Vandaag werden door de Franstalige advocatenbalie de cijfers van rechterlijke procedures voor het niet geven van opvang aan asielzoekers bekendgemaakt in La Libre Belgique. In de eerste zes maanden van 2022 gaat het al om meer dan 2.000 verzoekschriften, een ongezien hoog aantal. Bijna al deze verzoekschriften draaiden uit op een veroordeling van de Belgische staat. “Deze regering beloofde een humaner beleid te voeren, beloofde de asielchaos te stoppen en de mensenrechten te respecteren. Ze doet geen van de drie”, reageert Kamerlid Theo Francken (N-VA).
De Brusselse arbeidsrechtbank stelde eerder al een “doelbewuste, gecoördineerde en aanhoudende” schending vast van het recht op opvang van asielzoekers. Die praktijk leek “gewenst, overwogen en georganiseerd” door de toenmalige staatssecretaris voor Asiel en Migratie, Sammy Mahdi (cd&v). Dat ontkende die laatste echter: “Er is absoluut geen intentie om bewust mensen op straat te laten staan.” Toch was dat in veel gevallen de ‘procedure’ die gevolgd werd: eerst opvang weigeren, de asielzoeker laten procederen en pas wanneer de rechtbank dreigt met dwangsommen tegen Fedasil, opvang aanbieden.
Veroordelingen
In 2020 ging het om 1.249 verzoeken, in 2021 om 922 en in de eerste zes maanden van 2022 al meer dan 2.000. Sinds 2020 draaien bijna al deze verzoeken uit tot een veroordeling van België om te doen wat het eigenlijk van in het begin al moest doen, namelijk opvangplaatsen aanbieden aan verzoekers van internationale bescherming. Dat is in overeenstemming met de internationale en Europese verplichtingen van België.
“Ter vergelijking, in 2014 (toen Francken zelf staatssecretaris voor Asiel en Migratie was, red.) waren er amper 21 van deze verzoekschriften”, aldus Theo Francken (N-VA). De voormalige staatssecretaris hekelt het feit dat Mahdi – en nu zijn opvolger Nicole de Moor, wel beweren te willen gaan voor een kordater en humaner beleid, maar dat het bij woorden blijft. “Gisteren werd ons elfde wetsvoorstel voor een strenger en rechtvaardiger asiel- en migratiebeleid weggestemd door de paarsgroene regering. Dit keer ging het over het inkorten van de beroepstermijn bij de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen (RvV)”, hekelt Francken. “Dat deze regering weigert te luisteren naar de oppositie en koppig al onze constructieve voorstellen wegstemt, is wraakroepend.”
Opvangplaatsen via Defensie
Vorige week raakte bekend dat staatssecretaris Nicole de Moor een akkoord had gesloten met Defensieminister Ludivine Dedonder over extra asielopvangplaatsen op sites van het Belgisch leger. Zo komen er 750 plaatsen in Berlaar. “In een dorp van 11.000 inwoners. Het kan niet op”, reageert Francken. Hij zal de minister van Defensie daarover bevragen. Daarnaast wil de Moor ook inzetten op private partners. Maar dat is volgens Francken niet realistisch: “Uw krediet bij de private partners is compleet op.”
En van ontrading is nog steeds geen spoor.” Het N-VA-Kamerlid doelt daarmee op het feit dat er nog altijd geen ontradingscampagnes gebruikt worden om mensen die overwegen om op illegale manier België/Europa binnen te komen, te wijzen op de gevaren en gevolgen daarvan. Toen hij zelf staatssecretaris voor Asiel en Migratie was zette hij daar fors – en met succes – op in. De dag dat de regering-Michel I viel over het Marrakeshpact en Maggie De Block (Open Vld) Francken verving als staatssecretaris, haalde ze die ontradingscampagnes offline.
Lees ook:
Voor enkele dagen las ik dat de wereldbevolking nu tot 8 milliard bewoners gegroeid is. Zeker de helft hiervan willen zich hervestigen in het land van melk & honig, waar de gebraden OCMW kippetjes rondvliegen. Mijnheer of mevrouw de staatssecretaris, begin er maar al opvangplaatsen voor te creëren, of misschien beter : Stop Inwijking !
Die gerechtelijke procedures zijn een niet te onderschatten bron van inkomsten voor de evenvele advocaten pro deo. De brave belastingbetaler is weeral de risee.
De Scheiding der Machten belet dat de vleugels van politiek benoemde activistische rechters duchtig bij geknipt zouden kunnen worden.