Het is 1 december 1913. De automobielindustrie in de Verenigde Staten wordt steeds groter en winstgevender. Fabrikanten zijn op zoek naar manieren om de productie van auto’s sneller, goedkoper en minder arbeidsintensief te maken. Meestal werden vakmensen ingezet om verschillende onderdelen voor auto’s te maken, tot Ransom Eli Olds in 1902 met het idee kwam om het lopendebandprincipe te gebruiken. In de plaats van de arbeiders in de fabriek naar hun werk te laten lopen, werd het werk naar hen toe gebracht.
Geen advertenties meer?
Ingelogde abonnees steunen niet alleen een van de enige kritische en onafhankelijke media, maar zien ook geen vervelende advertenties. Abonneer je snel en eenvoudig en krijg meteen toegang tot vele duizenden exclusieve artikelen!
Maak hieronder je keuze voor het gewenste abonnement:
Liever ook op papier? Bekijk alle abonnementen!
Het doorlopend abonnement wordt automatisch verlengd voor steeds één maand.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een online abonnement van 3 maanden via een eenmalige betaling.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een eenmalige betaling en je zit een jaar goed.
Log hieronder in om dit bericht volledig te lezen. Ben je al ingelogd, kijk dan op je account of je nog een actief abonnement hebt.
Henry Ford, de oprichter van het gelijknamige Ford, optimaliseerde het idee van Olds. In de fabriek van Ford, waar ze de Model T produceerden, dirigeerde de lopende band vanaf toen het werktempo. De ingebruikname van de lopende band had als gevold dat “ongeschoolde” arbeiders ook gemakkelijk aan de slag konden in de fabriek van Ford. De automatisering van het productieproces bleek een groot succes te zijn. De productie steeg van
19.000 auto’s in 1908 naar 308.000 in 1914.
De auto’s werden zo snel gemaakt dat de verf niet droog was voor ze van de band rolden. Daarom gebruikte Ford maar één soort verf voor zijn auto’s, tot er een sneldrogende verfsoort werd uitgevonden. De uitvinding van de lopende band en de uitwerking ervan door Ford, kan gezien worden als een schoolvoorbeeld van de consumptiemaatschappij die we vandaag kennen. Massaproductie leidde naar massaconsumptie.
