In ’t Pallieterke van 12 maart 2014 schreef ik: “Toen ik bijna vier jaar geleden hoofdredacteur werd van ’t Pallieterke, wist ik dat een enorme uitdaging voor mij lag. Alle gedrukte media hebben het sowieso moeilijk, en zeker voor een blad dat zich rechtlijnig Vlaamsgezind noemt, is standhouden in een veranderend medialandschap niet evident. Maar toch!”
En kijk, we zijn weeral 10 jaar verder en uw lijfblad rolt nog steeds wekelijks van de drukpersen. En dat dankzij een ploeg van gemotiveerde medewerkers die elke week paraat staan om u te voorzien van tekst en uitleg.
’t Pallieterke van Bruno De Winter, onze stichter, verschilt hemelsbreed van ’t Pallieterke dat u vandaag in uw handen houdt. Goed zo, elk blad maakt een evolutie door inzake stijl en inhoud. We hebben trouwens alle druktechnieken doorgemaakt: nog met lood in de beginjaren, daarna offsetdruk waarbij de teksten in lange slierten op blauw millimeterpapier werden gekleefd om vandaag volledig digitaal te worden opgemaakt.
Met de trein
Ik leerde ’t Pallieterke kennen onder hoofdredacteur Jan Nuyts. Jan had een hekel aan moderne toestanden op kantoor en bleef zijn oude typemachine gebruiken, ook al waren in de jaren 1980 de eerste computers opgedoken. Hij zou tot het jaar van zijn afscheid (2000) op die typemachine blijven tokkelen.
Nog een wetenswaardigheid. Een van de beste cartoonisten van ons blad was Brasser, de schuilnaam van Paul De Valck. Die laatste woonde in Schepdaal, maar reed niet met de wagen. Elke zaterdagvoormiddag reed Jan Nuyts met de trein naar Brussel-Zuid en Brasser werd door zijn echtgenote ook naar daar gereden. Jan en Paul spraken af in een cafetaria in het station, de cartoons werden uitgewisseld, de actualiteit besproken bij een koffietje en weg waren beide heren, terug naar huis.
Vergeleken met vandaag, kan je je die werkwijze bijna niet meer voorstellen. Nu hebben we een cartoonist die in Lissabon woont en van daaruit zijn cartoons via het internet doorstuurt.
Overvallen
Elke zondag was Jan Nuyts ook present in de ‘weelderige kantoren’, toen gevestigd op de Mechelsesteenweg 2. Daar werd de kopij nagekeken en de cartoons van titels voorzien voor de zetterij. Bij het verlaten van de kantoren is Jan Nuyts eens overvallen, waarbij de dief met zijn ‘mallette’ ging lopen. Rijk is de dief niet geworden, want er zat geen geld in, geen gsm en zeker geen laptop. Enkel de cartoons van Brasser. Hopelijk heeft de dief er dan toch een beetje mee kunnen lachen… (Hij is uiteraard nooit gepakt door de politie; op dat vlak is er weinig veranderd.)
Nog een anekdote: elke week kwam een bode van het Antwerpse stadhuis op de redactie een Pallieterke ophalen voor de burgemeester. En u weet welke kleur die burgemeesters (Lode Craeybeckx, Bob Cools, Leona Detiège en Patrick Janssens) in die tijd hadden. Hoe en wanneer die gewoonte ontstaan is, weet ik niet. Wat ik wel weet, is dat die bode niet meer kwam opdagen toen Bart De Wever burgemeester werd in 2013. Of er een verband is, durf ik te betwijfelen. We zullen maar veronderstellen dat de bode een rode partijkaart had en snel van job veranderd is…
Oorlog
80 jaar ’t Pallieterke betekent ook meer dan 4.000 edities. En neen, er sneuvelen geen bomen voor ’t Pallieterke, want we drukken al jaren op gerecycleerd krantenpapier. Wat nogmaals bewijst dat ook dit tijdschrift mee is met zijn tijd. Wie denkt dat onze redactie vandaag bestaat uit een groep overjaarse tachtigjarigen die alleen over de oorlog kunnen babbelen, zou wel eens raar kunnen opkijken. Met mijn respect voor alle kranige en minder kranige tachtigjarigen…
Uitdagingen
Maar genoeg achterom gekeken. De moeilijke situatie waar ik naar verwees in mijn stukje van 2014, is nauwelijks veranderd. De sociale media verdrukken steeds meer de papieren edities. Hallucinant gestegen portkosten van bpost met een rampzalige dienstverlening, maken ons vandaag het leven zuur. Met de (voormalige) minister van Post als bron van alle ellende: Petra De Sutter. Ook grote mediagroepen zoals DPGMedia en Mediahuis delen in de klappen. Denk maar aan de Gazet Van Antwerpen die weldra zal verdwijnen en opgaan in de eenheidsworst van het Nieuwsblad. En een volgende uitdaging staat al klaar: artificiële intelligentie (AI).
De ploeg medewerkers staat alvast klaar om u ook de komende jaren van dienst te zijn. Er valt genoeg te schrijven en te vertellen. Daarbij reken ik op u, beste lezer. Want uw steun als trouwe lezer is noodzakelijk. Dat geldt voor elk medium, maar zeker voor ’t Pallieterke. Samen met u kijk ik uit naar de volgende vijf jaar.
