Donderdag maakte Vlaams Parlementslid Filip Brusselmans (VB) bekend dat zijn voordracht als lid van de raad van bestuur van de vzw Flagey geweigerd is. Ook de Vlaamse Regering vroeg intussen aan Vlaams Belang om een nieuwe kandidaat voor te dragen. De partij weigert in te gaan op die vraag. De vzw Flagey is een vzw die bestuurder is in de vzw Brussels Kunstenoverleg. PAL NWS nam een kijkje achter de schermen van deze vzw en deed daarbij een aantal interessante vaststellingen die mogelijk verklaren waarom Brusselmans niet welkom is.
Het is opmerkelijk dat een Vlaams Volksvertegenwoordiger door een Brusselse vzw die onder meer van de Vlaamse belastingbetaler subsidies ontvangt een veto uitspreekt tegen een kandidaat voorgedragen door een Vlaamse politieke partij, een verkozene des volks bovendien.
Enkele maanden geleden vroeg de Vlaamse Regering, conform de Cultuurpactwetgeving aan Vlaams Belang twee kandidaten voor te stellen voor de algemene vergadering en de raad van bestuur van de VZW Flagey. Dat is het Brusselse cultuurhuis voor projecten rond muziek en beeld.
Statuten vereniging vereisen volstrekte meerderheid voor bestuursleden
Op 8 juni ontving Vlaams Belang van het kabinet van minister-president Jambon een brief met daarin het veto tegen Brusselmans.
“De Raad van Bestuur van Flagey is op 26 mei bijeengekomen om te beslissen over de aanvragen tot toelating van de nieuwe kandidaten, voorgedragen door de regeringen van de Franse Gemeenschap, het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en de Vlaamse Gemeenschap”, zo luidt het in de brief. “De statuten van de vereniging bepalen dat ‘nieuwe leden die wensen toe te treden moeten […] met volstrekte meerderheid van stemmen aanvaard worden door de Raad van Bestuur en de Algemene Vergadering […]’. Voor de kandidatuur van de heer Filip Brusselmans werd het statutair draagvlak helaas niet bereikt bij de bestuurders en de mandaterende overheid.”
Wie even achter de schermen kijkt van het bestuursorgaan van deze vzw en naar de profielen van de bestuurders zal begrijpen wat er mogelijk speelt. De bestuurders van de vzw Flagey beroepen zich dus op de statuten van hun vzw. Maar of die statutaire bepaling in overeenstemming is met het Cultuurpact wordt alvast in twijfel gesteld door sommigen.
Ook Benjamin Dalle (CD&V) was bestuurder van vzw Flagey
Net als bij vele door de overheid gesubsidieerde vzw’s is zo’n raad van bestuur vooral een zaak van politieke evenwichten. Door de sterke groei van de partij van Brusselmans bij de vorige parlementsverkiezingen in 2019 heeft op basis van de traditioneel gehanteerde verdeelsleutels ook Vlaams Belang recht op twee bestuursmandaten. De kandidatuur van senator Bob De Brabandere, ook voorgedragen door Vlaams Belang, is door de vzw dan weer wel aanvaard.
Het is dus interessant om weten wie er allemaal deel uitmaakt van die raad van bestuur. Of in het geval van Vlaams minister van Media Benjamin Dalle, deel van uitgemaakt heeft.
Dalle was tussen 4 juni 2015 en 9 oktober 2019 bestuurder in de vzw, zo lezen we in de database van Companyweb. Als voormalig minister van Cultuur heeft hij ook na zijn ontslag als bestuurder ook vandaag nog steeds een bijzondere verbondenheid met de vzw.
Zakia Khattabi: afgewezen als rechter voor het Grondwettelijk Hof
Een opvallende nieuwkomer in de raad van bestuur sinds 24 augustus 2020 is Zakia Khattabi. De 45-jarige Ecologiste is zelf meerdere malen weggestemd toen haar partij haar voordroeg als rechter bij het Grondwettelijk Hof. Maar dat gebeurde door een parlementaire meerderheid. Intussen is ze minister van klimaat in de regering De Croo. Haar kandidatuur stuitte op kritiek van vooral N-VA en Vlaams Belang, die haar een gebrek aan juridische ervaring verweten.
