Trump heeft eindelijk ontdekt dat realpolitiek niet met grote slogans voor het oog van de camera’s wordt gevoerd, maar met discretie, misleiding en listen om de vijand op het verkeerde been te zetten.
Allemaal dingen die in het privéleven schofterig zijn, maar die onmisbaar zijn in “De kunst van de oorlog”, om het beroemde boek van Sun Tzu te citeren. De manier waarop Trump en Netanyahu samen de ayatollahs – en eigenlijk de hele rest van de wereld – hebben misleid over de geplande aanval op de Iraanse nucleaire installaties was meesterlijk. Trump gaf hen zogezegd twee weken de tijd om te onderhandelen, hij creëerde allerlei politieke afleidingsmanoeuvres, de Israëli’s lanceerden een aantal heel onwaarschijnlijke scenario’s om de ondergrondse nucleaire installaties in Fordow zelf te vernietigen… Ik heb die met verbijstering en ongeloof bekeken. Waren dát echt hun plannen? Waren zij zo wanhopig, dat ze zelfs déze scenario’s als noodsprong wilden proberen?
Maar het was allemaal een rookgordijn. Trumps voorliefde voor straffe publieke verklaringen kennende, is het meest wonderbaarlijke in deze operatie dat ze geheim gehouden kon worden. Trump heeft hierbij bewezen dat hij lessen heeft getrokken uit zijn rampzalige ruzie met Zelensky voor het oog van de camera’s.
Hij heeft de kunst van het zwijgen ontdekt. Hij heeft een grote stap gezet, weg van de demagogie, naar volwassen politiek leiderschap en hij heeft getoond dat Amerika nog steeds zijn trouwe bondgenoten niet in de steek laat. Voor alle duidelijkheid: de Europeanen zitten niet in die categorie van trouwe bondgenoten en dat hebben ze alleen aan zichzelf te wijten.
“God bless Trump”
Overal in Israël wordt door religieuze mensen gebeden uit dankbaarheid omdat Trump hen van een nucleaire holocaust heeft gered. “God bless Trump”, in het Hebreeuws en in het Engels, is overal te horen en te lezen. Ook de seculiere Israëli’s zijn opgelucht en dankbaar.
Maar de oorlog is nog niet gewonnen. Het regent nog steeds raketten op Israëlische steden. Op burgerdoelen dus, maar niemand lijkt daar tegen te protesteren. Bij één zo’n aanval werden alleen vier leden van een Israelisch-Arabische familie gedood. Bij een andere werden twee historische moskeeën in Haifa getroffen.
Het is alleen te danken aan het voortreffelijke systeem van alarmsignalen en bunkers dat er niet veel meer doden zijn gevallen. Je bent in Israël nooit verder dan drie minuten lopen van een schuilkelder. In de hotels zijn er bomvrije, gasdichte ruimten op verschillende verdiepingen én ondergrondse schuilkelders.
Als de Russen ooit zulke raketaanvallen uitvoeren in Europa, ook zonder kernwapens, zullen er duizenden doden vallen. Enkele raketten die duidelijk wél nauwkeurig gericht waren, vernietigden een hospitaal en een wetenschappelijk onderzoekscentrum, waarbij tienduizenden onmisbare gegevens voor kankeronderzoek verloren gingen.
Cynisme
“De onverantwoordelijke beslissing bombardementen en raketaanvallen uit te voeren op het grondgebied van een soevereine staat”, wat ook de argumenten zijn die daarvoor worden aangehaald, is een flagrante overtreding van het internationaal recht, het Charter van de Verenigde Naties en de resoluties van de Veiligheidsraad.”
Dit was een opvallende verklaring van Dmitri Medvedev, een steunpilaar van het Poetinregime. Ah! Geven de Russen eindelijk toe dat hun invasie in Oekraïne misdadig was en strijdig met alle morele en juridische regels? Gaan ze eindelijk hun oorlog tegen Oekraïne stopzetten?
Nee hoor. Dit was hun reactie op de Amerikaanse luchtaanvallen op Iran. Dit is een nieuw niveau van schaamteloze, uitdagende, cynische hypocrisie. Alsof Dutroux zou opkomen voor de rechten van het kind.
En wat hij verder in zijn verklaring zei, was nog angstwekkender: “Een aantal landen staat klaar om rechtstreeks kernwapens aan Iran te leveren.” Dat kan alleen gaan over Noord-Korea, Pakistan of… Rusland zelf. En het is een reden te meer voor Israël en de VS om nu door te gaan tot het bittere einde: de vernietiging van het regime van de ayatollahs.
