Vooruit-voorzitter Conner Rousseau heeft de afgelopen dagen via zijn advocaat Simon Bekaert verschillende artikels op ’tScheldt en PNWS offline laten halen. In die artikels werden verschillende insinuaties gemaakt over Rousseau. Aangezien we niet geloven in een ‘trial by media’, gaan we niet verder in op de insinuaties. Dit artikel wil enkel aanklagen hoe makkelijk het is voor een politicus om een artikel dat hem niet gunstiggezind is, offline te halen.
Woensdag berichtte de satirische website ’tScheldt dat er een gerechtelijk onderzoek tegen Rousseau liep. Via een eenzijdig verzoekschrift en het dreigement van dwangsommen door de advocaten (Paul en Simon Bekaert) van Rousseau werd ’tScheldt echter verplicht om de berichtgeving offline te halen. ‘tScheldt werd ook in kortgeding gedagvaard. De dag erop verscheen er een artikel bij PNWS, waarin Niels Pattyn, de woordvoerder van Rousseau, reageerde. Toch werd ook PNWS via eenzijdig verzoekschrift verplicht om dat artikel offline te halen.
Onze redactie probeerde verscheidene malen contact op te nemen met Conner Rousseau en zijn woordvoerder, maar zij gingen niet in op de vraag om te reageren. Advocaat Simon Bekaert gaf aan niet te willen reageren. “Ik doe de juridische kant van de zaak”, vertelde hij. “Ik ga er niet over spreken.”
Persvrijheid
De rechtbank van eerste aanleg in Antwerpen verplichtte de twee nieuwssites om de artikels offline te halen, op straffe van een dwangsom van 500 euro per uur dat het nog online zou blijven. Opvallend, volgens professor emeritus in het mediarecht Leo Neels (UAntwerpen, KU Leuven). “Want de regel is dat er gedagvaard wordt, waarna een debat op tegenspraak volgt. Dat kan ook in hoogdringendheid met verkorting van termijnen”, reageert hij. De professor emeritus doelt op enkele voorbeelden in de praktijk, waarin een voorzitter van het hof weigerde een eenzijdig verzoekschrift uit te schrijven, maar de twee partijen wél op zeer korte termijn (enkele uren) voor het hof liet verschijnen. “Zo’n eenzijdig verzoekschrift moet een uitzonderlijke maatregel blijven, waar we overigens vanuit het mediarecht – en het recht in het algemeen – enorm kritisch naar kijken. Want er is geen tegenspraak gevoerd.”
De persvrijheid is nog extra beschermd door de Belgische Grondwet en het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, waardoor naar dergelijke uitspraken in hoogdringendheid kritisch moet gekeken worden, stelt Neels. “Een verschijningsverbod, of het verbod om iets weg te nemen is ernstig tegenover het vrijheidsprincipe van de media en de expressievrijheid.”
Maatschappelijk belang
“Als het over een politicus gaat, dan is de persvrijheid nog sterker beschermd”, benadrukt Neels. Politici worden namelijk geacht verantwoordingsplichtig te zijn over hun doen en laten. Ze hebben ook recht op een privéleven, maar die terughoudendheid moeten media niet hebben als het over zaken van algemeen maatschappelijk belang gaat. “En gezien het hier gaat over insinuaties die zich in de sfeer van het strafrecht bevinden, speelt het maatschappelijk belang absoluut.”
Neels trekt de vergelijking met de vermeende affaire tussen premier Alexander De Croo en de Italiaanse pornoactrice Eveline Dellai. “Wouter Verschelden vermeldde die affaire in zijn boek (De doodgravers van België, red.). Bij mijn weten is dat in de grote media niet verschenen, omdat dat over het privéleven van De Croo gaat”, legt hij uit. “Verschelden legde dat uit door te stellen dat die vermeende affaire de regeringsvorming vertraagd had en het daardoor wel van maatschappelijk belang was. Maar hij heeft dat niet kunnen hardmaken.”
Omdat het in deze zaak over gevoelige materie gaat en er verwacht wordt van een politicus dat hij zich binnen de grenzen van de wet gedraagt, speelt het maatschappelijk belang wél. “Maar omdat het hier over mogelijke misdrijven gaat, zouden de auteurs toch vrij zeker moeten zijn van hun stuk: de rechtsstaat brengt ook met zich mee dat we een vermoeden van onschuld aanhouden.” De professor emeritus mediarecht geeft aan dat het wederhoor toegepast moet worden. Bij PNWS zou dat het geval geweest zijn. Toch werd ook dat artikel na eenzijdig verzoekschrift offline gehaald.
