Van alle slechte dingen die mij kunnen overkomen, is worden neergestoken op een ‘diversiteitsfestival’ wellicht het laatste. In de Duitse stad Solingen, ironisch genoeg bekend om haar kwalitatieve messen, werden afgelopen vrijdag niettemin 11 mensen het slachtoffer van een dergelijke gruweldaad. De balans laat zich raden: 3 doden, 8 gewonden en een 26-jarige Syrische dader.
Het “Festival van de Diversiteit”, dat werd georganiseerd ter gelegenheid van de 650ste verjaardag van de stad, heeft voor de zoveelste keer de kinderlijke naïviteit blootgelegd die nog steeds in de hersens van menig Europeaan resideert. Dat doet echter niets af aan het drama. Geloven in een betere, inclusieve wereld is allicht zelfs een nobele karaktertrek, maar het is tegelijk een karaktertrek die nog al te vaak eindigt in absolute drama’s.
Realistisch of xenofoob?
Na een tijd vraag ook ik mij af wat er nog over dit onderwerp te schrijven valt. Iedereen weet ondertussen wat de problemen zijn, al kiezen sommigen er bewust voor om hun hoofd in het zand te blijven steken. Statistieken worden genegeerd of ‘genuanceerd’, de mainstreammedia weigert objectief te rapporteren, en landen als het Verenigd Koninkrijk belonen kritiek op massamigratie tegenwoordig zelfs met een flinke gevangenisstraf.
Talloze keren op dezelfde nagel blijven slaan is vermoeiend, quasi hersendodend en simpelweg frustrerend. En terwijl Europa zich als een Perzische huiskat tussen een roedel gehaaide hyena’s nestelt, geven steeds meer mensen de strijd om een leefbare samenleving op. De initiële naïviteit heeft als een paard van Troje ook het nihilisme en relativisme met zich meegevoerd. “Het is nu zo”, “alle culturen zijn gelijk” en “er is gewoon niets aan te doen”, zijn maar enkele van de veelgehoorde dooddoeners. Toch worden deze posities nog in dwaasheid overtroffen door de naïeve optimisten.
Naïviteit komt namelijk altijd met een zware prijs. Immanuel Kant en Isiah Berlin wisten al dat “uit het kromme hout van de mensheid nog nooit iets recht geschapen is.” Wantrouwig en kritisch zijn, zijn goede eigenschappen, wat de EU-elite u ook wil doen geloven. Ze zijn gegrond in de sociale psychologie, de evolutietheorie en de geschiedkunde. U bent niet xenofoob als u wantrouwig tegenover anderen bent, u bent verstandig… en bovenal nog in leven.
