Tom Vandendriessche is Europees Parlementslid en leidt de studiedienst van Vlaams Belang. In dit opiniestuk blikt de Bruggeling terug op de heisa rond de aanstelling van Dalilla Hermans als trajectcoördinator ‘Brugge culturele hoofdstad 2030’. “Links is werkelijk geobsedeerd door huidskleur. Wie kritiek heeft op haar woke-extremisme, die moest dat wel uit racistische motieven doen”, hekelt Vandendriessche.
Brugge wil Europese culturele hoofdstad van Europa worden. Glimmend van trots stelde de cd&v-burgemeester De fauw linkse activiste Dalilla Hermans voor als trajectcoördinator. Zij staat gekend om citaten als “in bijna elk verhaal brachten de blanken dood, verderf en miserie”. Normaal gezien zou dergelijk rauw racisme kandidaten moeten uitsluiten voor zo’n prestigieuze topfunctie waarbij men letterlijk het aanspreekpunt en gezicht van Stad Brugge is volgens de vacature. Stel je eens voor dat een kandidaat hetzelfde zou zeggen over pakweg Afrikanen?
Toch kwam ze als eerste uit een selectieprocedure. Bevriende culturo’s organiseerden die namelijk. Op amper drie weken tijd was de benoeming rond. Geen enkel diploma was vereist, enkel een sollicitatiegesprek volstond. Dat doet vragen rijzen. Bijvoorbeeld voor de functie van leescoördinator in de Brugse bibliotheek moet men een bachelordiploma hebben en verschillende selectietesten doorgaan. Echter niet om trajectcoördinator culturele hoofdstad van Europa te worden, waarbij men bovendien leiding geeft aan een trajectmedewerker die over maar liefst twee universitaire diploma’s beschikt. Zwart privilege? Interessanter dan Dalilla Hermans zelf, is de reactie van cd&v, links en de media in het bijzonder op het protest tegen deze woke-benoeming.
Cd&v laat de mensen in de steek
Decennialang bestuurde de christendemocratie Vlaanderen als dominante machtspartij, nu eens met de socialisten, dan eens met de liberalen. In mijn geboortejaar 1978 haalde de toenmalige CVP nog 45 procent van de stemmen. Ondertussen stemmen drie op de vier christendemocratische kiezers van toen op andere partijen, veelal op Vlaams-nationale, rechtse en conservatieve partijen zoals het Vlaams Belang en N-VA. Zij vertegenwoordigen ondertussen bijna de helft van het electoraat en belichamen ipso facto de Vlaamse grondstroom. Cd&v heeft zijn kiezers in de steek gelaten door het maatschappelijk centrum te verlaten en politiek helemaal links te gaan staan. Wat is het wezenlijk verschil met Groen ondertussen eigenlijk nog?
Cd&v’er, Farizeeër
De totale ineenstorting van de christendemocratie in Vlaanderen gebeurt op verschillende snelheden. Op nationaal vlak kalft cd&v het snelst en het duidelijkst af. Bij gebrek aan echte ideologische overtuiging maakt cd&v van ‘besturen’ en ‘rentmeesterschap’ zijn kernwaarden. Maar wat levert dat de mensen concreet op? Hoogste belastingen en de laagste pensioenen, steeds diepere schuldenputten, onverzekerde energiebevoorrading, ongecontroleerde massamigratie, onveiligheid, wachtlijsten in de zorg, enzovoort. Cd&v is helemaal niet de verstandige huisvader die ze pretenderen te zijn, maar is voor de mensen fundamenteel onbetrouwbaar.
Op lokaal vlak gaat politiek vaak eerder over management dan over grote ideologische principes. Mensen stemmen uit gewoonte voor bestuurders, eerder dan vanuit ideologische principes. Maar ook op het lokale vlak takelt cd&v dramatisch af. Ze levert nog steeds de meeste burgemeesters, maar doet dat niet langer vanuit absolute meerderheden. In de steden is de aftakeling het duidelijkst. In 1982 was cd&v veruit de grootste partij in 10 van de 12 Vlaamse centrumsteden. In de overige twee (Brugge en Antwerpen) miste ze dat op een haar na. Sindsdien implodeerde cd&v in de steden en verloor minstens 2/3 van haar kiezers. Brugge is daarbij een uitzondering. Zowel in 1982 als in 2018 haalde cd&v 32 procent.
