Het is nu zeven jaar geleden dat wolvin Naya vanuit Duitsland naar Limburg trok, tot grote vreugde van de geloofsgemeenschap van de ‘biodiversiteit’. We voorspelden toen dat de vestiging van wolven in onze regio een vergissing was, om twee evidente redenen. Ten eerste hebben wij een zeer dicht wegennet, wat slecht nieuws is voor de wolven. Ten tweede leven er in Vlaanderen te weinig wilde prooien om zelfs maar één wolvenroedel in stand te houden, wat slecht nieuws is voor alle andere dieren.
Deze week haalden de Vlaamse wolven nog eens het nieuws. In Oudsbergen werd een voormalig racepaard doodgebeten. Enkele dagen eerder waren ook al enkele pony’s door wolven gedood.
Dit slachtoffer kreeg media-aandacht omdat het een volwassen paard is. Jaarlijks worden in België tientallen schapen en geiten door wolven verscheurd, zonder dat dit nog de kranten haalt. Ik hoor het argument dat de prooien van de wolf vooral dieren zijn die in het wild leven, maar met dat weetje zijn we niets. In Duitsland hebben de wolven reeds eerder hun herintrede gedaan en bestaan er preciezere cijfers. Daar worden gemiddeld 5.000 hoevedieren per jaar het slachtoffer van wolven, een cijfer dat elk jaar stijgt.
Wat zou gebeuren met uw hond?
De daders komen uit een populatie van 1.500 tot 2.000 Duitse wolven. Dat betekent dat elk van hen gemiddeld drie schapen of andere hoevedieren per jaar doodbijt. Wat zou er gebeuren met uw hond als hij elk jaar drie dieren van de buren verscheurt?
Niet dat dit een paradijs voor de wolven is. Een ander Duits cijfer is even interessant. 75 procent van de wolven die er jaarlijks dood worden aangetroffen, blijkt het slachtoffer van een verkeersongeval. België heeft het dichtste wegennet ter wereld. Ik ken onze cijfers niet, maar het percentage kan onmogelijk veel lager liggen.
De sterftecijfers van zowel wolven als van hun slachtoffers vertegenwoordigen slechts een deel van de kost. De boeren die niet worden getroffen, hebben dat alleen te danken aan de dure wolfwerende omheiningen die ze moeten plaatsen. Hun verliezen worden soms gemilderd door schadefondsen en subsidies, maar ook daar moet iemand de prijs voor betalen. En dan is er ook nog de kost voor het monitoren van de wolvenpopulatie.
Veel nadelen, geen enkel voordeel
Wolven zijn geen bedreigde diersoort. Er zijn in Midden- en Oost-Europa zeer bosrijke gebieden waar ze goed kunnen gedijen. In Vlaanderen is het echter onmogelijk om hun natuurlijk territorium (100 tot 300 km²) niet te laten overlappen met woongebieden en vooral landbouwzones. Dat is een structureel probleem dat je niet oplost met wat dure omheiningen.
Wat is het voordeel dat daartegenover staat? Er is er geen enkel. Er is alleen de fetisj van de ‘biodiversiteit’. De weerstand van de politiek tegen alles wat de groene ideologie betreft, is echter laag. Geconfronteerd met de boosheid van de landbouwers en de ongerustheid van de andere burgers, reageerde burgemeester Wevers (cd&v) van Oudsbergen: “We moeten beter communiceren. Niet voor of tegen de wolf. Wel voor een maximale ondersteuning van onze dierenhouders, en dat op alle vlakken.” Wat een lamme onzin toch.
De Vlaamse Regering is nu bezig met een studie om na te gaan wat ‘een gezonde hoeveelheid wolven’ is voor Vlaanderen. Het correcte antwoord is uiteraard: nul. Maar de kans dat het gezond verstand in de politiek de groene ideologie verslaat, is nooit erg groot.
Meer over de wolf
