Luxe-opvattingen
Rob Henderson had een moeilijke jeugd. Verlaten door druggebruikende ouders, kwam hij in pleeggezin na pleeggezin terecht. Hij kon evenwel aan de universiteit van Yale en daarna Cambridge raken door talent en heel veel inspanningen. Daar belandde hij tussen de telgen van welstellende ouders. Hij verbaasde zich over de wereldvreemde maatschappelijke opvattingen van die jongeren en schreef er een artikel over in de New York Post. Henderson lanceerde daarin een begrip dat terrein begint te winnen: ‘luxury beliefs’.
Geen advertenties meer?
Ingelogde abonnees steunen niet alleen een van de enige kritische en onafhankelijke media, maar zien ook geen vervelende advertenties. Abonneer je snel en eenvoudig en krijg meteen toegang tot vele duizenden exclusieve artikelen!
Maak hieronder je keuze voor het gewenste abonnement:
Liever ook op papier? Bekijk alle abonnementen!
Het doorlopend abonnement wordt automatisch verlengd voor steeds één maand.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een online abonnement van 3 maanden via een eenmalige betaling.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een eenmalige betaling en je zit een jaar goed.
Log hieronder in om dit bericht volledig te lezen. Ben je al ingelogd, kijk dan op je account of je nog een actief abonnement hebt.
In mijn vorige bijdrage had ik het over de Veblen-goederen, de dure producten die de rijken graag kopen om hun hoge financiële status te benadrukken. Luxe-opvattingen spelen dezelfde rol, want het zijn de ideeën die rijken zich kunnen permitteren, maar die onbetaalbaar zijn voor de minder gegoeden.
De Tesla-activisten
Klimaatactivisme is een goed voorbeeld. Rijken hoeven zich weinig aan te trekken van de snel stijgende energieprijzen die het gevolg zijn van de strijd tegen CO2. Ze hebben het geld om in goed geïsoleerde huizen te wonen en om zich zonnepanelen, thuisbatterijen en warmtepompen aan te schaffen. Ze kopen de laatste Tesla en moeten met geen tweedehandsdiesel rondtoeren. De armen dragen – vandaag al goed merkbaar in de energieprijzen – de gevolgen van een beleid dat voortkomt uit de luxe-opvattingen van rijken.
Opinies over immigratie passen ook in dat schema. De elites kunnen zich permitteren om met veel deugdvertoon open grenzen te bepleiten. Ze hebben het geld om zich terug te trekken in de dure wijken waar de gevolgen van migratie zich het minst laten voelen. En als dit land naar de vaantjes gaat, zijn er andere landen. Nationaliteit en grenzen betekenen weinig voor de kosmopolitische elites.
De elites willen niet dus alleen op financieel vlak een hoge status, maar ook op moreel vlak. Ze zijn op dat punt niet anders dan de middeleeuwse roofbaronnen die kerken en kloosters lieten bouwen. De huidige generatie doet dat met luxe-opvattingen, het pronken met idealistische opvattingen waarvoor de rest van de samenleving de prijs betaalt.
En laat dat nu net zijn wat het VB al zo lang verkondigd!
daarom moet Vlaanderen onbereikbaar worden voor nutteloze allochtonen uit Afrika.Aziaten die niet uit de moslimsekte komen zijn welkom om bij te dragen en de welvaart van ons en hun Vlaanderen te verstevigen.