In 2020 is van slechts 357 asielzoekers in opvangcentra geweten dat zij een beroepsinkomen hebben. Dat blijkt uit cijfers die N-VA-Kamerlid Theo Francken opvroeg bij staatssecretaris voor Asiel en Migratie Sammy Mahdi (CD&V).
*Aangezien het cijfer van opgevangen personen slechts een momentopname van de maand juli 2021 is, ligt het werkelijke percentage nog lager
Asielzoekers met beroepsinkomsten moeten financieel bijdragen aan Fedasil voor de materiële hulp die hen geboden wordt. In 2020 droegen 357 asielzoekers in opvangcentra op die manier 310.654 euro bij. Dat is nog geen 1,5 procent van de ruim 24.000 personen die opgevangen worden.* Voor de periode van 2016 tot en met 2020 gaat het om zo’n 1.400 bewoners, met een totale bijdrage van ruim anderhalf miljoen euro.
Nood aan gegevens over tewerkstelling asielzoekers
Het werkelijke cijfer van asielzoekers dat werkt ligt waarschijnlijk hoger. Zo zijn er ook asielzoekers die mogelijk ongeregistreerd werken. Een aantal van hen heeft geen recht op werk. Een deel van hen doet vrijwilligerswerk. Ook is er geen aparte registratie van asielzoekers die wel werken, maar geen gebruik maken van de opvang. Volgens staatssecretaris Mahdi is er daarom meer nood aan gegevens over de tewerkstelling.
“Een deel van de asielzoekers heeft geen recht op werk, en het cijfer van 1.400 gaat enkel om asielzoekers die in opvang verblijven”, klinkt het op het kabinet van Mahdi. “Een derde van alle asielzoekers in procedure maakt geen gebruik van de aangeboden opvang, en krijgt ook geen sociale bijstand. Het aantal asielzoekers met een inkomen uit werk ligt dan ook hoger dan deze 1.400 personen. De tewerkstelling van deze groep wordt echter niet apart geregistreerd, dus we hebben er geen exacte cijfers van de tewerkstelling van asielzoekers. Dat willen we zeker veranderen, enkel zo kan je op lange termijn in kaart brengen hoe de inschakeling van asielzoekers op de arbeidsmarkt gebeurt.”
“In bepaalde asielcentra zoals in Poelkapelle, waar bedrijven in de buurt zijn die een inclusief beleid voeren, ligt de werkzaamheidsgraad soms rond de 85 procent; een werkzaamheidsgraad die zelfs hoger ligt dan het Belgisch gemiddelde”, merkt de woordvoerder van Mahdi nog op. “Het is verbazend vast te stellen dat daar nooit eerder is op ingezet.”
bedrijven met “inclusief beleid” betalen die dezelfde of lagere lonen aan die arbeiders?
Waarom zouden die naar hier komen om te werken ?
Eens temeer weten ze weer van niks , niemand die in die centra werkt namens de overheid doet de moeite om dat eens te onderzoeken (of mag woke niet). Wat marcheert er wel in dit land ?
Niets. Niets marcheert in deze “failed State”.