In het Europees parlement was het op 26 november hommeles toen de werkgroep die de miljardenstromen aan subsidies van de Europese Commissie voor groene ngo’s moest onderzoeken, van start ging.
Geen advertenties meer?
Ingelogde abonnees steunen niet alleen een van de enige kritische en onafhankelijke media, maar zien ook geen vervelende advertenties. Abonneer je snel en eenvoudig en krijg meteen toegang tot vele duizenden exclusieve artikelen!
Maak hieronder je keuze voor het gewenste abonnement:
Liever ook op papier? Bekijk alle abonnementen!
Het doorlopend abonnement wordt automatisch verlengd voor steeds één maand.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een online abonnement van 3 maanden via een eenmalige betaling.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een eenmalige betaling en je zit een jaar goed.
Log hieronder in om dit bericht volledig te lezen. Ben je al ingelogd, kijk dan op je account of je nog een actief abonnement hebt.
Tijdens een chaotische start verlieten drie fracties uit protest de zaal. Ondertussen mobiliseerden de socialisten al weken allerlei ngo’s en zelfs de socialistische voorzitter van het Europees Economisch en Sociaal Comité (EESC) om de werkgroep te saboteren.
Europese Commissie
Dat leden weglopen is op zich niet zo uitzonderlijk in het Europees parlement, maar het illustreert de polarisering. Europarlementariër Dirk Gotink (EVP) was één van de oprichters van de werkgroep, die de cont(r)acten tussen de Europese Commissie en ngo’s moet onderzoeken.
Die ngo’s zouden in ruil voor zeer royale subsidies aan schaduwlobbyen gedaan hebben rond de Green Deal en de energietransitie. Aanvankelijk gaf de Europese Commissie toe dat ze ongepast waren, om nadien plots te ontkennen dat er ooit een probleem was.
Lees hier: Diensten Frans Timmermans betaalden groene ngo’s om Europees Parlement te beïnvloeden en andere afdelingen van Commissie te saboteren
Boycot: het gebruikelijke ritueel
Het was de bedoeling van de hoorzitting om leden en hoge ambtenaren van de Commissie en medewerkers van ngo’s te ondervragen, maar dat was buiten buiten de Europarlementariërs van de socialisten, liberalen en groenen gerekend.
Zij beweren al vanaf het begin dat de werkgroep een heksenjacht op het maatschappelijk middenveld is. Een middenveld dat – als de Commissie het betaalt – een nepmiddenveld blijkt te zijn. Uiteindelijk boycotten de groenen en communisten de werkgroep en bleven ze thuis. Onder veel gejoel van hun politieke tegenstanders verlieten de socialistische en linksliberale parlementairen uit protest de zaal.
Dit is ondertussen het gebruikelijke ritueel van verzameld links in het Europees parlement: om de haverklap de zaal te verlaten als iemand van rechts of centrumrechts praat, of als er een stemming is over de aanstelling van een in hun ogen te rechtse figuur als rapporteur of voorzitter.
