Nog 6 jaar te gaan en België is 200 jaar oud. Tenzij er iets tussenkomt natuurlijk. Maar dat zal niet aan onze koning liggen die volgens experts en koningskenners “een vlekkeloos parcours” rijdt. Dat betekent in de praktijk dat hij vooral zijn mond houdt en niet te hard probeert op te vallen. Maar voor één keer maakt koning Filip een uitzondering in een openhartig 21 juli-interview met – hoe kan het ook anders – ’t Pallieterke. “Vindt u dat ik de persoonlijkheid heb van een IKEA-bloempot?”
Geen advertenties meer?
Ingelogde abonnees steunen niet alleen een van de enige kritische en onafhankelijke media, maar zien ook geen vervelende advertenties. Abonneer je snel en eenvoudig en krijg meteen toegang tot vele duizenden exclusieve artikelen!
Maak hieronder je keuze voor het gewenste abonnement:
Liever ook op papier? Bekijk alle abonnementen!
Het doorlopend abonnement wordt automatisch verlengd voor steeds één maand.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een online abonnement van 3 maanden via een eenmalige betaling.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een eenmalige betaling en je zit een jaar goed.
Log hieronder in om dit bericht volledig te lezen. Ben je al ingelogd, kijk dan op je account of je nog een actief abonnement hebt.
Koning Filip is in een opperbeste bui wanneer hij ons ontvangt in het koninklijk paleis dat helemaal in het nieuw zit. Het gebouw blinkt in zijn vel van schoongemaakte stenen. Hij stelt voor om een ommetje te maken in zijn tuin. Liefst 220 voetbalvelden groot, terwijl zijn buren, de Brusselaars, smeken om een streepje groen. “Ik ga het u niet verhullen. Mijn tuin is mijn koninkrijk. Als die Brusselaars groen willen, dan moeten ze maar op Groen stemmen. Van mijn hof blijven ze af.”
Sire, u moet dezer dagen dulden dat een Vlaams-nationalist uw federale regering gaat leiden. Dat moet toch een beetje pijn doen aan het Belgische hart.
FILIP: “Helemaal niet. De kandidaat-premier is een Vlaams-confederalist. Dat is iets heel anders. Laat ons nu eens niet panikeren. De Vlaamse drang naar onafhankelijkheid wordt geleid door iemand die zegt niet onafhankelijk te willen worden. Dat is een geruststellende gedachte. Ik zie zelfs mogelijkheden om ons bedrijfje wat uit te breiden.”
Hoe bedoelt u?
FILIP: “Ik zal u verbazen. Ik ben zelf een overtuigd confederalist. Maar elke entiteit moet natuurlijk wel een vertegenwoordiger hebben. Een koning voor Vlaanderen, Brussel en Wallonië. Misschien nog een graafje voor de Franstalige ‘Fédération Wallonie-Bruxelles’. Hertog mag ook, hoor. Dat zijn allemaal dotaties die we aan onze familie kunnen toevoegen. Zei ik dotaties? Ik bedoelde natuurlijk functies. Ik hoop in 2030, bij de viering van 200 jaar België, keizer te zijn van de verenigde koninkrijken van België. Mooi toch?”
Wie ziet u geschikt voor die rol?
FILIP: “Meneer Pallieter, u weet toch beter dan dat. Eerst de inhoud, dan de poppetjes. Maar het spreekt voor zich dat onze familie genoeg mensen in stock heeft om te voldoen aan de Belgische nood aan rolmodellen. De enige voorwaarde die ik stel voor deze leiders van morgen, is dat het mijn kinderen zijn. Verder moeten we het eerst hebben over de inhoud.”
U bent wel in uw enthousiasme de Duitstalige Gemeenschap vergeten. Daar zit nog een opportuniteit.
FILIP: “Niet helemaal. Alleen ligt de kroon daar al vast. Omdat hij in het bezit is van een gênante foto met een voormalig lief, heb ik ons Duitstalig rijk voorzien voor mijn jongste broer Laurent. U mag niet onderschatten wat voor verantwoordelijkheid het is om staatshoofd te zijn. Maar ook koning Laurent zal binnen de Unie blijven, heeft hij beloofd.”
Sire, dit is 2024. Het volk zal u echt niet veroordelen om een vettige foto met een blonde boerenmeid aan uw degen geregen. Het zal u net mannelijker maken.
FILIP: “Boerenmeid? Ik vrees dat het eerder om een… (herpakt zich). U heeft natuurlijk gelijk, meneer Pallieter, maar ik laat het hem toch maar. Tenslotte delen we eenzelfde moeder. Maar mag ik u iets vragen, meneer Pallieter?”
Uiteraard, Sire.
FILIP: “Vindt u dat ik het charisma en de persoonlijkheid heb van een IKEA-bloempot? Het is een verwijt dat ik van niet-royalisten al eens te horen krijg.”
Sire, dat is een grove leugen!
FILIP: “Dank u wel, ik ga ervan uit dat iemand van uw blad daar eerlijk in moet zijn ten opzichte van zijn lezersschare. Wij zijn gerustgesteld.”
Wij, Sire?
FILIP: “Soms gebruik ik wel eens het koninklijke meervoud om mezelf te omschrijven. Die voornaamwoorden zijn een koninklijk recht.”
Het klinkt wel een beetje woke, Sire.
FILIP: “Dat is niet woke! Dat is al eeuwen oud. Het duidt op het belang van mijn functie als toekomstig Belgisch keizer. Wij staan daarop.”
Hoe dan ook Sire, u heeft eerder het charisma en de persoonlijkheid van een HEMA-bloempot.
FILIP: “Wij zullen het zeggen aan onze vrouw.”
Oewaarde lankenoten. La tâche principale de la monarchie est de se préserver. Vive la Belgique. Vive moi-même.
Vive la Belgique et le pommer frites au mayonnaise !
De gedoodverfde winnaar van de jongste verkiezingen in juni 2024, (N-VA 16 %), moet op bedeltocht om een regering te kunnen vormen. Wat zei, Louis Antoine de Potter de Droogenwalle, revolutionair en republikein, ook weer na de eedaflegging van koning Leopold I, ook weer? Juist: “Tant de sang pour si peu de choses”.