In zijn haast om cd&v te heruitvinden, maakt Sammy Mahdi brandhout van interne critici. De cd&v-voorzitter lijdt aan een Goliath-complex: de illusie dat hij en zijn partij nog altijd reuzen zijn in het politieke landschap.
Geen advertenties meer?
Ingelogde abonnees steunen niet alleen een van de enige kritische en onafhankelijke media, maar zien ook geen vervelende advertenties. Abonneer je snel en eenvoudig en krijg meteen toegang tot vele duizenden exclusieve artikelen!
Maak hieronder je keuze voor het gewenste abonnement:
Liever ook op papier? Bekijk alle abonnementen!
Het doorlopend abonnement wordt automatisch verlengd voor steeds één maand.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een online abonnement van 3 maanden via een eenmalige betaling.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een eenmalige betaling en je zit een jaar goed.
Log hieronder in om dit bericht volledig te lezen. Ben je al ingelogd, kijk dan op je account of je nog een actief abonnement hebt.
Het meest schrijnende voorbeeld blijft zijn behandeling van Pieter De Crem. Zonder onderzoek af te wachten, liet Mahdi er geen twijfel over bestaan dat hij De Crem liever kwijt dan rijk is. “De cd&v-voorzitter betichtte De Crem er zelfs van ‘bijna fier’ te zijn op vermeende discriminatie.” Geen nuance, geen procedure, enkel publieke executie. Dat schrijft Julien Borremans.
Messiascomplex van een dwergpartij
“Mahdi ziet zichzelf als de redder van de christendemocratie.” Hij droomt van electorale wederopstanding, maar de realiteit is meedogenloos: met 13 procent werd cd&v pas de vierde partij in Vlaanderen. “Cd&v kampt met electorale dwerggroei, maar loopt nog steeds rond in de reuzenkleren van het verleden.”
Lees hier het volledige artikel van Julien Borremans over Sammy Mahdi:
Partijen met minder dan 30 % zijn allemaal dwergen.