Tachtig jaar ‘t Pallieterke! Tien jaar geleden begon ik bij ‘t Pallieterke en vroegen we ons al eens af hoe we het er tien jaar later vanaf zouden brengen. Of we er tien jaar later überhaupt nog zouden zijn. En zie! Tot spijt van wie ‘t benijdt, zijn we nog altijd levend en wel en vol energie. Een overwinning voor de vrijheid; de onze om te zeggen, te schrijven en te tekenen wat we willen in de eerste plaats.
Ik kan u, de lezer die dit allemaal mogelijk maakt, wel vertellen dat we daar trots op zijn. Zoals dat ook uit eerdere jubeledities blijkt, is het altijd een uitdaging geweest om een blad als ‘t Pallieterke staande te houden tussen al dat andere – vaak gesubsidieerde – mediatieke geweld. Een onafhankelijk blad dat het enkel van zijn lezers, enkele gewaardeerde adverteerders en veel inzet van talloze schrijvelaars en tekenaars moet hebben? Buitenstaanders begrijpen het nog altijd niet.
Ook de komende jaren zullen we blijven zeggen wat gezegd dient te worden, zonder compromissen. Alhoewel. We weten allemaal dat we vandaag niet meer alles kunnen schrijven wat we denken en alles kunnen tekenen wat we grappig zouden vinden, om het leed te verzachten dat een of andere profeet of een bevolkingsgroep over onze mooie planeet heeft uitgestort. Het moet het waard zijn om ervoor in de bak te draaien, of nog erger. Daarvoor, lieve lezers en lezeressen, voor die zelfcensuur van tijd tot tijd, wil ik mij graag verontschuldigen. Al zult u het onze tekenaars wellicht ook niet kwalijk nemen dat ze oplettend naar het nieuws keken toen de redactie van Charlie Hebdo een kopje kleiner werd gemaakt.
Gelukkig is er nog meer dan genoeg ruimte om elke week de machthebbers, de hypocrieten en de opportunisten die ons zo vakkundig onze welvaart en onze vrijheid afnemen, het vuur aan de schenen te leggen. Ook al zien ze ons het liefst van alles verdwijnen, we zijn er nog altijd en dat, beste lezer, is een reden om te feesten.
In deze speciale editie hebben we veel aandacht voor de eerste tien jaren van ‘t Pallieterke en de stichter en eerste hoofdredacteur van ’t Pallieterke, Bruno De Winter. Tot vandaag vormen zijn uitgesproken rechtvaardigheidsgevoel en scherpe satirische pen de inspiratie en leidraad voor de medewerkers van ons daardoor unieke weekblad.
Met dit speciale nummer en de tekst die u hiernaast kunt lezen willen we hem graag nog eens eren. We hopen dat u van deze bijlage zult genieten en dat we samen nog vele jaren zullen kunnen lachen, huilen en boos zijn over wat er allemaal gebeurt met ons Vlaanderen. En dat we hier en daar zelf ook al eens een steentje in de rivier kunnen blijven verleggen.