Ondanks het feit dat Khattabi in januari 2020 twee keer was weggestemd, besloten de Franstalige groenen haar opnieuw voor te dragen. Maar ook bij een tweede poging in mei ving Khattabi bot. Met 28 stemmen haalde ze opnieuw geen tweederdemeerderheid. Nog tijdens de stemming gooide ze zelf, op Facebook, de handdoek in de ring.
Khattabi staat bekend om haar rabiate afkeer van Vlaams-Nationalisten. Ze zou ooit zelfs geweigerd hebben om in een zelfde ruimte te vertoeven als N-VA voorzitter Bart De Wever.
Bestuurders uit de Brusselse zakenwereld, adel en politiek
In de raad van bestuur van vzw Flagey, waarvan de zetel zich bevindt in de Brusselse gemeente Elsene zit ook Yves De Jonghe D’ardoye D’erp. Deze man van adel is de voormalige burgemeester van Elsene voor de MR.
Een andere bestuurster is Sophie Buysse. Een Brusselse advocate die in 2015 de Nederlandstalige tak van Teach for Belgium oprichtte. Dat is een non profit organisatie die naar eigen zeggen, getalenteerde jongeren mobiliseert om les te geven in socio-economische aandachtswijken.
Momenteel werkt ze voor ToekomstATELIERdelAvenir (alias TADA). In dat atelier zetten bevlogen professionals zich in voor de jeugd van Sint-Joost, Molenbeek en Anderlecht. Maar Buysse is ook stichtend lid en voormalig voorzitster van de Global Shapers Brussel. Dat is de jongerenorganisatie van het World Economic Forum.
Nog een andere bekende naam is Clair Ysebaert. Ysebaert is bestuurder sinds 2005 bij de vzw Flagey. Daarnaast oefent hij mandaten uit Europabank en Crelanco. Tot 2020 was hij ook bestuurder bij Crelan. Tot 2015 was hij bestuurder bij de Participatiemaatschappij Vlaanderen.
De bestuurder belast met het dagelijks bestuur is Gilles Ledure. Zijn bestuurdersmandaat loopt al sinds 24 juni 2011. Ledure is de zoon van een Franse vader en een Vlaamse moeder. Hij studeerde rechten en musicologie en behaalde een postgraduaat in bedrijfseconomie. Van 1994 tot 1998 was hij adjunct-archivaris bij De Munt. Tot 2006 was hij artistiek verantwoordelijke bij het Nationaal Orkest van België en nadien ook directeur bij achtereenvolgens het Orchestre Philharmonique du Luxembourg en het Orchestre national de Lille. Sinds oktober 2018 is hij ook juryvoorzitter van de instrumentale sessies van de Koningin Elisabethwedstrijd.
Filip Brusselmans: “Er zit nu wel nog wat vet op de soep in de cultuursector”
Waarom Brusselmans niet en De Brabandere wel vraagt u zich af? Het is moeilijk in de hoofden van de bestuurders te kijken. Maar een ding is zeker. Brusselmans trapte op zere tenen van de cultuurwereld na zijn uitspraak in een commissie van het Vlaams Parlement in 2019.
Brusselmans haalde toen zwaar uit naar de sector die protesteerde tegen aangekondigde besparingen: “Er zit nu wel nog wat vet op de soep in de cultuursector. Ik kan de verontwaardiging van de cultuursector begrijpen. Besparen is nooit leuk. Maar de verontwaardiging is ook hypocriet. Want die Vlaamse identiteit dat is iets ‘vies’ en verwerpelijk. Maar als het gaat om het Vlaams belastinggeld, dan gaan de handjes wel open.”
Aansluitend kruiste Brusselmans nog de degens met een furieuze Dominique Willaert die hem bij het verlaten van de Jan Van Eyck zaal in het Vlaams Parlement toesnauwde: “U verkoopt Fake News. U roept op tot geweld. U bent ondemocratisch.”
