De eerste belangrijke vraag van Vlaams parlementslid M’Hamed Kasmi (Team Fouad Ahidar) ging over een bevoegdheid waarover hij als Brussels verkozene eigenlijk niet mag meestemmen in het Vlaams Parlement. Noch de voorzitter van de commissie, noch de diensten van het Vlaams Parlement hadden dit echter opgemerkt. Bovendien zette het Vlaams Parlement de vraag extra in de verf op haar website.
Op 19 maart stelde het Vlaams parlementslid van Team Fouad Ahidar een vraag aan minister Melissa Depraetere. Dit gebeurde in de Commissie voor Wonen, Toerisme, Energie en Klimaat. Zoals vaak het geval is, koppelde M’Hamed Kasmi zijn vraag aan de Internationale Dag tegen Racisme en Discriminatie. Dit leidde er zelfs toe dat het Vlaams Parlement op 21 maart een prominent artikel hierover plaatste op de landingspagina van zijn website.
De titel luidde: “Is er een strengere aanpak nodig van discriminatie op de huurmarkt?” In het artikel, waarin de parlementaire vraag werd besproken, werd het als volgt samengevat: “Vastgoedkantoren en verhuurders zouden zich regelmatig schuldig maken aan discriminatie. Personen met een migratieachtergrond, alleenstaande ouders en mensen met een beperking blijken systematisch benadeeld te worden bij het zoeken naar een woning. Volstaan de huidige maatregelen om discriminatie in de vastgoedsector te bestrijden?”
Geen gemeenschapsbevoegdheid
Wonen is echter een gewestelijke bevoegdheid. Kasmi zetelt in het Vlaams Parlement als Brusselse verkozene en is dus enkel bevoegd voor gemeenschapsmateries. De Vlaamse Gemeenschap omvat ook de Nederlandstaligen in Brussel. Het onderscheid tussen gemeenschaps- en gewestmateries is leerstof uit de geschiedenislessen van het zesde middelbaar. Kort samengevat: voor vragen over wonen zou Kasmi zich eigenlijk tot zijn collega’s in het Brussels Parlement moeten wenden.
Het is op zich al vreemd dat M’Hamed Kasmi (Team Fouad Ahidar) lid is van een commissie die bevoegdheden behandelt waarover hij in het Vlaams Parlement niet mag meestemmen. Dit betekent echter niet dat de problematiek onbelangrijk is. De website van het Vlaams Parlement wees nadrukkelijk op de kwestie: “Tal van studies en praktijktesten tonen immers aan dat bepaalde bevolkingsgroepen nog steeds discriminatie ondervinden als ze op zoek gaan naar een huurwoning.”
Discriminatie
De agenda is hiermee duidelijk: praktijktesten. Dit is een gevoelig onderwerp in het Vlaams Parlement en een eis van linkse partijen, die sterk focussen op racisme. Kasmi verklaarde: “Team Fouad pleit voor een aanpak met striktere controles, systematische praktijktesten en strengere sancties voor vastgoedkantoren en verhuurders die discriminerend handelen.” Een mooie voorzet voor de socialistische minister Melissa Depraetere (Vooruit). Kasmi wil bovendien een meldpunt (een soort kliklijn) en strengere sancties.
Depraetere was echter alert: “Als minister van Wonen ben ik alleen bevoegd voor het Vlaamse Gewest, dus ik zal mij niet uitspreken over Brussel,” aldus Depraetere. “Maar wat Vlaanderen betreft, kan ik uw opmerkingen en bevindingen onderschrijven. Er is inderdaad een probleem, dat wellicht verergert door de tekorten op de huurmarkt.” Ze stelde zelfs dat er soms 100 kandidaten voor een huurwoning zijn. “Daardoor worden bijvoorbeeld alleenstaanden en mensen met een lager inkomen gediscrimineerd,” besloot de minister.
Zo kreeg de vraag plots het karakter van een ingestudeerd nummertje. De minister wil immers het bestaande actieplan omtrent discriminatie op de Vlaamse huurmarkt evalueren. Dat actieplan is momenteel gebaseerd op zelfregulering, terwijl de minister duidelijk neigt naar meer regulering door Vlaamse ambtenaren.
Gelijkekansendecreet
Opmerkelijk is dat voor de sancties het Gelijkekansendecreet werd aangehaald. Volgens dat decreet volstaat het voor klagers om ‘een vermoeden van discriminatie’ in te roepen. De verhuurder moet vervolgens het tegendeel bewijzen, oftewel aantonen dat hij niet discrimineert. Dit noemt men de omkering van de bewijslast.
In de praktijk houdt het Beroepsinstituut van Vastgoedmakelaars (BIV) toezicht op de naleving van de deontologische verplichtingen. Het BIV kan na klachten tuchtsancties opleggen. De minister suggereerde echter een andere aanpak: “Slachtoffers kunnen een klacht indienen bij het Vlaams Mensenrechteninstituut (VMRI).”
Van die Ahadir islam fundamentalisten gaan we nog horen.
Vlamingen worden ook in Brussel gediscrimineerd. Dus moslims niet uitsluiten zou pas discriminatie zijn.
Overigens moet men opletten. In een democratie primeert het eigendomsrecht op het huurrecht. Iedere eigenaar moet discretionair kunnen beslissen aan wie hij zijn pand verhuurt of verkoopt. Wanneer de overheid dwingend ingrijpt spreekt men over een socialistisch totalitair systeem en een fake rechtstaat. Over België dus.
De deuren open zetten en allerlei migranten binnen laten, ze pampereren en leren profiteren, alles gratis geven en dan verwonderd zijn dat er een sociale klasse ontstaat waar niets of nooit enige bijdrage aan het land zal van kunnen verkregen worden. Waarom niet huizeneigenaars verplichten gratis te verhuren? Dat is pas een punt om op de agenda te zetten niet? Hoe meer de rangen van de sossen aangevuld worden met dit soort geïmporteerden des te sneller worden we naar de afgrond gedwongen. Geen weg terug vrees ik.