Brussel beleefde in 2024 een grimmig geweldrecord: 96 schietpartijen, acht doden, veertig gewonden. Criminelen gingen zo ver dat ze een beloning uitloofden voor het hoofd van procureur des konings Julien Moinil.
Geen advertenties meer?
Ingelogde abonnees steunen niet alleen een van de enige kritische en onafhankelijke media, maar zien ook geen vervelende advertenties. Abonneer je snel en eenvoudig en krijg meteen toegang tot vele duizenden exclusieve artikelen!
Maak hieronder je keuze voor het gewenste abonnement:
Liever ook op papier? Bekijk alle abonnementen!
Het doorlopend abonnement wordt automatisch verlengd voor steeds één maand.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een online abonnement van 3 maanden via een eenmalige betaling.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een eenmalige betaling en je zit een jaar goed.
Log hieronder in om dit bericht volledig te lezen. Ben je al ingelogd, kijk dan op je account of je nog een actief abonnement hebt.
De hoofdstad lijkt steeds meer in de greep van drugscriminaliteit, met wijken waar dealers zich quasi onaantastbaar wanen. Politie en justitie lopen de feiten achterna, terwijl bedrijven en internationale organisaties hun ongerustheid laten blijken.
De nieuwe aanpak richt zich op gebruikers: boetes van 75 tot 500 euro, inbeslagname van gsm’s en voertuigen. Maar in de Brusselse realiteit lijkt deze strategie vooral symbolisch. In Sint-Gillis bijvoorbeeld opereren dealers 24/7 openlijk op het beruchte Bethlehemplein, uitgegroeid tot een openluchtmarkt voor crack en cannabis. Spotters houden permanent de wacht en slaan alarm zodra de politie nadert.
Kat-en-muisspel in Sint-Gillis
Burgemeester Jean Spinette slaat alarm: “Er heerst straffeloosheid in de straten van Sint-Gillis. De politie voert controles uit, maar zodra die weg is, staan er opnieuw twintig tot dertig dealers, dag en nacht.” In de Metaalstraat werd vorige week nog een woning doorzeefd met kogels, pal naast een sportcentrum met huiswerkklassen. Begin dit jaar werd op het Jacques Franckplein een dealer met een riotgun geëxecuteerd. Bewoners voelen zich gegijzeld. Ook het Zuidstation is een brandhaard: gezinnen getuigden van verslaafde daklozen, drugshandel en steekpartijen.
Het gaat niet om gesloten familieclans zoals de Camorra, maar om transnationaal georganiseerde, rivaliserende bendes die flexibel te werk gaan. Ze rekruteren makkelijk in verpauperde wijken met zwakke sociale controle. In 2023 werden meer dan 10.000 dossiers van minderjarigen met problematische opvoedingssituaties voorgelegd aan de jeugdrechtbank. Tienduizenden illegalen vormen een extra reservoir. Veel dealers lopen enkele uren na arrestatie alweer vrij rond. De onrust groeit bij bedrijven, internationale organisaties en Europese instellingen in Brussel.
De fusie van politiezones, een ‘Quick Response Force’ en militairen in de straten moeten verbetering brengen. Maar over de kern van het probleem wordt gezwegen: het gedoogbeleid, de illegalen, de verpaupering, de segregatie en het falen van Brusselse instellingen. Brussel telde nog nooit zoveel ambtenaren, maar ook nooit zulke grote problemen. Wordt 2026 het kanteljaar of escaleert het verder?
Het volledige artikel over het geweld in Brussel leest u hier:
