Egbert Lachaert: “Ons beleid is perfect verdedigbaar in Vlaanderen”

In een interview met De Standaard zegt Open Vld-voorzitter Egbert Lachaert, zich als “een vis in het water” te voelen in de Vivaldi-regering. Ondanks de spanningen die er zich voordeden met de socialisten. Spijt van zijn keuze heeft hij ook niet. “Nee, ik voel me goed in deze regering. Alexander De Croo is een goed speerpunt en ons beleid is perfect verdedigbaar in Vlaanderen. Het gevaar komt voorlopig meer van buitenaf, door voorzitters die de lat hoger leggen dan ze kunnen halen.“

Lachaert toont zich verder tevreden met de verschoven aandacht naar de mentale gezondheid en de economie. “We ­blijven kijken naar de bezetting van de ­ziekenhuizen, maar we zijn bereid om beheers­risico’s te nemen”, klinkt het.

Volgens de Open Vld voorzitter heeft de heropening van de ­terrassen “na een lange winter met dat verplichte thuisblijven” een positieve invloed op de mensen en was de tijd voor versoepelingen aangebroken.

“Het regeerakkoord is uitgebalanceerd: voor de socialisten zaten daar ook belangrijke zaken in”

Lachaert toont begrip voor de voorzichtige houding van minister van Volksgezondheid Frank ­Vandenbroucke (Vooruit) “die als bevoegde minister in eerste instantie naar de volksgezondheid kijkt”. Lachaert noemt dat “eerbaar” en de socialistische vice-premier krijgt net als de eigen premier een schouderklopje. “Met Alexander De Croo reed hij ook een heel consistent parcours.”

Nu volgens Egbert Lachaert “door de vaccinaties en het goede weer de risico’s verminderd zijn” vindt hij dat “niet alleen de volksgezondheid, maar ook de mentale gezondheid van de mensen en de economie” een rol speelt. Zelf heeft hij het over “het nemen van beheersrisico’s”, terwijl Vandenbroucke “een nulrisico” wou. “Maar daar krijg je de samen­leving niet meer in mee”, aldus Lachaert.

Op de vraag of het loonoverleg “een overwinning voor de ­liberalen” is, mijdt hij elke vorm van trimofalisme. “Het is gevaarlijk om dat te zeggen, want het regeerakkoord is uitgebalanceerd. Voor de socialisten zaten daar ook belangrijke ­zaken in, zoals de stijgende uitgaven in de gezondheidszorg en de stijging van de ­minimumpensioenen.”