De bijzondere commissie die zich in de Kamer buigt over ons koloniaal verleden, mag tot eind dit jaar voortwerken. Normaal gezien zou haar mandaat in juli aflopen, maar omdat die termijn te kort was om tijdig rond te raken, komt daar nog een half jaar bij. Dat meldt commissievoorzitter Wouter De Vriendt (Groen).
Geen advertenties meer?
Ingelogde abonnees steunen niet alleen een van de enige kritische en onafhankelijke media, maar zien ook geen vervelende advertenties. Abonneer je snel en eenvoudig en krijg meteen toegang tot vele duizenden exclusieve artikelen!
Maak hieronder je keuze voor het gewenste abonnement:
Liever ook op papier? Bekijk alle abonnementen!
Het doorlopend abonnement wordt automatisch verlengd voor steeds één maand.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een online abonnement van 3 maanden via een eenmalige betaling.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een eenmalige betaling en je zit een jaar goed.
Log hieronder in om dit bericht volledig te lezen. Ben je al ingelogd, kijk dan op je account of je nog een actief abonnement hebt.
Bijna twee jaar geleden startte de commissie haar werkzaamheden. Nu is het al de tweede keer dat haar mandaat verlengd wordt. “Het bewijst dat de politieke fracties vertrouwen hebben in de aanpak van onze commissies en geloven in het belang van onze opdracht om het koloniaal verleden van ons land kritisch te evaluaren”, vertelt De Vriendt. “Alle experten waren het erover eens dat deze verlenging noodzakelijk was om het werk tot een goed einde te brengen, de eerdere deadlines waren te strak. Dit is een delicaat proces, dat tijd vergt en waarin zoveel mogelijk stemmen moeten worden gehoord.”
Grootste onderzoekscommissie ooit
“Ik heb al van in het begin voorspeld dat dit zou gebeuren”, reageert Kamerlid Tomas Roggeman, die voor N-VA in de commissie zetelt. “Dit is de grootste onderzoekscommissie die dit land ooit gezien heeft. Normaal gezien gaat een onderzoekscommissie over één bepaald feit, zeer beperkt in plaats en tijd.” Als voorbeeld geeft hij de moord op Patrice Lumumba of de wandaden van de Blauwhelmen in Rwanda.
“Maar de commissie Koloniaal Verleden gaat over een periode van 150 jaar: namelijk over de verschillende kolonies en de nasleep tot op de dag van vandaag, die betrekking heeft op vier landen.” Onbegonnen werk, volgens Roggeman. “Dat is een belachelijk brede omschrijving. Ik heb van in het begin gepleit om dat duidelijker af te lijnen, maar men wilde daar niet in meegaan. Het logische gevolg is dat we nu (opnieuw) niet toekomen met de voorziene tijd.” Dat de commissie haar werk nu klaar zal zijn tegen het einde van 2022, betwijfelt Roggeman. “Als je aan enkele historici vraagt om een periode van 150 jaar te beschrijven… Tja, dat ze daar dan veel tijd voor nodig hebben is logisch.”
Vlaming was zelf tweederangsburger
Het duurde een tijd vooraleer de experten hun rapport rond hadden. Dat rapport bevatte zoals verwacht suggesties voor herstelbetalingen, maar omschreef hedendaagse verschijnselen als zijnde nog steeds problematisch. Zo zou Aalst Carnaval “recreatief racisme” zijn. Het rapport van academici deed ook enkele andere suggesties, zoals subsidies voor Afrikaanse organisaties en studiebeurzen.
“Wij zijn van in het begin duidelijk tegen herstelbetalingen geweest”, legt Roggeman uit. “Ik vind het een onzalige gedachte dat je kinderen verantwoordelijk gaat stellen voor de daden van hun ouders. En niet alleen van hun ouders, maar ook zelfs van hun (over)grootouders, van mensen die ze nooit gekend hebben. We gaan mensen van nu toch niet verantwoordelijk stellen voor een beleid waarin ze niet geparticipeerd hebben.”
Ten tijde van Leopold ll was de Vlaming zelf nog een tweederangsburgers, verklaart Roggeman. “Er bestond nog geen algemeen stemrecht en het Nederlands werd zelfs nog niet erkend als landstaal. Dus de Vlaming had hier in eigen land al niets te zeggen, laat staan dat die mee verantwoordelijk zou zijn van de kolonisatie van Congo door het koningshuis. En het idee dat daar financiële betalingen tegenover zouden moeten staan van de Vlamingen vandaag, dat is al helemaal van de pot gerukt”, vindt Roggeman.
Het N-VA-Kamerlid wijst er ook op dat het niet onlogisch is dat de experten in hun rapport pleiten voor subsidies. “Ik kan mij moeilijk van de indruk onttrekken dat nogal wat instanties die advies gegeven hebben, ook wel een beetje aan zichzelf en hun eigen organisaties gedacht hebben.”
