N-VA-voorzitter Bart De Wever droomt luidop van een breed centrumrechts blok met christendemocraten en liberalen. Dat heeft hij gezegd in een interview met De Zondag. “Een meerderheid van de Vlamingen zou zich daarin thuis voelen”, klinkt het.
Geen advertenties meer?
Ingelogde abonnees steunen niet alleen een van de enige kritische en onafhankelijke media, maar zien ook geen vervelende advertenties. Abonneer je snel en eenvoudig en krijg meteen toegang tot vele duizenden exclusieve artikelen!
Maak hieronder je keuze voor het gewenste abonnement:
Liever ook op papier? Bekijk alle abonnementen!
Het doorlopend abonnement wordt automatisch verlengd voor steeds één maand.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een online abonnement van 3 maanden via een eenmalige betaling.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een eenmalige betaling en je zit een jaar goed.
Log hieronder in om dit bericht volledig te lezen. Ben je al ingelogd, kijk dan op je account of je nog een actief abonnement hebt.
Volgens Bart De Wever is het politieke landschap in Vlaanderen aan herziening toe. “Er zijn te veel partijen. Dat is niet gezond. Ik noem dat de balkanisering van Vlaanderen. Als we niet opletten, wordt ook Vlaanderen onbestuurbaar”, waarschuwt hij. “Dat is vandaag al het probleem van het federale niveau.”
Daarom ziet De Wever wel iets in een breed centrumrechts blok, “naar het beeld van CSU in Beieren”. Dat “zou een fantastisch verhaal zijn. Dat betekent een conservatieve en economisch liberale gemeenschapspartij. Een meerderheid van de Vlamingen zou zich daarin thuis voelen.”
Het feit dat Theo Francken naast de functie van ondervoorzitter greep, laat geen sporen na in de partij. “De partijraad heeft vooral bewezen dat ze niet te sturen is”, zegt De Wever. “De mediahetze was ongezien, hè. Zeker omdat ondervoorzitter een interne functie is, en géén politieke functie. Wellicht is dat noodlottig geworden voor Theo. Het beeld ontstond dat hij daaraan een politieke invulling wou geven.”
In de ogen van de partijvoorzitter is Francken zijn autoriteit niet kwijt door de zaak-Kucam. “Ik kan niet genoeg beklemtonen dat hij christenen heeft willen redden van een genocide in Syrië. (…) Theo heeft géén misdrijf gepleegd. Hij moet zich vooral de vraag stellen of hij niet te goedgelovig was. Wij allemaal trouwens: de hele partij. (…) Het antwoord daarop is ja. We hebben ons gat verbrand en we moeten op de blaren zitten.”
Zitten er nog niet genoeg messen in zijn rug ?