Woke is de nieuwe religie van cd&v
Maar daar wil huidig burgemeester Dirk De fauw duidelijk verandering in brengen. De benoeming van Dalilla Hermans kon eerst nog aan naïviteit van ‘oude witte mannen’ geweten worden, die niet goed wisten waar ze mee bezig waren en dachten dat als iemand drie woorden Engels in een Nederlandse zin gebruikt, dat iets met kunstzinnige moderniteit te maken had. Maar de wijze waarop cd&v koppig voet bij stuk houdt, duidt op een doelbewuste politieke keuze. Cd&v gaat helemaal woke en wil van Brugge een multiculturele stad maken zoals Gent. De woke-ideologie lijkt wel de nieuwe religie van cd&v te zijn. Nationaal echter haalt cd&v ook in Brugge zowat de helft van haar lokale kiezers. De vraag is dus of die werkelijk een boodschap hebben aan de ideologische profilering en identificering van cd&v met de woke-ideologie waarvan burgemeester Dirk De fauw de profeet blijkt te zijn. Niet alleen nationaal, maar ook lokaal is cd&v van het centrum helemaal naar links opgeschoven. Daardoor komt er op het centrum een boulevard open voor rechts-conservatieve partijen. Bovendien, toen het Vlaams Belang in 2004 de grootste partij werd met 24 procent, vertaalde zich dat twee jaar later in 2006 in gemiddeld 20 procent. In 2024 zullen de lokale verkiezingen enkele maanden na de nationale verkiezingen plaatsvinden. Tal van cd&v-burgemeesters komen niet meer onder het nationaal partijlabel op. En waar ze dat wel doen, blijken ze zowaar woke-ideologie te promoten. Hierdoor zal in 2024 de macht van de christendemocratie in Vlaanderen definitief gebroken worden. Zowel lokaal als nationaal. Ze hebben er zelf voor gekozen.
Links is blind voor anti-blank racisme
De discussie over woke in Brugge bleef de voorbije weken geen lokale discussie, omdat ze een nationale politieke open zenuw blootlegde. Links blijkt volstrekt blind voor het rauwe racisme van Dalilla Hermans. Politiek Filosoof Patrick Loobuyck duidde haar uitspraken als ‘omgekeerd racisme’. Dat veronderstelt dus dat racisme normalerwijs vanuit de blanke vertrekt. De blanke als dadergroep, de zwarte als slachtoffer is dan ook fundamenteel aan de woke-ideologie. Precies daardoor konden de verdedigers van Dalilla Hermans maar niet zwijgen over haar Rwandese afkomst. Links is werkelijk geobsedeerd door huidskleur. Wie kritiek heeft op haar woke-extremisme, die moest dat wel uit racistische motieven doen. De ombudsman van de VRT voelde zich geroepen te verantwoorden waarom Terzake een debat over woke hield. Sommigen vonden dat immers vloeken in de linkse kerk. Walter Zinzen ging zelfs zo ver te beweren dat kritiek hebben op Dalilla Hermans regelrechte nazi-praktijken waren. Als ze met dat soort verwijten komen, is het meestal een goede indicatie dat de argumenten op zijn. Woke-activisten blijken bovendien zodanig ver in de culturele instellingen geïnfiltreerd, dat ze als overheidsambtenaren aan politiek begonnen te doen en namens de instelling waarvoor ze werken standpunt innamen. Musea Brugge en Cultuurcentrum Brugge lieten weten als organisatie Dalilla Hermans voor de volle 100 procent te steunen. Heeft iemand ooit voor die mensen gekozen eigenlijk? Moet een overheid niet neutraal zijn? Sinds wanneer is dat het exclusief eigendom van een woke clubje? De auteur zelf, die kreeg het niet over haar lippen zich te verontschuldigen, wat nochtans een normale reactie zou geweest zijn. Dat bewees dat ze haar anti-blank racistische uitspraken ook daadwerkelijk en letterlijk meende. En dat diskwalificeert haar voor de prestigieuze topfunctie om Brugge te vertegenwoordigen.
Conclusies uit het woke-debat
Er zijn enkele bijzonder opmerkelijke conclusies te trekken uit het woke-debat van de afgelopen weken.
Ten eerste is er de manifeste blindheid van links voor anti-blank racisme. Ze ontkennen gewoon dat het racisme is, terwijl er niet naast te kijken valt. Ze steunen en verdedigen de anti-blanke racistische uitspraken ten volle. Meer zelfs, ze beweren dat het racistisch is het anti-blank racisme te veroordelen. Links is helemaal niet kleurenblind. Huidskleur is voor hen integendeel fundamenteel. Diversiteit gaat voor links niet over verschil in smaak, overtuiging, geloof, voorkeur, inzicht, talent, standpunt.. Diversiteit wordt voor links enkel en alleen door etnische afkomst bepaald. Zolang die er niet is, is er geen diversiteit. Dat is de reden waarom ze massamigratie op alle mogelijke manieren willen stimuleren om de omvolking te realiseren. Het ging hen nooit over antiracisme, maar over zelfhaat, haat tegenover onze cultuur, haat tegenover onze identiteit en rauw anti-blank racisme. De zogenaamd onderdrukte zwarte is voor hen nooit meer dan een instrument geweest daarvoor.