Franstalig België wil vergoelijken
Roggeman vindt het een beter idee om te ijveren voor een erkenning van de misdaden die in Congo gepleegd zijn. “Ik denk dat – zeker in Franstalig België – heel wat mensen die daden van de monarchie in het algemeen, maar van Leopold ll in het bijzonder, nog willen vergoelijken en goedpraten. We moeten gaan voor een officiële, symbolische erkenning van die misdaden.” Eventueel kan daaraan de teruggave van stoffelijke resten uit het Afrikamuseum in Tervuren, of de bouw van een monument aan gekoppeld worden. “Maar als het gaat over uitdelen van centen: dat is behoorlijk doorzichtig en daar gaan we zeker niet in mee.”
De politicus vindt het dan ook vreemd dat er heden ten dage nog in termen van slachtoffer -en daderschap gesproken wordt. “Ook in onze commissie, waar wij gasten ontvangen van halverwege de twintig, die zichzelf presenteren als een slachtoffer van de kolonisatie.” Absurd, vindt hij: “Het gaat over een historisch feit dat zelfs hun ouders nooit meegemaakt hebben. Ik vind dat soms een heel bevreemdende gang van zaken.”
Voorzichtige aanpak
Commissievoorzitter Wouter De Vriendt wijst ook op de voorzichtige aanpak die de commissie hanteert. Een deel van de hoorzittingen waren luistersessies, waarbij de commissieleden zelf geen tussenkomsten deden. Ook hanteerde ze open oproepen, zodat geïnteresseerde sprekers zich zelf konden aanmelden om bij de werking van de commissie te worden betrokken.
Momenteel onderzoekt de commissie de rol en verantwoordelijkheid van entiteiten zoals de monarchie, de staat, de Kerk en de bedrijven. Daarna volgt de laatste fase hoorzittingen die ook het meest gevoelig liggen, met name rond herstel. Ten slotte breekt de fase aan van het politieke debat, om te komen tot een eindrapport met conclusies en aanbevelingen.
Tot op heden kun je nog mensen kopen in den afriek.
Maar het is nog altijd de schuld van de blanke man dat slavernij bestaat.
Want de blanke man heeft natuurlijk de piramiden gebouwd met slaven.
Als je kijkt naar de nederlandse antillen dan zie hoe hard die mensen er nu nog altijd van af zien.
Dat Congo een ‘geschenk’ van de koning was aan het Belgische volk is de grootste mythe uit de geschiedenis. In maart 1908 dient regeringsleider Franz Schollaert een wetsontwerp in. Het onderwerp van het ontwerp is de overdracht van Congo aan België. In ruil voor het gebied in Afrika neemt de Belgische regering de nog uitstaande schuld van Leopold II aan de overheid over. Het saldo op dat ogenblik bedraagt 110 miljoen frank (nu: 24,2 miljard frank of 600 miljoen euro). Eén frank van toen is er nu 220 waard.
De overheid engageert zich ook om de bouwprojecten van de vorst te voleindigen. Kostprijs: 45,5 miljoen frank (nu: 10 miljard frank of bijna 250 miljoen euro). Klap op de vuurpijl is een beloning voor de vorst van 50 miljoen frank (11 miljard frank of 272 miljoen euro) ‘ten teken van erkentelijkheid voor de grote offers die hij zich getroost heeft voor Congo’. Het onderhandelde contract heeft een globale waarde van 45 miljard frank, of ruim 1,1 miljard euro! Van een geschenk aan de natie is geen sprake. Volgens auteur Mark van den Wijngaert slaagde de koning erin zijn privébezit aan een zeer hoge prijs aan de Belgische belastingbetalers te verkopen. ‘Zaken zijn zaken (voor de vorst)’, noteert de auteur terecht.
Als je tenslotte meer wilt weten over de Congo Vrijstaat geregeerd door koning Leopold II, raad ik je van harte aan het boek te lezen dat rond 1905 is geschreven door een Amerikaanse antropoloog Frederick Starr, na 13 maanden onderzoek ter plaatse. Digitale versie is gratis te lezen op internet onder gutenberg.org. Dit boek weerlegt de meedogenloos verspreide leugens in de lastercampagne die eerst in het Verenigd Koninkrijk opgezet werd, en dan herhaald in de Verenigde Staten.
Het verhaal van die miljoenen afgehakte zwarte handen is een toenmalig fake news sensatieverhaal van een paar Engelse kranten die niet konden verkroppen dat die sluwe Leopold II uit het kleine België, Congo voor de neus van het trotse Britse wereldrijk had weggekaapt. Pas de laatste decennia is het terug opgeraapt en uitvergroot omdat het past in de huidige tijdsgeest. Wat niet wil zeggen dat Leopold II zachtzinnig omging met zijn nieuwe onderdanen.
Wouter De Vriendt zegt niet te zullen aarzelen ook de geldstromen van de kolonie naar België in kaart te brengen. Hij schuwt zelfs het woord herstelbetaling niet. Dat belooft, want uit ernstige studies blijkt dat Mobutu een veelvoud kisten boordevol geld & goud uit zijn bevrijde land heeft weggesleept dan Leopold II. Vlaanderen is niet bang van de resultaten van de Congocommissie.
De Croo is van mening dat kinderen nooit moeten boeten voor de daden van hun ouders.
Dus geen uitstaans meer mee wat ginder gebeurde,