Willaert verweet Brusselmans hem te hebben vernoemd op de radio “zonder dat u mij kent”. Maar het jonge Vlaams Parlementslid was niet onder de indruk. “U bent het typevoorbeeld van de linkse cultuurbobo die er is voor het geld van de Vlaming en anders niks”, repliceerde hij scherp.
De discussie eindigt met boegeroep dat wordt ingezet door Willaert en de manifestanten. Het fragment is te bekijken in de video hieronder, startend vanaf minuut 23:30.
Brusselmans: uitgespuwd door ‘linkse cultuurbobo’s’
Dominique Willaert (1968) is een Belgisch scenarist, regisseur, theatermaker, journalist, auteur, opiniemaker en activist die zeer veel aanzien geniet in linkse tot extreemlinkse politieke middens.Hij is onder meer oprichter en artistiek leider van Victoria Deluxe, een sociaal-artistieke werkplaats in Gent. Willaert is ook betrokken bij vzw ‘Hart Boven Hard’ en het Gentse Solidariteitsfonds.
Dat levert hem aanzien op. Zoveel aanzien zelfs dat hij zowel door Groen als PVDA is voorgedragen om hen te vertegenwoordigen. In 2019 droeg Groen hem in Lievegem voor als onafhankelijk expert in het bijzonder comité voor de sociale dienst (BCSD). De Gentse PVDA-fractie stuurde Willaert dan weer als vertegenwoordiger naar de raad van bestuur van de kunst- en designmusea van de stad.
Willaert onderschreef in mei 2019, samen met nog andere bekende Vlamingen, een oproep om op Peter Mertens van PVDA naar de Kamer te stemmen en sprak dus publiek zijn steun uit voor de extreemlinkse partij.
Geen statutair draagvlak voor Vlaams Parlementslid
In 2011 hield Willaert tijdens de ‘dag van het socialisme’, waarvan hij een van de organisatoren was, al op tot een cordon sanitair rond Vlaams Belang. Willaert zei toen meer dan ooit te geloven in de kracht van het socialisme als antwoord op de diepe crisis. Tegelijk pleitte hij om bruggen te bouwen tussen àlle linkse krachten.
Brusselmans die zich in het Vlaams Parlement nochtans bezighoudt met onder meer de cultuursubsidies blijkt dus “geen statutair draagvlak” te hebben verkregen bij de bestuurders van de vzw Flagey. Een échte verrassing is dat niet. Maar de vraag die zich vandaag onvermijdelijk stelt is in welke mate er een maatschappelijk draagvlak bestaat om verenigingen die hun vetorecht willen uitspreken tegen een Vlaams Volksvertegenwoordiger verder te subsidiëren met Vlaams belastinggeld?
Filip Brusselmans heeft 100% gelijk.
Hij weet van wanten aangaande de Vlaamse subsidies in de cultuurwereld.
De achtergrond van Willaert indachtig mag het geen verrassing zijn dat hij Brusselmans liever niet ziet in de raad van bestuur van Flagey.
Het probleem is niet Brusselmans, maar Willaert zelf.
Ik onderschrijf volledig de stelling : “wie een Vlaams parlementslid weigert, heeft geen recht op Vlaamse subsidies”
De linkse en extreem linkse cultuurbobo’s van Flagey vrezen – en niet onterecht – dat met de komst van Brusselmans er een einde zal komen aan hun megalomane en subsidieslurpende cultuurfoliekes, waar alleen de inner circle rijker van wordt en waar de doorsnee Vlaming niets aan heeft maar zoals gewoonlijk wel voor mag betalen.
Het is de taak van het Vl. Bel. en van Brusselmans om van elke zogenaamde culturele activiteit de kosten en baten voor Vlaanderen na te gaan. Door zijn eerdere kritiek op het Vlaamse subsidiebeleid wordt Brusselmans aanzien als de luis in hun vetgemeste pels.