Roan Asselman (1996) studeerde rechten (KUL) en vermogensbeheer (EMS). Hij omschrijft zichzelf als conservatief in temperament en dus in gedachtegoed. In deze vrije tribune schrijft hij waarom hij bedenkingen heeft bij de dubbele nationaliteit, die volgens hem grote invloed had op de eerste ronde van de Turkse presidentsverkiezingen.
Tijdens de eerste ronde van de Turkse presidentsverkiezing schaarde net geen meerderheid van de Turkse kiezers zich achter huidig president Erdoğan. De man die sinds 2003 het land bestuurt, werd zo voor de eerste keer sinds de invoering van het presidentieel systeem in 2014 een absolute meerderheid ontzegd. Het resultaat is een tweede ronde, die plaatsvind op 28 mei. Had het aan de West-Europese diaspora gelegen, had die tweede ronde nooit plaatsgevonden.
Probleem
Op sociale media was te zien hoe honderden Turken de Belgische straat optrokken om hun steun te betuigen voor ‘hun’ president. Niet verwonderlijk: 72% van de Turken in België koos voor de AKP-leider. Velen van hen, in het bijzonder kinderen en kleinkinderen van immigranten, woonden of werkten nog nooit in Turkije. Op papier maken zij deel uit van de Belgische democratie, economie en samenleving. Het vuur waarmee zij een buitenlands politicus met een dubieus democratisch discours verdedigen, doet vermoeden dat deze Belgen meer affiniteit voelen voor de Turkse politiek dan voor die van hun woonplaats.
Dat een gemeenschap, wonende in België, waarvan de meeste leden de Belgische nationaliteit hebben, meer begaan is met de verkiezing van een buitenlands staatshoofd dan met het bestuur van dit land, is een probleem. Een probleem waarvoor geen zaligmakende oplossing bestaat. Dat betekent echter niet dat er niets kan worden ondernomen.
Nationale gemeenschap
Een eerste, logische stap om de mismatch tussen de nationaliteit en de nationale identiteit van de Belgische Turken (of Turkse Belgen) te remediëren, is de afschaffing van de dubbele nationaliteit.
Nationaliteit is meer dan – of behoort meer te zijn dan – een aantal lettertjes op een identiteitskaart of paspoort. De natie is een collectief van burgers die ervoor kiezen om samen vorm te geven aan een nationale gemeenschap en, bij uitbreiding, een nationale overheid. In zijn meest volkomen vorm gebeurt dit met respect voor het verleden en met een oog op de toekomst – voor en door de burgers die waren, zijn en nog zullen zijn.
Te vaak stranden de discussies over nationaliteit in gebakkelei over de oorsprong van de natie – ‘natuurlijk’ dan wel ‘kunstmatig’ – of haar al dan niet unieke eigenschappen. Een mooi voorbeeld is de neiging van bepaalde politici om het bestaan van de Vlaamse identiteit in twijfel te trekken door erop te wijzen dat wat ‘Vlaams’ is, evengoed ‘Nederlands’, ‘Frans’ of ‘Duits’ is. De banalisering van de Vlaamse identiteit is zo het resultaat van een verkeerde opvatting dat ‘Vlaamse’ karakteristieken uitsluitend ‘Vlaams’ moeten zijn. Da’s natuurlijk niet zo.
En-en
Een persoon kan zich zowel Antwerpenaar als Vlaming, Belg als Europeaan voelen. Op zich niets mis mee: identiteiten zijn immers zelden wederzijds uitsluitend. Er bestaan evenwel uitzonderingen: een persoon kan niet zowel lid zijn van de Rooms-Katholieke Kerk en tezelfdertijd bidden in de Grote Moskee van Brussel, noch kan een man tezelfdertijd een vrouw zijn.
Een adolescent met een Belgische vader en een Nederlandse moeder kan zich zowel Belg als Nederlander voelen. Evengoed kan een in België geboren zoon van Turkse immigranten zich zowel Belg als Turk voelen. Dat vereist uiteraard wel een ‘en-en’-houding van de Belg in kwestie jegens beide identiteiten, geen ‘of-of’. Een terugkerend punt van kritiek is de niet-integratie van (de nakomelingen van) niet-Europese migranten, onder meer omdat ze blijvend de nationale identiteit van hun land van herkomst boven die van hun nieuw thuisland plaatsen.
Het immigratie- en integratiedebat is ruimer dan het debat over de dubbele nationaliteit. Dat betekent niet dat dit laatste niet moet worden gevoerd. De beste manier om een complexe materie aan te pakken, is immers vaak door ze op te delen in behapbaardere sub-problemen.
