Enkele jaren geleden knipte het ACV de exclusieve banden met cd&v door om ook met andere politieke partijen nauwer te kunnen samenwerken. Daarbij keek men in de eerste plaats naar Vooruit en Groen, maar ook met de PVDA lijkt het ACV het ondertussen uitstekend te kunnen vinden. Zo zal de vakbond midden september prominent aanwezig zijn op Manifiesta, in de praktijk het partijfeest van de PVDA.
Jarenlang maakte het ACV, samen met onder meer ACW, CM en CVP, deel uit van wat toen de christelijke zuil genoemd werd. Daarmee stond het in concurrentie met de socialistische en de liberale zuilen, maar het leverde ook bevoorrechte banden op met de andere leden binnen die christelijke zuil. Het was toen een algemene vanzelfsprekendheid dat vakbondsvertegenwoordigers van het ACV die ook de partijpolitiek eens wilden uitproberen een plaatsje op een lijst van de CVP zochten. Omgekeerd zag de CVP met plezier populaire vakbondsmensen op haar lijst verschijnen, of zochten CVP-verkozenen nauwer contact met het ACV om hun populariteit te verhogen.
Van die christelijke zuil blijft vandaag weinig over. ACW is een van de organisaties die de C liet vallen, en doopte zich enkele jaren geleden om tot Beweging.net. En net zoals het ACV, dat voorlopig wel nog een C in zijn naam heeft, liet Beweging.net de exclusieve band met cd&v varen.
ACV kijkt vooral naar links
Dat het ACV al langer contact zocht met sp.a, nu Vooruit, en Groen, was geen geheim. CVP-politici die nauwe banden hadden met het ACV en/of het ACW behoorden traditioneel al tot de linkervleugel van de partij en het zit ook een beetje in de natuur van een vakbond ingebakken dat men vooral naar links kijkt. Toch blijft de aversie tegenover de N-VA en de hysterie tegenover het Vlaams Belang verwonderlijk. De krimpende aanhang van cd&v is niet de enige reden waarom het ACV ook met andere partijen de banden wilde aanhalen. Vooral het kartel tussen cd&v en de N-VA zette de relatie tussen het ACV en cd&v ferm onder druk, en dan niet omdat cd&v daarmee een zwenk naar rechts maakte, maar wel omdat het zich in die periode een wat Vlaamser profiel aanmat.
Van dat Vlaamsere of rechtsere profiel van cd&v blijft vandaag niet veel meer over, vandaar ook de toenadering tot Les Engagés. Maar ondertussen kijkt het ACV in het partijpolitieke landschap al veel verder naar links dan alleen maar Vooruit en Groen. Terwijl de vakbond in de nasleep van de verkiezingen nauwgezet alle lijsten van het Vlaams Belang naploos op mogelijke ACV-leden om hen onverbiddelijk aan de deur te zetten, had men veel minder problemen met délégués die prominent op de lijsten van de marxisten figureerden.
We hebben het dan onder meer over Luc Van der Schoot, ACV-hoofddélégué bij Janssen Pharmaceutica, die samen met nog een vijftigtal ACV’ers in juni van vorig jaar openlijk kandideerden op de lijsten van de PVDA aan beide zijden van de taalgrens. Ook bij de gemeenteraadsverkiezingen stonden her en der ACV-délégués en -leden zonder blikken of blozen, en zonder te hoeven vrezen uit hun vakbond gesmeten te worden, op de lijsten van de marxisten.
ACV maakt reclame voor Manifiesta, CM sponsort
Afgaande op de sprekerslijst van Manifiesta, lijkt het erop dat het ACV en de PVDA het tegenwoordig bijzonder goed met mekaar kunnen vinden. Zo maakt het ACV op zijn website reclame voor Manifiesta. Minstens achttien sprekers vertegenwoordigen het ACV op Manifiesta, en dat op een totaal van 187 sprekers op de lijst. Daarmee overvleugelt de christelijke vakbond zelfs de socialistische vakbond ABVV! Bovendien gaat het niet om een lokale délégué hier en daar die vorig jaar al op een lijst van de PVDA stond, maar om een aantal figuren uit de top van het ACV die er dus geen graten in zien om bij de marxisten te gaan feesten.
Mogen we toch de deelname van ACV-voorzitter Ann Vermorgen de kers op de taart noemen?! Zij neemt op Manifiesta deel aan een debat met als titel “Tegen extreemrechts: hoe heroveren vakbonden de democratie?” Hoe kan je het rijmen om enerzijds leden die op een lijst van het Vlaams Belang hebben gestaan buiten te smijten, om dan over de ‘herovering’ van de democratie te gaan spreken op een marxistisch evenement?
De Christelijke Mutualiteit (CM) heeft dan wel geen sprekers op Manifiesta, maar duikt op als een van de sponsors. Ze zijn daarmee in hetzelfde gezelschap als onder meer het onvermijdelijke Geneeskunde voor het Volk en de studentenbeweging COMAC, maar ook Cubanismo, een Belgische solidariteitsbeweging met Cuba. Misschien moeten de CM en het ACV toch eens laten navragen hoe het nog gesteld zou zijn met de christelijke vakbond en mutualiteit op Cuba.
UiTPAS
Voor de lezers die denken dat het hun probleem niet is dat het ACV en de CM actief Manifiesta steunen omdat ze er toch geen lid van zijn: ook UiTPAS steunt het evenement. Voor wie het niet kent: UiTPAS is een voordeelkaart voor vrijetijdsactiviteiten in Vlaanderen en Brussel, waarmee je punten kan sparen om die uit te wisselen voor kortingen of zelfs gratis tickets. Een mooi initiatief gesteund door de Vlaamse Gemeenschap, waarmee mensen met een laag inkomen extra kortingen kunnen krijgen en cultuur daardoor voor hen toegankelijker wordt. We vragen ons alleen af wat UiTPAS te zoeken heeft op wat in de praktijk de partijdag van een marxistische partij is. Misschien is dat toch wel een parlementaire vraag waard in het Vlaams Parlement?
ACV en CM evolueren naar links. Wat is het alternatief? Wat is de meerwaarde van de Vlaamse regering? Deze laatste lijkt mij perfect vervangbaar via uitbreiding van de bevoegdheden van de Vlaamse provincies. Belgisch kleinschalig federalisme steunend op autonome provincies. Exit de 2 partijen regio’s. Zie kantons in Zwitserland.