De plenaire vergadering van de Kamer kwam donderdag voor het sinds 19 juli opnieuw samen. N-VA-Kamerfractieleider Peter De Roover toonde zich meteen erg kritisch voor Energieminister Tinne Van der Straeten (Groen). Volgens hem ontbreekt het de Vivaldi-regering aan een ernstig langetermijnbeleid inzake energie.
N-VA-Kamerfractieleider Peter De Roover noemde het energiebeleid van bevoegd minister Tinne Van der Straeten “een puinhoop”. Dat is volgens hem echter niet alleen te wijten aan de minister zelf, maar aan het “totaal gebrek aan visie van de regering inzake energie”. “Bij de start was immers al duidelijk dat iedereen de kerncentrales open wilde houden, behalve één pijler van de regering, te weten de groenen”, aldus De Roover.
Door de oorlog in Oekraïne zagen de groenen zich echter genoodzaakt om een bocht te maken inzake kernenergie. “Het is Poetin die u tot inzicht heeft moeten brengen”, sneerde de N-VA-Kamerfractieleider. “Wat een onwaarschijnlijke basis om een energiebeleid op te voeren!”
Kers op de taart
De sluiting van Doel 3, die vanavond voor het laatst elektriciteit produceert, is volgens De Roover een “kers op een treurige taart”. Het offensief van minister Annelies Verlinden (cd&v) om de kernreactor toch langer open te houden, dat rijkelijk te laat kwam, noemde de N-VA’er dan weer “symbolisch voor de totale richtingloosheid van deze regering”.
Tot slot haalde De Roover ook stevig uit naar de “linkse dogmatici”, die “tot elke prijs een ernstig energiebeleid willen tegenhouden”. “De meerderheid wordt gevormd door andere partijen, die niet door dat dogma in de straatjes zonder einde willen worden gedrukt. Mijn vraag is of de dogmatici ons energiebeleid bepalen met hun kleine minderheid. Zeg daar neen tegen”, besloot hij.
Het gifGroen eco-fascisme is nu eenmaal gespeend van objectief-correcte visie wegens het torsen van een politiek-correcte Groene paardenbril, ocharme !
Het energiebeleid is al veel langer een miskleun dan het beleid van Tine. In 1972, met de oliecrisis, kon al de omslag gemaakt worden om onafhankelijk te worden van bedenkelijke regimes. Geen enkele politieker toen en ook nu had/heeft die visie. Ik wel, maar ik heb me niet politiek geëngageerd. Shame on me. Misschien heb ik zelf wat meer politieke moed en engagement nodig gehad, bij het VB misschien? Of misschien moet Jan Modaal ook een schop tegen zijn kont krijgen en er zich van bewust worden dat politieke onverschilligheid niet helpt.