De Europese regels over arbeidstijd zijn enkel afdwingbaar als die tijd ook gemeten wordt. Daarom moet de Belgische regering een systeem invoeren dat vanaf 1 januari 2027 de werkuren van élke werknemer registreert. Niemand wil dit: niet de werkgevers, noch de werknemers en de regering eigenlijk al evenmin. En toch komt het er.
Geen advertenties meer?
Ingelogde abonnees steunen niet alleen een van de enige kritische en onafhankelijke media, maar zien ook geen vervelende advertenties. Abonneer je snel en eenvoudig en krijg meteen toegang tot vele duizenden exclusieve artikelen!
Maak hieronder je keuze voor het gewenste abonnement:
Liever ook op papier? Bekijk alle abonnementen!
Het doorlopend abonnement wordt automatisch verlengd voor steeds één maand.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een online abonnement van 3 maanden via een eenmalige betaling.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een eenmalige betaling en je zit een jaar goed.
Log hieronder in om dit bericht volledig te lezen. Ben je al ingelogd, kijk dan op je account of je nog een actief abonnement hebt.
Volgens De Tijd besliste de regering het invoeren van dergelijk systeem in de marge van de begrotingsgesprekken. Het moet geen klassieke prikklok zijn, maar elk gewerkt uur moet wel vastgelegd worden.
Die maatregel is het gevolg van een Europese richtlijn over arbeidstijden. In 2019 velde het Hof van Justitie van de Europese Unie een arrest in een Spaanse zaak. De conclusie luidde dat de Europese regels over arbeidstijd alleen maar afdwingbaar zijn, als eerst die arbeidstijd wordt gemeten.
Is dit dan flexibilisering?
Vanaf 1 januari 2027 is elke werkgever verplicht om nauwgezet de gewerkte uren van elke werknemer te registreren. Paradoxaal genoeg staat dit haaks op de ambitie van de regering om de arbeidsmarkt te flexibiliseren. De Europese rechtspraak maakt dit onmogelijk. België is overigens een van de weinig landen die de wettelijke verplichting op arbeidstijdregistratie door het arrest nog niet in wetten goot.
Geen enkele reden
Dat komt omdat de werkgevers en de vakbonden danig van mening verschillen over de zaak. In de vorige regering vroeg minister van Werk Pierre-Yves Dermagne (PS) een advies aan de Nationale Arbeidsraad (NAR). Die bleven een antwoord schuldig door onenigheid.
In een eerder advies van de NAR uit 2022 over dit arrest stond letterlijk: “De leden die de werkgeversorganisaties vertegenwoordigen, zijn van oordeel dat een wettelijk initiatief hierrond noch wenselijk, noch aangewezen is.” En verder waren de werkgeversorganisaties van oordeel: “Er is geen enkele indicatie dat de Belgische regelgeving inzake arbeidstijd niet conform zou zijn met de Arbeidstijdenrichtlijn.”
De conclusies waren duidelijk: “Een algemeen systeem van registratie (prikklok of andere) wordt noch vereist door de Arbeidstijdenrichtlijn, noch door het HvJ-EU, dat enkel spreekt van een systeem om de gewerkte tijd te meten. Er zijn in België voldoende wettelijke waarborgen om het nuttige effect van de rechten van de werknemer inzake arbeidstijd zowel op basis van de Arbeidstijdenrichtlijn als het Handvest van de grondrechten van de EU te verzekeren.”
Of bijvoorbeeld: “Een arbeidstijdregistratie zou deze positieve effecten/evoluties teniet doen en de facto leiden tot meer controle en minder vrijheid.”
Administratieve last
De arbeidstijdsrichtlijn bestaat uit vier hoofdonderdelen:
- Tijdregistratie: alle uren (inclusief overuren) vastleggen.
- Bewaren: registraties twee jaar opslaan.
- Informeren: rechten uitleggen aan medewerkers.
- Monitoring: systemen gebruiken voor waarschuwingen.
En in 2025 volgde een nieuw arrest van het Hof van Justitie. Weer in een Spaanse zaak. De Europese rechter bepaalde dat het registratiesysteem niet enkel voor bedrijven geldt maar zelfs voor huispersoneel. Het gaat nochtans om een systeem dat niemand wil. Niet de ondernemers en al evenmin de werknemers.
Werkgeversorganisatie UNIZO reageerde donderdag op hun website ontzettend scherp op de beslissing om een verplichte tijdsregistratie in te voeren voor alle werkgevers. Het is alweer “een extra bron van administratieve last in een land dat een bijzonder strikt arbeidsduurregime heeft”. Uit een bevraging die ze deden bleek ruim de helft van de ondernemers absoluut tegen de beslissing te zijn.
UNIZO vroeg dat de federale regering en minister David Clarinval (MR) dit dossier niet verder door te duwen zonder eerst opnieuw rond de tafel te zitten. De cijfers zijn volgens UNIZO duidelijk: “ondernemers willen dit niet, en extra administratieve druk kan er echt niet meer bij. Onze vraag is eenvoudig: geef kmo’s vertrouwen in plaats van extra controledruk.”
Meer over de federale regering
Via via had ik eens de kans om mijn Dimona dossier in te zien. Daar stond tot op de minuut juist wanneer gewerkt, wanneer overuren gepresteerd, wanneer een uurtje recup genomen, wanneer ziek enz, enz, zowel in bedrijven met of zonder prikklok. Moet er nog zand zijn?