Een onwaarschijnlijk verhaal, maar een illustratie van hoe onze maatschappij totaal uit balans is geraakt en de burgers terecht ontzet reageren. Jean-Christophe Colombo verzekert als Franse buschauffeur al 28 jaar de busverbinding tussen Bordeaux en Villenave. Ook die woensdag 7 mei groet hij met “bonjour!” alle passagiers die op zijn bus stappen. Eén van die passagiers kijkt hem echter niet aan en stapt hem straal voorbij. De buschauffeur staat recht, legt zijn hand op de schouder van de man en herhaalt zijn vriendelijke “bonjour!”.
Geen advertenties meer?
Ingelogde abonnees steunen niet alleen een van de enige kritische en onafhankelijke media, maar zien ook geen vervelende advertenties. Abonneer je snel en eenvoudig en krijg meteen toegang tot vele duizenden exclusieve artikelen!
Maak hieronder je keuze voor het gewenste abonnement:
Liever ook op papier? Bekijk alle abonnementen!
Het doorlopend abonnement wordt automatisch verlengd voor steeds één maand.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een online abonnement van 3 maanden via een eenmalige betaling.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een eenmalige betaling en je zit een jaar goed.
Log hieronder in om dit bericht volledig te lezen. Ben je al ingelogd, kijk dan op je account of je nog een actief abonnement hebt.
De passagier draait zich om en schreeuwt de buschauffeur in het gezicht: “J’ai rien à te dire, fils de p***” (“Ik heb je niets te zeggen, hoerenzoon.”). Daarna volgt nog een reeks beledigingen. Jean-Christopthe vraagt de passagier vriendelijk om de bus te verlaten, want het is nog steeds zijn autobus. Maar de buschauffeur heeft hem nog maar net naar de uitgang verwezen, of de passagier dient hem twee vuistslagen en een forse kopstoot toe. Jean-Christophe is lelijk toegetakeld: de arts zal hem na onderzoek 45 dagen invaliditeit voorschrijven en hij moet voor een operatie aan de schouder naar het ziekenhuis. De passagier verliet wel de bus en nam op de volgende halte een andere bus.
Sanctie voor buschauffeur, agressor krijgt celstraf met opschorting
Maar het blijft niet bij de lichamelijke letsels voor Jean-Christophe. Enkele dagen na het incident, bij zijn ontslag uit het ziekenhuis, ontvangt de busbestuurder een oproepingsbrief van de busmaatschappij. Hij wordt uitgenodigd voor een interview dat voorafgaat aan een disciplinaire sanctie, want de buschauffeur verliet zijn bestuurdersplaats in de bus en dat mag niet van buseigenaar Keolis. “De heer Colombo bracht zichzelf in gevaar. Er bestaat geen onduidelijkheid over zijn hoedanigheid als slachtoffer, maar het is niet de opdracht van een buschauffeur om zijn passagiers op te voeden.”De gewetensvolle busbestuurder kreeg een werkverbod van 15 dagen.
Intussen heeft de Franse Justitie geoordeeld in het geval van de agressor. Die werd door de rechtbank veroordeeld tot een gevangenisstraf van 6 maanden, maar met volledige opschorting. De man moet dus concreet 0 minuten in de cel. Het slachtoffer van de agressie krijgt 15 dagen werkverbod. Jean-Christophe heeft al aangekondigd dat hij in beroep gaat. Hij verklaarde: “Zo kan het in de Franse maatschappij toch niet verder? Het zijn de slachtoffers die schrik hebben. We moeten toch niet verder toegeven aan dit soort gedrag? Het gezag moet worden hersteld.”
De man* moet dus concreet 0 minuten in de cel. Het slachtoffer van de agressie krijgt 15 dagen werkverbod (citaat).
Is het mogelijk dat de bestuurder van Gallische afkomst was en de dader* een barbaar? Los hiervan, blijft de reactie van de dader, de werkgever en justitie disproportioneel. Onderhavige wantoestanden krijg je niet meer goed zonder een Trumpiaanse revolutie. Helaas. Anderzijds lijkt het verhaal op een copycat van de Belgische verloedering binnen het wetgevend- en gerechtelijk apparaat.
De bende van Arizona
* de dader lijkt mij gepaster woordgebruik dan het neutrale “de man”.