België blijft achter in de strijd tegen geweld op kinderen en is bij de vier laatste landen in de EU zonder een verbod op geweld in de opvoeding. Dat meldt kinderrechtencommissaris Caroline Vrijens zaterdag op de Internationale Dag tegen Lijfstraffen op Kinderen.
Geen advertenties meer?
Ingelogde abonnees steunen niet alleen een van de enige kritische en onafhankelijke media, maar zien ook geen vervelende advertenties. Abonneer je snel en eenvoudig en krijg meteen toegang tot vele duizenden exclusieve artikelen!
Maak hieronder je keuze voor het gewenste abonnement:
Liever ook op papier? Bekijk alle abonnementen!
Het doorlopend abonnement wordt automatisch verlengd voor steeds één maand.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een online abonnement van 3 maanden via een eenmalige betaling.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een eenmalige betaling en je zit een jaar goed.
Log hieronder in om dit bericht volledig te lezen. Ben je al ingelogd, kijk dan op je account of je nog een actief abonnement hebt.
Uit een enquête van DCI (Defence for Children International) blijkt volgens Vrijens dat bijna de helft van de Belgische bevolking het nog gepast vindt om een kind te slaan. “Door de coronamaatregelen die ons thuis hielden, explodeerden ook in Vlaanderen de cijfers van huiselijk geweld en kindermishandeling.”
“Wat houdt ons tegen om geweld in de opvoeding wettelijk te verbieden?”, vraagt Vrijens zich af. “Het idee dat een verbod betuttelend is, indringt in de privésfeer, dat iedereen weleens de controle verliest en dat het te ver gaat om mensen daarvoor te straffen? Valse argumenten. Er zijn geen strafrechtelijke sancties verbonden aan wetsvoorstellen die nu op tafel liggen.”
Een wettelijk verbod is volgens de kinderrechtencommissaris “een sterk maatschappelijk signaal en moet gepaard gaan met ondersteuning van gezinnen en begeleiding”. “Een wetsartikel zal een sterk ontradend effect hebben voor mensen om geweld te gebruiken en zal mensen alerter maken. Sinds 1979 toont Zweden dat een goed onderbouwd wettelijk verbod het geweld en de aanvaarding van geweld in de samenleving sterk vermindert.”
Geen probleem in zover het om echte kindermishandeling gaat. Laat haar dat trouwens ook aan Poetin eens gaan vertellen. In haar voorstel loert echter het verbod op de pedagogische tik om de hoek.
“Valse argumenten. Er zijn geen strafrechtelijke sancties verbonden aan wetsvoorstellen die nu op tafel liggen.”
Dàt kennen we: en binnen een jaartje krijgen we dan te horen dat een verbod geen nut heeft zonder sancties. Bedriegster!
Vaders en leraars die geweld gebruiken tegen kinderen/leerlingen zijn pedagogisch onbekwaam. Kinderen verwekken is geen kunst ze deftig opvoeden wel. Fysiek geweld is uit den boze. Luidens Annelies Verlinden, peetmoeder van Binnenlandse Zaken verklaart dat geweld tegen de politie onaanvaardbaar is. En tegen kinderen dan niet soms? Quid geweld tegen burgers door de politie Annelies? Neen, illegaal geweld is altijd onaanvaardbaar wie ook de pleger mag zijn en eenieder (slachtoffer) heeft het recht zich te verdedigen tegen illegaal geweld.