Afgelopen week vonden twee belangrijke evenementen plaats: de BRICS-top in Rusland, voorgezeten door president Vladimir Poetin, en Saudi-Arabië dat de eerste steen legde aan wat het grootste gebouw ter wereld moet worden. Wat beide evenementen met elkaar verbindt? Torenhoge ambities. En dat op een moment dat het Westen van de ene in de andere crisis tuimelt.
Dat de oliestaten, met Saudi-Arabië voorop, inderdaad torenhoge ambities koesteren, is al langer geweten. Toch doet het nieuwe paradepaardje, “Mukaab” genaamd, terecht heel wat monden openvallen. Het goudkleurige, kubusvormige gebouw moet maar liefst 400 meter hoog, breed en diep worden. Om die afmetingen tastbaar te maken: dat is groot genoeg om 20 keer de Empire State Building, ooit het hoogste gebouw ter wereld, te omsluiten. En ook het prijskaartje is indrukwekkend: het project zal om en bij de 46 miljard euro kosten.
BRICS-top in Kazan
Op hetzelfde moment ontving Vladimir Poetin de leiders van de BRICS-landen, het verbond van opkomende, geïndustrialiseerde machten dat tegenwicht probeert te bieden aan de Westerse G7. Onder meer Xi Jinping, Recep Erdogan en de Zuid-Afrikaanse president Cyril Ramaphosa tekenden present in het Russische Kazan.
Wat onder meer opviel was de toespraak van Vladimir Poetin over de oorlog in Oekraïne. Poetin gaf aan winsten te boeken op het slagveld, en niet van plan te zijn snel te zullen terugdeinzen. Wat de speech echter vooral illustreert, is dat Rusland lang niet zo geïsoleerd staat als de EU en de Verenigde Staten ons willen doen geloven. Moskou heeft nog steeds machtige bondgenoten, een economie die het helemaal niet zo slecht doet, en goede vooruitzichten in de oorlog met Oekraïne. Kortom: de toekomst van Rusland ziet er momenteel een pak rooskleuriger uit dan die van Oekraïne.
Kruispunt
Volgens politieke waarnemers hoeven we ons echter nog niet al te veel zorgen te maken om de BRICS-landen. “Te turbulent en niet coherent genoeg”. Dat kan wel zo zijn, maar tegelijk zou het een gigantische vergissing zijn om dit monsterverbond te onderschatten.
De machtsverhoudingen in de wereld zijn de afgelopen jaren steeds meer verschoven, en zullen dat naar alle waarschijnlijkheid ook de komende jaren blijven doen. Het Westen staat nu op een kruispunt: vormt het gezamenlijk een blok tegenover de rest van de wereld, of probeert het de band tussen de BRICS-landen te verbreken door zelf meer met hen samen te werken? Feit is dat de tijd dringt, en de rest van de wereld niet op Europa zal wachten. Het is ondertussen al vijf ná twaalf.
We zullen best eerst even in Europa een andere weg inslaan en behoorlijk wat wissels moeten verzetten. Met de huidige economische zelfmoord pogingen gaan we hoegenaamd niet opgewassen zijn tegen Brics.
De vorming van Ententes zijn een voorbode van een wereldoorlog. Al ben ik van mening dat die wereldoorlog nu al bezig is. Een brand begint smeulend aan de periferie en slaat dan plots uit tot een vernietigend vuur.