De journalistiek zoals ik haar al 40 jaar kende, was al een tijdje dood, en om dat te beseffen, hadden we de affaire-BBC niet nodig. De Britse staatszender heeft alleen de uitvaartdienst georganiseerd, met veel ‘pomp and circumstance’, eigen aan de Britten.
Geen advertenties meer?
Ingelogde abonnees steunen niet alleen een van de enige kritische en onafhankelijke media, maar zien ook geen vervelende advertenties. Abonneer je snel en eenvoudig en krijg meteen toegang tot vele duizenden exclusieve artikelen!
Maak hieronder je keuze voor het gewenste abonnement:
Liever ook op papier? Bekijk alle abonnementen!
Het doorlopend abonnement wordt automatisch verlengd voor steeds één maand.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een online abonnement van 3 maanden via een eenmalige betaling.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een eenmalige betaling en je zit een jaar goed.
Log hieronder in om dit bericht volledig te lezen. Ben je al ingelogd, kijk dan op je account of je nog een actief abonnement hebt.
Dat de leiding bij de BBC ontslag nam nadat uit het Prescott-report bleek dat de Panorama-reportage over Trumps speech voor de protesten aan het Capitool bewust gemanipuleerd was, illustreert op een pijnlijke wijze dat die leiding zich veel beter bewust was van de voorbeeldfunctie van de BBC als het op journalistieke deontologie aankomt, dan de journalisten op de redactie.
Factcheck: dit was wél een bewuste keuze
Laten we vooral niet vergeten dat de BBC ook een voortrekkersrol had gespeeld in het Trusted News Initiative en vooral ook het International Fact Checking Network. Toen uit het Prescott Report bleek dat de blozende maagd maar al te graag de benen had gespreid om de dominante ideologie op de nieuwsvloer te dienen, beseften directeur-generaal Tim Davie en nieuwsdirecteur Deborah Turness al snel dat de vlucht vooruit de enige optie was.
In eigen land haastte de VRT zich om Peter Vandermeersch – hij die ooit de ziel uit De Standaard rukte en er De Dubbele Standaard van maakte – als apologeet op te voeren en te zeggen dat het ontslag van de BBC-top overdreven was voor zo’n ‘banale fout’, waarmee hij probeerde te zeggen dat de manipulatie van de beelden niet intentioneel was.
“Soenens mocht niet komen uitleggen waarom hij dezelfde monteertruc ooit gebruikte”
Monteren is bewust kiezen
Nu heb ik persoonlijk uren en dagen in monteercellen gesleten, soms om zélf video’s te monteren op de computer, maar – als er budget was – meestal aan de zijde van een doorgewinterde monteur om de montage inhoudelijk te bewaken, terwijl de monteur de technische handelingen uitvoert. En geloof me: om twee fragmenten die 40 minuten uit elkaar liggen digitaal aan elkaar te plakken, daar is een duidelijke intentie voor nodig, want je moet goed weten en aangeven op welk punt van de speech je eruit wil en vervolgens ook wanneer je er weer opnieuw in wil.
Dat kost tijd en moeite om de ‘las’ goed te leggen, zonder dat geluid en/of beeld verspringen, en dat komt neer op een nauwkeurigheid van honderdsten van seconden: wachten op een pauze bij een inademing of overschakelen naar een beeld van het publiek als er meerdere camerastandpunten ter beschikking zijn. Kortom: voor de BBC-top, waar ze blijkbaar iets van monteren kennen, was het snel duidelijk dat dit met opzet was gebeurd.
Ook onze media
De snelheid waarmee Peter Vandermeersch en ook Rudi Vranckx bij de VRT de paraplu’s opentrokken, maakte duidelijk dat ze daar de bui al voelden hangen. Dat ze bij de Vlaamse staatszender voor het slapengaan niet graag in eigen hart kijken, weten we al langer. Dus was het ook niet verbazingwekkend dat in geen enkel praatprogramma hun eigenste Björn Soenens mocht komen uitleggen waarom hij ooit dezelfde montagetruc had uitgevoerd.
Omdat het opnieuw voornamelijk over Trump ging, raakte de rest van het Prescott-report jammer genoeg ondergesneeuwd. Ook de eenzijdige Gazaverslaggeving en de berichtgeving over transgenders worden in het rapport problematisch genoemd, want die is volledig gestuurd door een groep activistische journalisten bij de BBC-nieuwsredactie.
“Dat ze bij de VRT voor het slapengaan niet graag in eigen hart kijken, weten we al langer”
Werkloze fraudeurs aanpakken
Het stof van de BBC-affaire was amper gaan liggen, of daar kwam dan toch nog een sprankeltje hoop dankzij de eerlijke reportage van Christophe Deborsu voor RTL met stuitende getuigenissen over de sociale zekerheidsfraude in Verviers, die daarmee bewees dat niet alle journalisten hetzelfde deuntje zingen. Uiteraard reed Deborsu daarmee tegen de kar van de PS in Wallonië, die haar stemmenvoorraad aangevallen zag en dus in allerijl een hoop mensen optrommelde om klacht in te dienen bij de perswaakhond.
De Morgen, De Standaard en ook Raoul Hedebouw op VRT vonden dat Deborsu te eenzijdig was geweest en dus ook maar een keertje in de rijke buurten van Schilde, Brasschaat en Latem, bij zelfstandige ondernemers, dokters en tandartsen moest gaan interviewen over hún fiscale fraude. Het afgunstsocialisme in al zijn glorie. Ik durf ervoor wedden dat als ik vanmiddag die reportage ga maken en bij die villa’s ga aanbellen, er inderdaad niemand zal thuisgeven in Schilde of Latem. Niet noodzakelijk omdat die mensen niet willen praten, maar gewoon omdat ze… aan het werk zijn.
“De journalistiek zoals ik hem al 40 jaar kende,”…
Ben ik de enige die weet dat ‘journalistiek’ een vrouwelijk woord is?
Moeten we per se onze Nederlandse vrienden nakwaken wanneer ze elk woord mannelijk maken? Ze durven daar zonder blikken of blozen schrijven over ‘de koe: hij geeft melk’.
Willen we deze verarming van onze taal?
Die verarming willen we zeker niet. Aangepast!