Eind oktober plaatsten zo’n 44 prominente Afrikaners in de belangrijke Zuid-Afrikaanse media News24 en Netwerk24 een open brief waarin ze zich distantieerden van de bewering dat hun volk slachtoffer was van racistische vervolging.
Geen advertenties meer?
Ingelogde abonnees steunen niet alleen een van de enige kritische en onafhankelijke media, maar zien ook geen vervelende advertenties. Abonneer je snel en eenvoudig en krijg meteen toegang tot vele duizenden exclusieve artikelen!
Maak hieronder je keuze voor het gewenste abonnement:
Liever ook op papier? Bekijk alle abonnementen!
Het doorlopend abonnement wordt automatisch verlengd voor steeds één maand.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een online abonnement van 3 maanden via een eenmalige betaling.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een eenmalige betaling en je zit een jaar goed.
Log hieronder in om dit bericht volledig te lezen. Ben je al ingelogd, kijk dan op je account of je nog een actief abonnement hebt.
Onder de 44 vindt men kerkelijke figuren, zakenlui, academici, oud-diplomaten, schrijvers en journalisten. Achteraf werd nog meegedeeld dat 500 anderen eveneens online hadden getekend. Maar het mooie verhaal duurde niet lang. Kort daarop spatte de zeepbel uiteen.
Nie in ons naam
De initiatiefnemers namen zowel de huidige Amerikaanse regering als de vakbond Solidariteit en de mensenrechtenorganisatie AfriForum – beide laatste organisaties werd het recht ontzegd om namens hen te spreken –op de korrel. Zo werd Washington verweten de situatie van de Afrikaners te gebruiken om de ‘grote vervangingstheorie’van de rechtse Amerikanen te ondersteunen. Ook zou de ‘rasgebonden geschiedenis’ van de VS van onder het stof zijn gehaald.
Wat volgens de tekst bij gelijkgezinden in Zuid-Afrika insloeg en leidde tot een ‘onheilige alliantie’. Er werd onder meerverwezen naar het Amerikaanse vluchtelingenprogramma dat voortaan beperkt zou worden tot 7.500 toelatingen per jaar, waarvan er echter 7.000 aan Afrikaners zouden worden toegewezen. Besluit, zeggen de initiatiefnemers: dit alles kan enkel de rassenverdeeldheid in het land vergroten.
Verdeelde Afrikaners
Het werd snel duidelijk dat over de hele zaak binnen de Afrikanerbevolking grote verdeeldheid bestond, wat ook uit de lezersbrieven bleek. Steunde een minderheid de petitie, dan was er heel wat kritiek. Zo wordt erop gewezen dat de ondertekenaars tot de elite behoren die veel minder hinder ondervinden van de rassenwetten of de onveiligheid. Ook verbleekt hun aantal tegenover de 500.000 tot 600.000 leden van Solidariteit.
Een controversieel initiatief
De bom ontplofte op 2 november toen het zondagsblad Rapport op basis van een WhatsApp-bericht waarop de krant de hand had weten te leggen, berichtte dat Karen Burger, directeur bij het Zuid-Afrikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, een concepttekst had opgesteld met het oog op zo’n verklaring. Achteraf zou ze dan verschillende vooraanstaande Afrikaners hebben ‘bewerkt’ om de verklaring te ondertekenen.
Aanvankelijk ontkende Burger bij de zaak te zijn betrokken, maar toen haar het door haar geschreven bericht werd voorgelegd, verklaarde ze ten persoonlijken titel te zijn opgetreden. Tevens vermeldde ze dat het idee van professor Piet Croucamp van de Noordwes-Universiteit kwam. Iets wat door een – woedende – Croucamp werd toegegeven, terwijl hij er ook Rapport van beschuldigde Solidariteit/AfriForum in de kaart te spelen.
Wantrouwen gewettigd
Later bleek dan nog uit een betrouwbare bron dat Burger die tot eind vorig jaar werkte op de Zuid-Afrikaanse ambassade in Washington, er vertegenwoordiger van het Staatsveiligheidsagentschap was geweest, een organisatie die men als de buitenlandse spionagedienst van Zuid-Afrika kan beschouwen. Een andere bron bevestigde dat Burger lang lid was van de inlichtingendienst. Dat de snelle positieve reactie van Vincent Magwenya, woordvoerder van president Ramaphosa, op de petitie dan ook de wenkbrauwen deed fronsen, spreekt voor zichzelf. En dat de ondertekenaars door sommigen als nuttige idioten en ‘joiners’ (de Boeren die tijdens de Boerenoorlog van 1899-1902 de zijde van de Engelsen kozen) te kijk werden gezet, konden ze wel verwachten.
