Vorig jaar ontving het Vlaams Meldpunt Taalklachten meer dan dubbel zo veel klachten over de gebrekkige Nederlandstalige dienstverlening van Brusselse ziekenhuizen dan het gemiddeld aantal klachten dat in de periode 2015 tot en met 2020 jaarlijks werd gemeld. Daarenboven heeft 38 procent van de klachten betrekking op de Brusselse spoeddiensten of mobiele urgentieteams. Dat blijkt uit cijfers die Vlaams parlementslid voor Brussel Annabel Tavernier (N-VA) opvroeg.
Tavernier noemt de situatie in Brussel bijzonder problematisch: “Al is het een goede zaak dat steeds meer Vlamingen zich niet zomaar neerleggen bij grove schendingen van hun taalrechten.” Maar dat Nederlandstalige dienstverlening zelfs bij spoeddiensten niet gegarandeerd kan worden is schandalig.
Burgers kunnen klachten over de gebrekkige Nederlandstalige dienstverlening van Brusselse ziekenhuizen indienen bij het Vlaams Meldpunt Taalklachten. Uit de cijfers van het aantal klachten dat het meldpunt in 2021 ontving, blijkt dat er vorig jaar met 13 taalklachten een recordaantal klachten werd geregistreerd. Het gemiddelde jaarcijfer van de periode 2015-2020 bedroeg zes klachten.
Spoeddiensten groot probleem
Het Meldpunt zag het aantal klachten in 2021 dus meer dan verdubbelen. Daarbovenop blijkt 38% van de klachten betrekking te hebben op de Brusselse spoeddiensten of mobiele urgentieteams. Nochtans moeten alle Brusselse spoeddiensten en mobiele urgentieteams een tweetalige dienstverlening in het Nederlands en in het Frans kunnen aanbieden.
Annabel Tavernier, die als Vlaams parlementslid voor Brussel aan de basis lag van de aankomende parlementaire hoorzitting over de tweetaligheid in de Brusselse ziekenhuizen, vindt het positief dat steeds meer Vlamingen hun weg naar het meldpunt vinden. Ze is er dan ook van overtuigd dat het hier over een grove onderschatting van het werkelijke probleem gaat. “Iedereen die met Brusselse zorgverlening in aanraking komt, weet dat de cijfers een peulenschil zijn van het werkelijke aantal inbreuken”, verklaart ze. “Er zijn nog te veel taalschendingen die niet aan de oppervlakte komen.”
Het Vlaams parlementslid hoopt dan ook dat de bevoegde ministers, Beke (Gezondheid) en Dalle (Brussel), het Meldpunt meer in de kijker zetten. “Het is tijd dat minister Dalle de koe eindelijk bij de hoorns vat en dit punt hoog op de politieke agenda van de verschillende overheden plaatst.”
Gebrek aan urgentiebesef op Brussels en federaal niveau
Ten slotte hekelt Tavernier het totale gebrek aan daadkracht en urgentiebesef bij de Brusselse en federale regering. “Vlaanderen probeert al decennialang om de taalproblematiek in de gezondheidszorg op de politieke agenda te zetten”, aldus Tavernier. “Maar keer op keer stoten we op de manifeste onwil van de andere regeringen in dit land.” Volgens Tavernier is het hoog tijd dat bevoegd GGC-collegelid Elke Van den Brandt (Groen) werk maakt van een volwaardige tweetalige dienstverlening bij de Brusselse spoeddiensten.
Vorige week publiceerde ’t Pallieterke nog een onderzoek naar de gebrekkige kennis van het Nederlands bij Brusselse apothekers. Lees het hieronder.
13 taalklachten op ik weet niet hoeveel duizenden patiënten, is toch ook niet om meteen naar huis te schrijven
Dat is toch niets nieuw al devcenia lang duurt dat, maar wat wil je als je zogenaamde Vlamingen à la Sven Catz, Pascal Smet en andere pipos in de Brusselse regering hebt zitten die enkel daar zitten voor hun vet betaalde poste.
Ook taalklachten over Brusselse MUG (SAMU) in Tervuren. Brusselse MUG dokters die het Nederlands niet machtig zijn geen probleem voor N-VA. Lokale N-VA die burgemeester levert blijft al jaren onverschillig voor lokale taalproblematiek. Idem dito Groen, CD&V (in bestuur met N-VA) en OVLD (oppositie).
Ben zelf Brusselaar en spreek Nederlands.amper enkelingen die mij in het Nederlands terug spreken.nogtans is Broekzele de hoofdstad van Vlaanderen.