Prijs
Zoals besproken hoeven (nationale) identiteiten niet wederzijds uitsluitend te zijn. Nationaliteiten moeten dit, in tegenstelling tot wat vandaag het geval is, in beginsel wel zijn.
In een democratie bepalen burgers het beleid van het land. Dit gebeurt op een imperfecte manier, maar het gebeurt wel. Burgerschap is de ‘prijs’ die men betaalt om de arena van de nationale politiek te betreden. Belgen hebben immers niet enkel het recht om dit land te besturen, ze zijn er ook mee belast. Personen die langdurig in België verblijven zonder de nodige stappen te zetten om de Belgische nationaliteit te verkrijgen, behouden zich steeds het recht voor om terug te keren naar het land waarvan zij burger zijn, ‘hun’ land.
Betekent dit dat niet-Belgen geen deel kunnen uitmaken van de Belgische samenleving? Zeker niet. Buitenlanders leveren belangrijke bijdragen aan de Belgische economie en cultuur. Wel betekent dit dat enkel inwoners met voldoende skin in the game, Belgen, de politieke koers van België uitstippelen. Het actief en passief kiesrecht, alsook de toegang tot openbare ambten (zoals de magistratuur en het notariaat) moeten daarom te allen tijde voorbehouden worden voor staatsburgers. De (actuele en voorgestelde) inbreuken op dit principe, zoals het gemeentelijk stemrecht voor vreemdelingen, moeten daarom bestreden worden.
Dubbel
Maar wat doen we met Belgen met een dubbele nationaliteit? De demonstrerende aanhangers van de Turkse president, in het bijzonder de leden van de zgn. ‘tweede’ en ‘derde’ generatie, zijn doorgaans Belg. Zij hebben, met andere woorden, het recht om invloed uit te oefenen op de politieke koers van twee landen: België en Turkije.
Natiestaten hebben tegenstrijdige geopolitieke, economische en culturele prioriteiten. Nationaliteit vereist daarom een loyauteit die principieel exclusief is. Beperking van de politieke rechten tot de burgers van een land helpt om buitenlandse inmenging in binnenlandse aangelegenheden te voorkomen. Een natie dient de controle over zijn eigen politieke proces te behouden en te verzekeren dat enkel diegenen met een directe, exclusieve band een zeg hebben over haar nationale belangen.
EU
Betekent voorgaande dat er geen uitzonderingen gemaakt kunnen worden op het principe van de unieke nationaliteit? Voorwerp voor debat, maar wat ondergetekende betreft niet per se. Men hoeft immers niet blind zijn voor de verschillende mate waarin de buitenlandse belangen onverzoenbaar zijn met de Belgische. De politieke koers van België en Nederland loopt in essentie samen, die van België en de Verenigde Staten heel wat minder en die van België en Rusland (of Turkije) helemaal niet. Eén mogelijke vuistregel is de volgende: behoudens het voorhanden zijn van bijzondere redenen, is de dubbele nationaliteit toegelaten voor burgers van EU-lidstaten en verboden voor burgers van niet-EU-lidstaten.
Daarnaast moet er in een overgangsregime worden voorzien voor de Belgen die vandaag over de dubbele nationaliteit beschikken in de vorm van een billijke uitdovingsperiode. Ook is internationale samenwerking verkiesbaar boven unilateraal handelen, doch niet noodzakelijk. Maar of België op eigen houtje handelt of in coördinatie met andere landen, één ding is duidelijk: een herwaardering van het staatsburgerschap is long overdue.
Een dubbele nationaliteit is ronduit onzin, zelfs een uitdovingsperiode.
Om te beginnen zijn mensen van Marokkaanse of Turkse afkomst met de Belgische nationaliteit wettelijk inderdaad Marokkanen en Turken. Zij behouden namelijk hun oorspronkelijk paspoort met de dubbele nationaliteit, een luxe waar weinig Belgen over beschikken. Ze moéten trouwens want als zij Marokko of Turkije binnen willen, dan krijgen ze de grootste last als ze een Belgisch paspoort bovenhalen. Wie is hier racistisch? We zouden ons trouwens eens mogen afvragen waarom het Marokkaanse (en Turkse en Tunesische …) regime het zo belangrijk vindt om een greep te blijven behouden op uitgeweken onderdanen die toch niet zinnens zijn om terug in hun vaderland te komen wonen. Is dat echt zo onschuldig? Welk een dubbele agenda zit er achter dit stelselmatig kweken van een dubbele loyauteit? Een Vijfde Colonne, voor het geval dat? Niet denkbeeldig als je weet dat de basisdoctrine ook van vredelievende moslims erin bestaat dat geheel de wereld dhar al-harb is, oorlogszone, die vroeg of laat aan de islam dient onderworpen te worden.
