De Europese Unie deelt jaarlijks 200 miljard euro uit via cohesiefondsen, maar het toezicht blijft uit. Corruptie, willekeur en zelfbediening zijn volgens de Europese Rekenkamer geen uitzonderingen. Ook België krijgt miljarden voor groene transitie en werkgelegenheid, maar het systeem kraakt in zijn voegen. Projecten worden op maat geschreven om aan subsidievoorwaarden te voldoen, terwijl overheidsdiensten zelf bepalen wie het geld krijgt.
Geen advertenties meer?
Ingelogde abonnees steunen niet alleen een van de enige kritische en onafhankelijke media, maar zien ook geen vervelende advertenties. Abonneer je snel en eenvoudig en krijg meteen toegang tot vele duizenden exclusieve artikelen!
Maak hieronder je keuze voor het gewenste abonnement:
Liever ook op papier? Bekijk alle abonnementen!
Het doorlopend abonnement wordt automatisch verlengd voor steeds één maand.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een online abonnement van 3 maanden via een eenmalige betaling.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een eenmalige betaling en je zit een jaar goed.
Log hieronder in om dit bericht volledig te lezen. Ben je al ingelogd, kijk dan op je account of je nog een actief abonnement hebt.
In België gaat het om bijna 3 miljard euro voor groene en digitale transitie tussen 2021 en 2027. Het Europees Sociaal Fonds Plus (ESF+) delegeert zijn taken aan VDAB, Actiris en Forem. Zij zetten projecten op rond werkgelegenheid en sociale zaken. Het Europees Fonds voor regionale ontwikkeling (EFRO) verdeelt bijna 500 miljoen euro voor innovatie en digitalisering via Brussels International, Vlaio en SPW. Voor bij- en omscholing van werklozen valt er bijna 500 miljoen euro te verdelen, met extra potten voor jongeren, kwetsbare groepen en voedselbanken.
Corruptie blijft straffeloos
Het slechte nieuws: deze rommelige toestand is eigenlijk fout, en dat geldt voor elke lidstaat. Op 22 november publiceerde de Rekenkamer een speciaal verslag getiteld “Financiële correcties in het cohesiebeleid”. De conclusies zijn vernietigend. De Europese Commissie nam amper één besluit tot financiële correctie voor de periode 2014-2020. Dat betekent dat corruptie en misbruiken straffeloos blijven. De auditeurs schrijven diplomatiek “dat het verwachte afschrikkende effect niet kan worden aangetoond”.
De cijfers liegen er niet om. Voor het cohesiebeleid 2014-2020 bedroeg de begroting 404,8 miljard euro. Lidstaten pasten in zes jaar tijd correcties toe voor slechts 1 miljard euro, minder dan 0,25 procent van het totale budget. De Rekenkamer vond bij een paar dozijn steekproeven al voor bijna 200 miljoen euro aan fouten. Correcties blijken enkel mogelijk bij bedrijven, niet bij overheden. Maar juist die overheden maken de meeste fouten. In Polen waren zes van de elf gecontroleerde subsidies onterecht uitgedeeld. In Italië constateerde de Commissie bij vier van de acht acties fouten die resulteerden in een foutenpercentage van 14 procent. Die conclusie belandde in de doofpot.
De Europese Commissie houdt geen toezicht op de uitgaven en de lidstaten evenmin. Naar alle waarschijnlijkheid gaat dat belastinggeld niet naar waar het voor bedoeld is. Vooral het Directoraat-Generaal Employment, Social Affairs & Inclusion blijkt nauwelijks te controleren. De Rekenkamer is pessimistisch: voor de huidige periode 2021-2027 voorziet ze geen verbetering. De vraag blijft of de Commissie dit bewust niet wil zien of gewoon onbekwaam is.
Meer over Europese Unie
