Italië werd vorige week opgeschrikt door een schokkende verkrachtingszaak. Drie daders verkrachtten eind oktober in een park in Rome een 18-jarig meisje. En alsof dat nog niet erg genoeg was, dwongen twee andere daders haar 24-jarige vriend om machteloos toe te kijken. Drie verdachten – onder wie twee Marokkanen – zijn aangehouden, twee andere zijn nog op de vlucht.
Geen advertenties meer?
Ingelogde abonnees steunen niet alleen een van de enige kritische en onafhankelijke media, maar zien ook geen vervelende advertenties. Abonneer je snel en eenvoudig en krijg meteen toegang tot vele duizenden exclusieve artikelen!
Maak hieronder je keuze voor het gewenste abonnement:
Liever ook op papier? Bekijk alle abonnementen!
Het doorlopend abonnement wordt automatisch verlengd voor steeds één maand.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een online abonnement van 3 maanden via een eenmalige betaling.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een eenmalige betaling en je zit een jaar goed.
Log hieronder in om dit bericht volledig te lezen. Ben je al ingelogd, kijk dan op je account of je nog een actief abonnement hebt.
Dichter bij huis, in Kortrijk, moeten negen minderjarigen voor de jeugdrechtbank verschijnen voor de groepsverkrachting van een 14-jarig meisje. De gruwelijke feiten speelden zich anderhalf jaar geleden af. Verspreid over drie verschillende dagen werd het Vlaamse slachtoffer meerdere keren misbruikt, onder het toeziende oog van haar toenmalige vriendje, die haar in de val had gelokt. Volgens HLN zijn alle verdachten jongens van Noord-Afrikaanse of Somalische afkomst. De jongste verdachte is amper 11 jaar, de oudste 16.
Topje van de ijsberg
Het zijn twee gruwelijke verkrachtingszaken die vorige week (opnieuw) het nieuws haalden. Maar ze zijn waarschijnlijk slechts het topje van de ijsberg, zoals de voorbije jaren ook in Groot-Brittannië is gebleken.
In een interview met ‘t Pallieterke laat oud-journalist en opiniemaker bij De Standaard en barones Mia Doornaert haar licht schijnen over de gruwelijke praktijken van de zogenaamde Pakistaanse ‘grooming gangs’ aan de overkant van het Kanaal. Die konden jarenlang ongestraft vaak heel jonge ‘christelijke’ meisjes verkrachten en mishandelen, omdat de Britse autoriteiten niet durfden in te grijpen. De reden? Ze waren bang om van racisme beschuldigd te worden, omdat de daders in meerderheid Pakistaanse moslims zijn, en voor gewelddadige rellen.
Ook in de media bleef het verrassend stil over de zaak. In eigen land was Doornaert – naast uiteraard onze eigen Jurgen Ceder – een van de weinigen die er herrie over hebben gemaakt. “Zodra je erover schreef of kritiek uitte, werd je meteen weggezet als ‘islamofoob’ of ‘racist’. Dat werkte verstikkend voor het debat”, betreurt Doornaert.
Doornaert ziet in de verkrachtingen door grooming gangs een bewuste strategie om de Britse samenleving van binnenuit te destabiliseren. “Verkrachting is een vorm van psychologische oorlogsvoering. In oorlogstijd is het gangbaar dat de bezetter in veroverde gebieden de vrouwen verkracht en de mannen vermoordt. Het is de ultieme vernedering voor een samenleving dat de mannen niet in staat zijn om hun vrouwen te verdedigen en ze zomaar verkracht kunnen worden”, legt ze uit.
Dat de Pakistaanse daders jarenlang ongestraft te werk konden gaan, heeft volgens Doornaert het imago van Groot-Brittannië op het internationale toneel een serieuze knauw gegeven. “Ooit heerste Groot-Brittannië over de wereldzeeën en genoot het overal respect. Vandaag slaagt het er niet in om de kwetsbaarsten in de samenleving te beschermen. Met welk respect denkt u dat men bijvoorbeeld in India en Pakistan, of in de moslimwereld, nog naar dat land kijkt? Het laat zijn eigen meisjes verkrachten en treedt er nauwelijks tegen op”, aldus nog Doornaert.
Het zet aan tot introspectie. Wat zegt het over onze samenleving dat we onze meisjes en vrouwen laten verkrachten door vaak buitenlandse daders die er doorgaans met een veel te lichte straf van af komen? En dat we wie dergelijke praktijken aan de kaak durft te stellen wegzetten als islamofoob of racistisch, zoals Doornaert aan den lijve mocht ondervinden? Een land dat niet in staat is de zwaksten in de samenleving te beschermen en niet de daders, maar de klokkenluiders aan de schandpaal nagelt, heeft dringend leiders die naam waardig nodig.
