De 21ste juli zit er alweer op voor koning Filip en koningin Mathilde. Terwijl u dit leest, genieten ze na van een hels werkjaar dat begon op 19 juli 2025. Kijken in de camera, het voorlezen van de speech, op het juiste moment even strenger of net relaxter kijken…
Mensen beseffen het niet altijd, maar koning Filip doet al zijn stuntwerk zelf. Daar staat hij op. “Ik weet dat sommige koningen nu al met AI werken, maar ik ben er eentje van het Ancien Regime.” Wij spraken met koning Filip en ook een beetje met zijn vrouw.
Koning Filip wacht ons op met hete koffie. Een verwijzing naar het grapje dat Bart De Wever ooit maakte over zijn ontmoetingen met de koning. “De ontmoetingen met de koning zijn altijd zeer aangenaam, maar de koffie is wel vaak koud”, had de premier gezegd.
Sire, hoe gaat het er mee?
FILIP: “Uitgeput na de speech dit jaar. Het was een zeer zware boodschap die ik het land moest brengen. Mensen begrijpen niet helemaal welke verantwoordelijkheid wij vorsten moeten dragen.”
U doelt ongetwijfeld op de onmenselijke toestanden in Gaza?
FILIP: “Waar? Heb ik daar iets over gezegd? U begrijpt dat ik mij die nu niet meer in detail herinner. Die speech is gisteren opgenomen en dan vergeet een mens al eens iets. Maar Gaza was echt geen probleem. Dat zijn maar vier letters. Er zaten echt wel veel moeilijkere woorden in. Soms vraag ik mij af of ze dat opzettelijk doen. Ik heb één zinnetje overgeschreven om op vakantie te bestuderen omdat ik er werkelijk niks van begrijp (diept een koninklijk servet op waarop wat geschreven is): ‘In Brussel bestaat er een breed gedragen wens om te komen tot een doeltreffend en samenhangend bestuur, dat de zorgen en noden van de burgers centraal stelt. Dat is de weg naar hernieuwd vertrouwen.’ Hallo? Ik woon zelf in Brussel. En zo heb ik er nog nooit naar gekeken. Een doeltreffend en samenhangend bestuur? In Brussel? Ik maak mij daar wat zorgen om.”
Hoe bedoelt u?
FILIP: “Ik weet het niet. Dat is het punt net. Ieder jaar is dat hetzelfde spelletje. Ze laten mij maar wat zeggen en ik weet niet wat. Voor mijn verjaardag kreeg ik pas echt vragen die mensen bezighouden. Of ik een kroon heb? Of ik kranten lees? Om hoe laat ik op sta? Daar gaat het om. De mensen begrijpen dat en ik ook. Niet om breed gedragen centrale dingen in Brussel. Ik vind Brussel niet leuk, behalve mijn eigen tuin. Ik zie ook wat ik zie op het nieuws hé. Hellhole!”
MATHILDE: (komt het salon binnen) “Excuus, dit is niet geschikt voor het interview. Filip, we hebben het hierover gehad. Er staat niets fout in de speech. Ik heb hem zelf nagelezen. Het was allemaal heel mooi en iedereen bewondert de koning. Je moet je niet te veel zorgen maken.”
FILIP: “Dat zeg je altijd. Maar jij moet het niet doen hé, die speech. Als jij een kleedje aandoet van Natan of Dries Van Noten is iedereen al tevreden. Jij moet nooit eens iets zeggen. Dat is niet eerlijk!”
MATHILDE: “Jij bent de koning hé. Iedereen kijkt naar jou om vertrouwen te krijgen in de toekomst. Een baken van hoop en trots.”
FILIP: (haalt zijn balpen boven en schrijft wat op het servet) “Ba-ken. Opzoeken, Filip. Voilà, u ziet, zelfs mijn vrouw geeft mij werk. Weet u wat het ook is? Er zijn Vlaamse narcosalisten in de regering. Daarvoor moeten we uitkijken.”
MATHILDE: “Vlaams-nationalisten, schat. Maar die zijn toch lief? Weet je nog dat die aardige meneer Francken dat modelbouwvliegtuigje bij had voor jou?”
FILIP: “Dat is het hem net! Die zijn gevaarlijk. Willen mij buiten! Mijn koninkrijk afpakken! De grond verdelen! Maar ondertussen is het van ‘Ja, Sire’, ‘Nee, Sire’ en ‘Kijk eens wat een mooi vliegtuigje, Sire’. Dat is verdacht en vermoeiend. Zou ons Elisabeth niet kunnen overnemen? Ik wil met pensioen bij papa in Zuid-Frankrijk.”
MATHILDE: “Nee, lieverd. We moeten allemaal wat langer werken. Dat staat in het regeerakkoord. En kom, we gaan naar het défilé kijken. Je mag bij meneer De Wever en Francken zitten.”
FILIP: “Ik eis dat ze eerst gefouilleerd worden. En ik neem mijn grootste zwaard mee. Dat ze maar opletten.”