Dus, proberen en blijven proberen, gestuurd door verovering en sociale druk (oema) bij moslims en geduld tot een activistische of moslim rechter hen gelijk geeft. Dit gaat lukken aangezien we meer en meer onze instellingen laten overnemen door dubbele nationaliteiten, die voor de allochtone cultuur zullen kiezen. Daarom is het belangrijk dat voor openbare ambten, alleen personen in aanmerking mogen komen met één nationaliteit “de Belgische”. Geen probleem als men de nationaliteit van herkomst wil behouden, maar dan komt men niet in aanmerking voor politieke of openbare ambten. Kwestie van aanpassen en keuzes maken. Zoals de geschiedenis ons leert is het de bedoeling om op termijn dit land te islamiseren (sharia) en over te nemen. Laat dit niet gebeuren.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Oemma
https://youtu.be/EF4f339pats
Als gevluchte Turken hier voor een dictator gaan stemmen, die het land economisch niet kan besturen, dan is het wel de Turkse bevolking die de gevolgen draagt. De Turken in het buitenland genieten van sociale welvaart en een democratie waarvan men in Turkije niet eens durft te dromen. Het is dan ook niet gepast dat men van hieruit het lot van de bevolking in Turkije kan bepalen. Tenzij men terugkeert en er gaat wonen tot volgende verkiezingen, dan dragen zij ook de gevolgen voor de door hun uitgebrachte stem. Men moet dergelijke wanpraktijken in de EU verbieden.
Als je veroordeelde criminelen met dubbele nationaliteit hun Belgische nationaliteit afneemt en het land uitzet dan is de overbevolking van de gevangenissen binnen de kortste keren verleden tijd.
België anno 2023 een meltingpot van rassen en nationaliteiten. Ik stel mij de vraag waarom genaturaliseerde vreemdelingen een dubbele nationaliteit kunnen verwerven en autochtone Belgen niet? Dat is toch discriminatie.Valt de Belgische nationaliteit überhaupt te rijmen met een natiestaat? Neen uiteraard. België telt drie nationaliteiten: Walen, Vlamingen en Duitsers en sinds het zijn grenzen heeft opengesteld voor de immigratie en/of kolonisatie ook nog voor andere nationaliteiten: Turken, Marokkanen, Israëlieten etc. de lijst is lang. Logisch dat Belgische onderdanen met een dubbele nationaliteit zelf kunnen bepalen waar hun culturele en politieke loyaliteit ligt. Trouw blijven aan hun roots wordt overigens sterk aangemoedigd door de regeringen uit hun thuislanden/ landen van herkomst.
Het resultaat van de dubbele nationaliteit, hele kolonies van Turken en Marokkanen op Vlaams grondgebied die geen toegevoegde waarde betekenen voor de Vlaamse gemeenschap.
Het Belgisch paspoort dient enkel om de sociale voordelen, uitkeringen, sociale woning, medisch, openbaar vervoer, sociale energietarieven….voor de rest kan België hen geen barst schelen, zoals Hugo hierboven al zei: de overbevolking van de gevangenissen met kansenparels met dubbele nationaliteit is tekenend.
Eerlijk gezegd. België kan mij ook geen bal schelen. Anderzijds werden die mensen naar hier gelokt door de Belgische overheid met het vooruitzicht van goed loon, logement en sociale voordelen. Als zelfs N-VA terzake een handhavings- en inclusiebeleid voert weet men hoe laat het is. De omvolking werkt op volle toeren. Wij zijn de laatste der Eburonen.
Alle Belgen zijn gelijk hoor de wet, staat in de grondwet. Welnu, in werkelijkheid is dit niet zo. Want zij.met een dubbele nationaliteit, hebben meer rechten. Bijvoorbeeld dat ze mogen stemmen in een buitenland, hier bij ons. Of dat ze geen visum nodig hebben… Voorbeelden zijn legio.
Je kan argumenteren dat die ‘gelijkheid’ enkel in België geldt. Maar de realiteit is natuurlijk anders. Het zou niet de eerste keer zijn dat de Belgische wetgever macht geeft over iets in het buitenland (zie Verhofstadt’s genocidewet). Dus… Waarom vecht er geen slimme advocaat deze dubbele nationaliteit aan met als voornaamste argument dat daardoor niet alle Belgen gelijk zijn? Kwestie van tijd, hoop ik!
De dubbele nationaliteit was in de eerste plaats bedoeld voor Vlaamse expats en hun gezin. Het is VIW (Vlamingen in de Wereld) dat geijverd heeft voor de dubbele nationaliteit. Het probleem met de Turken en Marokkanen is van een geheel andere aard. Die verdienen die dubbele nationaliteit niet.