever (N-VA) in zijn gekende ironische stijl een journalist van Politico op zijn plaats gezet. Omwille van zijn verzet tegen de inbeslagname van de Russische tegoeden die bij Euroclear geblokkeerd staan, noemde Politico De Wever onder meer “Ruslands waardevolste troef”. De premier liet het niet na om de journalist in kwestie daaraan te herinneren: “Als u me nu wilt excuseren, ik moet vertrekken naar mijn datsja in Rusland.”
Geen advertenties meer?
Ingelogde abonnees steunen niet alleen een van de enige kritische en onafhankelijke media, maar zien ook geen vervelende advertenties. Abonneer je snel en eenvoudig en krijg meteen toegang tot vele duizenden exclusieve artikelen!
Maak hieronder je keuze voor het gewenste abonnement:
Liever ook op papier? Bekijk alle abonnementen!
Het doorlopend abonnement wordt automatisch verlengd voor steeds één maand.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een online abonnement van 3 maanden via een eenmalige betaling.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een eenmalige betaling en je zit een jaar goed.
Log hieronder in om dit bericht volledig te lezen. Ben je al ingelogd, kijk dan op je account of je nog een actief abonnement hebt.
Premier Bart De Wever (N-VA) heeft vannacht zijn slag thuisgehaald. Hij is erin geslaagd om de inbeslagname van de Russische tegoeden die bij Euroclear geblokkeerd staan, tegen te houden. De EU-leiders hebben het licht op groen gezet voor een lening van 90 miljard euro aan Oekraïne. Maar die zal gefinancierd worden met gezamenlijke Europese schulden en met de Europese begroting – en dus niet de geblokkeerde Russische tegoeden – als onderpand. De Wever wilde dat laatste koste wat het kost vermijden, omdat België dan zou worden blootgesteld aan aanzienlijke financiële risico’s.
Drie Europese lidstaten – Hongarije, Slowakije en Tsjechië – hebben een ‘opt-out’ bekomen. Zij zullen niet mee moeten instaan voor de financiële verplichtingen die verbonden zijn aan de lening.
Het verzet van De Wever tegen de inbeslagname van de Russische tegoeden leverde hem in de internationale pers heel wat verdachtmakingen op. Onder meer Politico noemde hem in de titel boven een artikel “Ruslands waardevolste troef”. Dat is De Wever duidelijk niet vergeten. Toen een journalist van Politico hem op de persconferentie na afloop van de Europese top een vraag wilde stellen, confronteerde De Wever hem ermee. “Ah, Politico, jullie hebben enkele fijne artikels over mij geschreven, met fijne titels. Jullie beweerden onder meer dat ik ‘Ruslands waardevolste troef’ ben. Dat vond ik een hele leuk. Die zal ik onthouden”, klonk het sarcastisch.
Ondanks zijn ongenoegen over de bewuste titel, stemde De Wever ermee in om de journalist te woord te staan. “Een échte politicus laat zijn emoties los, ook als het om pure boosheid, wraak en misschien zelfs geweld gaat”, legde hij uit.
(Lees verder onder de video.)
Europese verdeeldheid?
Over naar de vraag dan. De journalist wierp De Wever voor de voeten dat de EU verdeeld is, maar dat ziet de Belgische premier toch anders. “We hebben een unanieme beslissing genomen, met drie opt-outs. Maar zelfs de landen die een opt-out hebben bekomen, hebben ons wel een beslissing laten nemen. Waar ziet u dan verdeeldheid? Er is áltijd verdeeldheid aan de Europese tafel. Dit is Europa: 27 landen met evenveel verschillende belangen, publieke opinies, en dicht of ver gelegen van Rusland. We spelen niet allemaal hetzelfde spel. Maar uiteindelijk was de steun unaniem. Dus wat is uw probleem?”
De Wever herinnerde er ook aan dat het niet de eerste keer is dat er een opt-out is wanneer een beslissing over Rusland wordt genomen. “Elke keer als we de sancties tegen Rusland verlengen, is er een opt-out”, aldus De Wever. “Er is altijd wel iemand die zegt dat we verder kunnen gaan, maar zonder zijn steun. We hebben unaniem een oplossing voor Oekraïne gevonden. Drie landen willen geen financieel risico lopen. Het zij zo.”
De Wever sloot de persconferentie op een ludieke noot af: “Nu moet ik naar mijn datsja in Rusland vertrekken. Mijn buurman is Depardieu en aan de overkant van de straat woont Assad. Ik geloof dat ik op een dag burgemeester kan worden van dat kleine stadje. Misschien kan dat de titel van uw artikel worden”, richtte hij zich tot de journalist van Politico.
