Kamerlid Tomas Roggeman (N-VA) noemt de wanpraktijken bij de renovatie van het station van Bergen “een toonbeeld van de talloze problemen bij de NMBS”. Volgens hem is er nog steeds te veel onduidelijkheid over financiering van projecten en is het station van meer dan 300 miljoen euro een voorbeeld van de typische wafelijzerpolitiek in België. Hij vindt een regionalisering van de stationsbouw daarom noodzakelijk.
Geen advertenties meer?
Ingelogde abonnees steunen niet alleen een van de enige kritische en onafhankelijke media, maar zien ook geen vervelende advertenties. Abonneer je snel en eenvoudig en krijg meteen toegang tot vele duizenden exclusieve artikelen!
Maak hieronder je keuze voor het gewenste abonnement:
Liever ook op papier? Bekijk alle abonnementen!
Het doorlopend abonnement wordt automatisch verlengd voor steeds één maand.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een online abonnement van 3 maanden via een eenmalige betaling.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een eenmalige betaling en je zit een jaar goed.
Log hieronder in om dit bericht volledig te lezen. Ben je al ingelogd, kijk dan op je account of je nog een actief abonnement hebt.
Roggeman vindt het onbegrijpelijk dat er meer dan 300 miljoen euro naar de renovatie van een station in Bergen gaat. Het wordt het op één na duurste stationsproject in ons land, terwijl er niet bijzonder veel passagiers opstappen in de Henegouwse stad. “In Denderleeuw stappen er meer mensen op. Maar daar woont natuurlijk geen kopstuk van de PS”, doelt hij op Waals minister-president Elio Di Rupo.
Wafelijzerpolitiek
Er gaat momenteel onnodig veel geld naar spoorwegprojecten in Wallonië. Niet omdat daar nood aan is, maar omdat die investeringen in Vlaanderen – waar ze vaak wél nodig zijn – ook gebeuren. “Wafelijzerpolitiek dus”, oordeelt Roggeman. “Daarom is een regionalisering van de stationsbouw, alle ontvangslocaties van openbaar vervoer eigenlijk, noodzakelijk.” Volgens hem kan dat perfect, aangezien er al grote delen van het mobiliteitsbeleid geregionaliseerd zijn.
Dat architect Calatrava, die ook het station van Luik ontworp, op een niet helemaal koosjere manier de selectieprocedure won, heeft volgens Roggeman enkel en alleen met Elio Di Rupo te maken. “Luik had Calatrava, dus Di Rupo wilde dat ook. Dit station is dus gewoon een prestigeproject, besteld door Elio Di Rupo.”
Lees ook:
Hoe vaak zou Piet Percentjes & Co al langs geweest zijn ?
Het station in Luik heeft 625 mio Euro gekost ( 25 mia BEF). De kostprijs van beide stations zal aldus 1 mia Euro overschrijden. Daarbij heeft Vlaanderen de aanleg van de spoorlijn voor de HST naar Luik moeten betalen omdat deze grotendeels op Vlaams grondgebied loopt, naast de E40 snelweg naar Luik. Dit, terwijl 25 % van de bevolking in Wallonië in armoede leeft.
Hoelang blijven wij dit betalen ?