De bewering dat superrijken systematisch belastingen ontwijken, blijkt grotendeels fake news. Een studie van de Nationale Bank en een kritische analyse van de berichtgeving over private stichtingen tonen aan dat de sterkste schouders in België wel degelijk de zwaarste lasten dragen.
De linkse partijen hamert er voortdurend op: de rijksten ontlopen hun fiscale verplichtingen, terwijl gewone burgers daarvoor moeten opdraaien. Dit narratief krijgt nu een flinke deuk. Recent onderzoek van de Nationale Bank toont onomstotelijk aan dat de hoogste inkomensgroepen wel degelijk procentueel de meeste belastingen en bijdragen betalen. De bewering dat kapitaalkrachtige Belgen hun vermogen gemakkelijk wegsluizen naar het buitenland om belastingen te ontwijken, is dus fake news.
Nuances bij de allerrijksten
Voor 99 procent van de bevolking geldt dat de sterkste schouders inderdaad de zwaarste lasten dragen. “De hoogste inkomensgroepen betalen wel degelijk procentueel de meeste belastingen en bijdragen”, concludeert de Nationale Bank.
Alleen de allerrijkste 1 procent – zo’n 117.000 Belgen met meer dan 430.000 euro beschikbaar inkomen per jaar – draagt een iets lagere relatieve belastingdruk. In absolute cijfers betalen zij wel het meest, maar hun bijdrage is proportioneel iets lager dan die van de rest.
Tegelijk werd recent de mythe rond private stichtingen als belastingontwijkingsinstrument stevig ontkracht. Fiscaal advocaat Anton Van Zantbeek toonde aan dat de bewering dat 500 rijke families via stichtingen erfbelastingen ontlopen, rammelt aan alle kanten. Stichtingen zijn transparant via notariële aktes en publicaties in het Staatsblad. Ze betalen verschillende taksen, waaronder een rechtspersonenbelasting en een vermogensbelasting van 0,45 procent.
De werkelijkheid is veel prozaïscher: vermogenden gebruiken deze constructies vooral voor familiaal vermogensbeheer en een gefaseerde overdracht aan erfgenamen. “Dat financieel-economische journalisten hier de bal misslaan, is verbazingwekkend”, besluit financieel journaliste Angelique Vanderstraeten.
Lees hier het volledige artikel uit ‘t Pallieterke.
Behalve voetballers en hun clubs.
De politieke nomenclatura, graaiers in de volksmond, vullen letterlijk hun zakken, zonder inspraak van het volk. Wanneer een referendum waarbij het volk (belastingbetalers) zelf de vergoeding vastlegt van de politici. Het zijn de politici en de partijvoorzitters die verantwoordelijk zijn voor het failliet van de Belgische staat en haar regionale filialen.