Filmregisseur Jan Verheyen heeft al een lange en succesvolle carrière achter de rug en zit eerder aan het einde ervan. Hij heeft zijn strepen al verdiend en hij “kan zeggen wat hij denkt”. Die vrijheid heeft echter niet iedereen in de filmsector.
Verheyen vertelt dat iemand die “25 is en in het begin van zijn carrière staat, veel meer moet oppassen met wat hij zegt”. “Zoals in alle milieus, kunstenaars zullen het niet graag horen, zijn wij ook opportunistisch om den brode. Wiens brood men eet, diens taal men spreekt”, weet Verheyen. “Dus als jij nu films wil maken, is het toch best om je aan te sluiten bij de algemeen – of wat je denkt dat algemeen is – heersende teneur is.”
Veheyen vergelijkt het heden met het verleden: “Ik ben opgevoed in de jaren ’80 en ’90, toen Humo nog dicteerde wat mocht en wat niet mocht, toen het hokjesdenken een echte plaag was. Dat is gelukkig voor een groot deel verdwenen, maar toch stel ik vast dat het gemakkelijker is om ergens bij te horen. En ik wil nergens bijhoren. Het is geen toeval dat de firma die ik ooit heb opgericht als distributeur de naam Independent Films had. Mijn vrijheid, mijn onafhankelijkheid is mij zeer, zeer dierbaar, dus ik wil ook door geen enkele ‘club’ gerecupereerd worden.”
Ideologisch utopia
Jan Verheyen praat met iedereen die het hem vraagt, “maar niet iedereen doet dat”, vertelt hij. “Dat betekent dat ik toch, ondanks al mijn pogingen om dat te vermijden, in een hokje wordt gezet. En ik wil niet in dat hokje zitten. Ik wil in geen enkel hokje zitten.”
“Wat ik wel vaststel”, gaat Verheyen verder, “is dat bepaalde media mij niet bellen omdat zij denken dat wat ik te vertellen heb wel niet helemaal zal passen in hun ideologische lijn, ook wat ook cultuur betreft. En maak u geen illusies, cultuur heeft ook een ideologische lijn. Die moet worden gevolgd en die tot op zekere hoogte ook afgeschermd wordt. Terwijl ik heel graag eens de afwijkende mening zou zijn dan. Maar als je natuurlijk je lezers afschermt van die mening, creëer je een soort ideologisch utopia.
Inderdaad zo is het. Ofwel blijf je braafjes de slinkse ideologie napraten en krijg je werk en uitnodigingen. Doe je dit wordt je voor eeuwig verbannen.
Ik hoop nog steeds dat er ooit een rechtse televisiezender wordt opgericht. Het blijft een schande dat mensen met een eerder rechtse overtuiging verplicht moeten bijdragen aan een linkse zender. En zelfs erger, dat zij geen recht hebben om hun mening, interesses en belangen vertegenwoordigd te zien.
Een Rechtse zender drijvende op abonnementsgeld zou toch haalbaar kunnen zijn. De constante PoCo-propaganda van die Linkse, veelal uit Gent(se) afkomstig journaille der “Rode Burcht” komt ons de oren uit. Objectief-correcte verslaggeving lijkt quasi onmogelijk.