Ten tweede, links is allergisch voor de woke-discussie. Woke bestaat zelfs niet beweren ze zowaar. Een wanhoopspoging natuurlijk, omdat ze helemaal niet willen dat we daar een maatschappelijk debat over voeren. Ze willen hun woke-ideologie geruisloos en heimelijk verspreiden, zodat ze een woke-orthodoxie kunnen creëren en opleggen. Aan hun culturele hegemonie mag niet getwijfeld worden en dus mag hier geen maatschappelijk debat over bestaan. Het volk mag niet via de democratie beslissen, vermits de woke elite dat al in hun plaats heeft gedaan. Dat debat hebben we al gehad. Omdat dit debat anders hun culturele hegemonie en woke orthodoxie in twijfel trekt. Zij willen beslissen via overheidsagentschappen, die ze in hun bezit genomen hebben en vanuit die machtspositie wil de woke ideologie de samenleving en de mens zelf transformeren volgens hun inzichten. Daaraan mag niet getwijfeld worden. In bijzonder niet door het volk dat nooit voor hen gekozen heeft of van plan is dat te doen. De strijd tegen de woke-ideologie is een strijd van het volk tegen de elite.
Ten derde voert de radicale linkerzijde al sinds de jaren ’60 een cultuuroorlog tegen onze manier van leven. De extreme ideologische positie van toen is na hun lange mars door de instellingen aangekomen op machtsposities in media, cultuur, onderwijs en politiek. De politieke en culturele elite zijn ver naar links opgeschoven en zijn volledig gedeconnecteerd van het volk. Wat zij het midden noemen, noemt het volk extremisme. Want het volk is altijd hetzelfde gebleven. Het volk, en niet de elite, vertegenwoordigt het maatschappelijk midden. De democratische macht van het volk om zijn parlement te verkiezen, hebben ze echter nog niet van ons afgenomen. De volgende verkiezingen gaan daarom niet over een beetje meer stemmen halen, een belastingverlaging of een maatregeltje hier of daar. De volgende verkiezingen gaan over wie we zijn. Want er is een haast religieuze cultuuroorlog tegen onze manier van leven bezig. Deze oorlog gaat over de ziel van Vlaanderen. De tijd is gekomen dat de zwijgende meerderheid niet langer met de ogen rolt en eens diep zucht bij hun absurditeiten en woke extremisme, maar de handschoen opneemt en eindelijk de cultuuroorlog die links voert tegen onze manier van leven, onze cultuur en onze identiteit beantwoordt. Dat is de inzet van 2024. De cultuuroorlog om de ziel van Vlaanderen.
Het lijkt alsof links alles wat niet blank is aanziet als te zwak om zichzelf te verdedigen. Daarom voelen ze zich als blanke ridders geroepen om hun verdediging op te nemen. Zo lijkt het, maar de stemmen zijn altijd mooi meegenomen. Kijk maar naar de EU verdragen, die dienen toch enkel om via open grenzen de vergrijzing op te vangen en de ondernemingen aan goedkope, minder mondige arbeidskrachten te helpen. Niet alles is wat het lijkt.
Hoor geregeld mensen die beweren dat de volgende verkiezingen voor een bom zullen zorgen.
Geen idee of mijn ‘steekproef’ steek houdt.
Geen enkel idee.
Een artikel om in te kaderen.
Minstens de perceptie wordt gecreeërd dat pure & onversneden autochtonofobie zou betrokken zijn.
Juist “niet alles is, wat het lijkt” maar die decadente modische, masochistische “autochtonofobie” van “weg met ons, blanken” getuigt wel van “andermans’ volk eerst, Eigen Volk kan verrekken”, het s(L)inks verborgen adagium van PoCo-journaille dat onze kranten ontsierd met wat ze afscheiden aan Link(s)e PoCo-propaganda mest.
Als Links ooit aan de macht zou komen, worden blanken dan verplicht tot regelmatig zonnebank bezoek ?
vanilla hermans zal de trigger zijn in West-Vlaanderen om de cvp onder de kiesdrempel te krijgen.Na de verkiezingen van 9 juni zal men kunnen vast stellen of de NVA met het VB wil samenwerken.Zo ja ,zijn we op de goede weg,zo neen,mag de NVA het vergeten in oktober.