De federale regering zet de eerste stappen naar de privatisering van staatsbank Belfius. In de komende weken wordt 20 tot 25 procent van de aandelen opengesteld voor privé-investeerders, wat 2 tot 2,5 miljard euro moet opbrengen voor de staatskas.
De verkoop van een deel van Belfius past in het bredere plan om de overheidsfinanciën te saneren en vooral de defensie-uitgaven fors op te krikken. België wil niet alleen de NAVO-norm van 2 procent van het bbp halen, maar op termijn richting 3,5 procent militaire uitgaven gaan. “Men spreekt hier van 21 miljard euro extra tegen het einde van de legislatuur”, klinkt het. Al zal de Belfius-verkoop slechts een fractie van die enorme som dekken.
Politieke spelletjes vertragen proces
Toch botst de operatie op interne weerstand binnen de regering. MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez houdt de rem erop en droomt eerst van een fusie tussen Belfius en verzekeraar Ethias. Voor hem zou die combinatie “een zoete wraak op zijn socialistische concurrenten” betekenen, aangezien Ethias lange tijd een PS-etiket droeg. Minister van Financiën Jan Jambon (N-VA) moest via een omweg, via de SFPIM, aan Belfius vragen om de kapitaalopenstelling voor te bereiden.
De timing blijft cruciaal. Als de verkoop al in oktober wordt afgerond, kan de regering-De Wever die middelen meenemen in haar begrotingsplannen. Maar volgens de Europese regels kunnen de opbrengsten niet zomaar het begrotingstekort doen dalen. “In principe kan de verkoop van staatsbelangen enkel worden aangewend voor een afbouw van de schuld.” De kans is groot dat het geld effectief naar extra defensie-investeringen gaat.
Belfius, opgebouwd op de ruïnes van Dexia na de financiële crisis, is ondertussen uitgegroeid tot een zeer performante staatsbank. In de eerste zes maanden van dit jaar werd 476 miljoen euro winst geboekt. Ook na een gedeeltelijke verkoop blijft de federale staat met 75 tot 80 procent nog altijd hoofdaandeelhouder en verzekerd van aardige dividendstromen. De vraag wie de nieuwe investeerders worden, blijft spannend. CEO Marc Raisière zou niet happig zijn op participatie door een concurrerende bank, waardoor internationale investeringsfondsen de grootste kanshebbers lijken.
Het volledige artikel hierover leest u hier:
